Michał Busłowicz

Michał Busłowicz

Michał Lisowski
Janusz Bociek
Maciej Kobuszewski
Pustoła

Bociek, Żaba, Janusz

Michał Busłowicz (ze zbiorów NAC)
porucznik
Data i miejsce urodzenia	27 maja 1912 Hryckiewicze (gmina Krzemienica)
Data i miejsce śmierci	grudzień 1944 Niemcy albo Holandia
Przebieg służby
Lata służby	1939–1944
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Polskie Siły Zbrojne Armia Krajowa
Jednostki	77 Pułk Piechoty, Obszar Białystok AK, Brygada Zmotoryzowana „Młot”, Grupa „Północ”
Stanowiska	oficer do specjalnych zleceń szefa sztabu Obszaru Białystok, dowódca plutonu
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa, kampania wrześniowa, powstanie warszawskie
Odznaczenia

Tablica w kościele św. Jacka w Warszawie, upamiętniająca poległych cichociemnych, w tym Michała Busłowicza

Michał Busłowicz vel Michał Lisowski vel Janusz Bociek vel Maciej Kobuszewski vel Pustoła pseud.: „Bociek”, „Janusz”, „Żaba” (ur. 27 maja 1912 w Hryckiewiczach (gmina Krzemienica), zm. w grudniu 1944 w Niemczech albo Holandii) – porucznik piechoty Polskich Sił Zbrojnych, cichociemny, powstaniec warszawski.

Życiorys

Był synem Józefa i Emilii z domu Swinder. Uczył się w szkole powszechnej w Krzemienicy, następnie w seminarium nauczycielskim w Świsłoczy. W 1937 roku uczył się w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty.

We wrześniu 1939 roku walczył jako dowódca plutonu w 77 pułku piechoty. Został aresztowany w Wołkowysku, jednak uciekł na Węgry. Walczył w szeregach Wojska Polskiego we Francji, Afryce północnej, Gibraltarze. W Wielkiej Brytanii przeszedł szkolenie ze specjalnością w dywersji.

Zgłosił się do służby w kraju. Zrzucony do Polski w nocy z 16 na 17 lutego 1943 roku w ramach operacji lotniczej „Saw”. Tym samym transportem zostali zrzuceni: ppor. Henryk Januszkiewicz „Spokojny”, podchorąży Adolf Pilch „Góra” „Dolina” i podchorąży Bolesław Odrowąż-Szukiewicz „Bystrzec”. W czasie skoku „Bystrzec” poniósł śmierć na skutek nieotworzenia się spadochronu.

Busłowicz został przydzielony do pracy w Obszarze Białystok AK jako oficer do specjalnych zleceń szefa sztabu Obszaru. Był wielokrotnym kurierem do Komendy Głównej. W kwietniu i maju 1944 roku pracował przy likwidacji Obszaru.

W powstaniu warszawskim walczył na Starym Mieście w Brygadzie Zmotoryzowanej „Młot”. 19 sierpnia został ranny. Od 24 sierpnia był oficerem broni Grupy „Północ”. Był dowódcą ostatniego patrolu osłonowego na Placu Krasińskich w czasie zejścia do kanałów oddziałów śródmiejskich. W Śródmieściu walczył jako zastępca dowódcy, a następnie (od 8 września) dowódca 1 plutonu 9 kompanii strzelców baonu „Wigry”.

Po upadku powstania dostał się do niewoli niemieckiej, został uwięziony w obozie jenieckim Bergen-Belsen. W grudniu 1944 roku uciekł z obozu, jednak został schwytany na terenie Holandii. W czasie transportu do obozu, przy próbie powtórnej ucieczki, został zastrzelony.

Awanse

• podporucznik – 1 grudnia 1942 roku
• porucznik –

Odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari^[1]
• Krzyż Walecznych – czterokrotnie.

Upamiętnienie

• W lewej nawie kościoła św. Jacka przy ul. Freta w Warszawie odsłonięto w 1980 roku tablicę Pamięci żołnierzy Armii Krajowej, cichociemnych – spadochroniarzy z Anglii i Włoch, poległych za niepodległość Polski. Wśród wymienionych 110 poległych cichociemnych jest Michał Busłowicz.
• W centrum wsi Hryckiewicze odsłonięto w 2006 roku staraniem Jana Chwieduka z Hrycewicz i rodziny Michała Busłowicza tablicę o treści: „Pamięci / p.por. MICHAŁA /BUSŁOWICZA / ur. w Hryckiewiczach w 1912 r. / Poległ w walce w 1944 r. / Powstaniec Warszawski / „Cichociemny” / Odznaczony Virtuti Militari / 4-kr. Krzyżem Walecznych / Jest chlubą naszego Narodu”^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Krzysztof A. Tochman: Słownik biograficzny cichociemnych. T. 2. Rzeszów: Wydawnictwo Abres, 1996, s. 32. ISBN 83-902499-5-2.
• Jędrzej Tucholski: Cichociemni. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 1984, s. 298. ISBN 83-211-0537-8.
• Jędrzej Tucholski: Cichociemni 1941–1945 – Sylwetki spadochroniarzy. Wojskowy Instytut Historyczny, s. 120.
• Witold Iwanowski. «Cichociemny» Michał Busłowicz – historia bohatera z Hryckiewicz koło Zelwy. „Magazyn Polski”. 8 (68), s. 14–19, sierpień 2011. 

Linki zewnętrzne

• biogram na stronie elitadywersji.org