Michał Ceptowski

Michał Ceptowski
Mathias Zöpf
Data i miejsce urodzenia21 lutego 1765
Raisting
Data i miejsce śmierci24 maja 1829
Marynopol
Zawód, zajęciesztukator

Michał Ceptowski vel Mathias Zöpf (ur. 21 lutego 1765 w Raisting w Bawarii, zm. 24 maja 1829 w Marynopolu) – osiadły w Polsce sztukator niemiecki.

Życiorys

Był synem Johanna Michaela Zöpfa oraz Marii Probst. Prawdopodobnie około 1775 roku przybył wraz z ojcem do Polski i osiadł w Poznaniu. Kształcił się u swojego ojca, który był sztukatorem. W 1791 ożenił się z Polką, Zofią Męczyńską[1]. W 1796 roku zmienił nazwisko na Michał Ceptowski. W 1805 osiadł w zakupionym folwarku z młynem w Marynopolu koło Poznania. Z pierwszą żoną miał synów Adama, Karola, Antoniego i Maksymiliana. W 1817 ożenił się z Balbiną Lewandowską, z którą miał synów Konstantego, Józefa i Franciszka.

Wykonane prace

  • Od 1790 do 1795 roku wykonywał sztukaterie w pałacu w Pawłowicach.
  • W pałacu w Mchach koło Śremu wykonał stiuki o motywach roślinnych i płaskorzeźby alegoryczne. Sygnowane są one inicjałami MC oraz opatrzone datami 1799 lub 1792.
  • W 1790 roku zaczął prowadzić, prawdopodobnie wraz z zespołem, prace sztukatorskie w pałacu w Siedlcu koło Środy Wielkopolskiej. Ukończył je około 1792 roku.
  • W Objezierzu koło Obornik dekorował salę jadalną.
  • Wykonał sztukaterie w pałacu w Śmiełowie. Rozpoczął tutaj współpracę z architektem Stanisławem Zawadzkim.
  • Wykonał sztukaterie w pałacu w Dobrzycy (1800–1806) i w pałacu w Lubostroniu (1806), również współpracował ze Stanisławem Zawadzkim.
  • W latach 1798–1799 pracował przy sztukateriach pałacu Mielżyńskich w Poznaniu.
  • Prawdopodobnie jego dziełem jest fronton pałacu Działyńskich (1805–1815).
  • Około 1820 roku wykonywał zapewne prace rzeźbiarskie i sztukatorskie w budowanym (1817–1820) w Poznaniu gmachu loży masońskiej, której był prawdopodobnie członkiem.

Przypisy

  1. Męczyńską lub Mencińską

Bibliografia

  • Antoni Gąsiorowski, Jerzy Topolski [red.]: Wielkopolski Słownik Biograficzny. Warszawa-Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 98. ISBN 83-01-02722-3.