Michał Filewicz

Michał Filewicz
Data śmierci

1804

Zawód, zajęcie

rzeźbiarz

Miejsce zamieszkania

Lwów, Chełm

Michał Filewicz (ukr. Михайло Філевич / Mychajło Filewycz, zm. w 1804) – rzeźbiarz narodowości rusińskiej[1][2], jeden z przedstawicieli młodszej generacji tzw. lwowskiej rzeźby rokokowej. Mieszkał i działał we Lwowie w latach 1768–1773. W 1768 pomieszkiwał w domostwie Wojciecha Małeckiego na Przedmieściu Krakowskim, w 1769 w domostwie stolarza Jakuba Królickiego i wyprowadził się przed Bożym Ciałem. Nie stawił się na wizję rzeczy pozostałych po Królickich, dokonaną w sierpniu 1769[3]. Przeniósł się do Chełma[2], w tym mieście miał warsztat[4] w latach 1774–1781.

W 1766 został pozwany przez lwowskiego stolarza[5], Rusina[1] Teodora Śmieżewskiego o niewypłacenie całej sumy pieniędzy za wykonanie dwóch ołtarzyków do kościoła Dominikanów Obserwantów w Przemyślanach[5]. W 1770: został świadkiem testamentu Michała Sawickiego[6]; udał się w bójkę ze stolarzem Michałem Olaszkiewiczem i kowalem Jackiem Ziejką[7].

Najpewniej, jego małżonką był Małgorzata Filewiczowa, wraz z którą[2] 10 maja 1766 był świadkiem na chrzcie Julianny, córki Józefa Lackiego i Gertrudy[8].

Zmarł w 1804[8][9].

Prace

Sobór św. Jura, brama wjazdowa, Lwów

Zachowały się potwierdzone archiwalnie

Przypisywane

  • cyborium, ambona, chrzcielnica i cztery posągi Ojców Kościoła na filarach oraz dekoracja parapetu muzycznego w kościele popijarskim w Chełmie (ok. 1774–1781);
  • wyposażenie katedry greckokatolickiej w Chełmie (zachowane trzy figury kobiece po 1774) – Muzeum Chełmskie;
  • ołtarz główny i dwa boczne w kościele parafialnym w Czułczycach koło Chełma (po 1777);
  • ambona i ołtarz w cerkwi w Czułczycach;
  • ołtarz główny, chrzcielnica, ambona i obudowa lóż prezbiterialnych w kościele paulinów (obecnie parafialny) we Włodawie (1781–1786)[10];
  • Agnieszka Szykuła-Żygawska twierdzi, że w latach 70. XVIII w. został zaangażowany w przygotowania do koronacji obrazu Matki Bożej Chełmskiej zaś w tym przedsięwzięciu współpracował z rzeźbiarzem lwowskim Maciejem Polejowskim[4].
  • ukraiński badacz i rzeźbiarz Dmytro Krwawycz (Дмитро Крвавич) uważał, iż Filewicz był autorem figur w ołtarze głównym w cerkwi Opieki Matki Bożej (Pokrowy) w Buczaczu[11].

Przypisy

  1. ↑ a b Dworzak, s. 140.
  2. ↑ a b c Dworzak, s. 101.
  3. ↑ Dworzak, s. 128.
  4. ↑ a b Agnieszka Szykuła-Żygawska: Znakomita rzeźba Chrystusa Ukrzyżowanego z kościoła pojezuickiego w Krasnymstawie. „Nestor. Czasopismo Artystyczne”. 4 (30), s. 3, Krasnystaw 2014.
  5. ↑ a b Dworzak, s. 117.
  6. ↑ Dworzak, s. 123.
  7. ↑ Dworzak, s. 118.
  8. ↑ a b Dworzak, s. 239.
  9. ↑ Czasem – 1806; zob. Dworzak, s. 101.
  10. ↑ Michał Filewicz.
  11. ↑ Dmytro Krwawycz: Українська скульптура періоду рококо. W: Записки Наукового товариства імені Шевченка. Праці Комісії образотворчого та ужиткового мистецтва. T. 236 (CCXXXVI). Lwów, 1998, s. 151. (ukr.) [dostęp 2016-12-13]

Bibliografia

  • Paweł Freus. Michał Filewicz. [dostęp 2017-08-25]
  • Agata Dworzak: Lwowskie środowisko artystyczne w XVIII wieku w świetle ksiąg metrykalnych i sądowych. Kraków: Attyka, 2018, 514 s. ISBN 978-8365644473.

Media użyte na tej stronie