Michał Broniatowski

Michał Broniatowski
Ilustracja
(c) Ralf Lotys (Sicherlich), CC BY 4.0

Michał Broniatowski (2019)
Data urodzenia

10 kwietnia 1954

Zawód, zajęcie

dziennikarz, manager medialny

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski (1979)

Pracodawca

m.in. Reuters, Interfax, ITI, Onet

Rodzice

Mieczysław Broniatowski, Henryka Broniatowska

Krewni i powinowaci

Karol Broniatowski (brat)

Strona internetowa

Michał Włodzimierz Broniatowski (ur. 10 kwietnia 1954[1]) – polski dziennikarz i manager medialny.

Życiorys

Syn Mieczysława Broniatowskiego i Henryki Broniatowskiej[2], brat Karola Broniatowskiego. Ukończył VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1973) i iberystykę na Uniwersytecie Warszawskim (1979)[3][4].

W 1979 rozpoczął karierę w Telewizji Polskiej, gdzie pracował do stanu wojennego[5]. W latach 1985–2000 związany z agencją prasową Reuters, początkowo jako jej korespondent w Polsce[6]. Od 1992 dyrektor polskiego oddziału agencji Reutera, od 1997 dyrektor przedstawicielstwa agencji Reutera w Rosji i krajach byłego ZSRR[5].

W latach 1994–2005 dyrektor i członek Rady Nadzorczej Grupy ITI, w latach 2001–2005 członek Rady Nadzorczej Grupy Onet[6]. W latach 2002–2003 konsultant Telekomunikacji Polskiej S.A. i Edipresse Polska[6]. W latach 2003–2009 wiceprezes rosyjskiej agencji informacyjnej Interfax, odpowiedzialny za międzynarodową działalność firmy[5]. W 2009 wszedł w skład Rady Nadzorczej TVN SA[6]. W latach 2013–2014 współtworzył na Ukrainie telewizyjny kanał informacyjny Espreso TV[4][5]. W latach 2014–2017 redaktor naczelny polskiej edycji miesięcznika „Forbes”[7][8], od 2017 koordynator, komentator i redaktor serwisu Onet Politico[8][9][10]. Prezes Rady Fundacji Ośrodek Analiz Strategicznych[11].

W 2014 był członkiem kapituły konkursu dla pracodawców „Dobry Klimat dla Rodziny” o Nagrodę Pary Prezydenckiej Bronisława Komorowskiego i Anny Komorowskiej[12][13]. Wchodzi w skład Kapituły Nagrody Newsweeka im. Teresy Torańskiej[14].

Przypisy

  1. ↑ Broniatowski, Michał Włodzimierz (ur. 1954). infoveriti.pl. [dostęp 2021-07-28].
  2. ↑ Komu się marzy przelew krwi? Michał Broniatowski z „Forbesa” (kapitał niemiecki) doradza jak zorganizować krwawy Majdan. wpolityce.pl. [dostęp 2021-08-10].
  3. ↑ Michał Broniatowski w radzie nadzorczej TVN SA. wirtualnemedia.pl, 28 października 2009. [dostęp 2021-07-28].
  4. ↑ a b Michał Broniatowski. facebook.com. [dostęp 2021-08-08].
  5. ↑ a b c d Michał Broniatowski. Były redaktor naczelny miesięcznika „Forbes”. forbes.pl. [dostęp 2021-07-28].
  6. ↑ a b c d Grupa TVN. Rada Nazdorcza. Michał Broniatowski. iti.pl. [dostęp 2021-07-29].
  7. ↑ Michał Broniatowski naczelnym polskiego „Forbesa”. press.pl, 30 września 2014. [dostęp 2021-07-28].
  8. ↑ a b Michał Broniatowski szefem Politico Onetu, Paweł Zielewski redaktorem naczelnym „Forbesa”. wirtualnemedia.pl, 27 kwietnia 2017. [dostęp 2021-07-28].
  9. ↑ Michał Broniatowski. wiadomosci.onet.pl. [dostęp 2021-07-29].
  10. ↑ Michał Broniatowski. Contributing Editor. politico.eu. [dostęp 2021-07-29]. (ang.).
  11. ↑ Ośrodek Analiz Strategicznych. Rada Fundacji. oaspl.org. [dostęp 2021-07-28].
  12. ↑ Dobry Klimat dla Rodziny. Konkurs dla pracodawców o Nagrodę Pary Prezydenckiej. Kapituła konkursu, s. 14. prezydent.pl. [dostęp 2022-07-09].
  13. ↑ Dobry Klimat dla Rodziny. Konkurs dla pracodawców. prezydent.pl. [dostęp 2021-07-28].
  14. ↑ Znamy laureatów Nagrody „Newsweeka” im. Teresy Torańskiej. wiadomosci.onet.pl, 15 grudnia 2019. [dostęp 2021-07-28].

Media użyte na tej stronie