Michał Hieronim Starzeński
Michał Hieronim Starzeński herbu Lis (ur. 29 września 1757 w Warszawie, zm. 16 października 1824 roku w Hnilicach) – hrabia, starosta brański w latach 1774-1794[1], powstaniec kościuszkowski, pamiętnikarz, organizator administracji w Obwodzie Białostockim i w Kraju Tarnopolskim, marszałek obwodu białostockiego w latach 1810-1811[2].
Syn Macieja Maurycego i Anieli z Biberstein Trembińskich herbu Rogala.
Poseł na sejm 1782 roku z ziemi bielskiej[3]. W 1788 był członkiem Komisji Wojskowej Obojga Narodów[4]. Był komisarzem cywilnym z Prowincji Wielkopolskiej[5] w tej komisji w 1792 roku[6]. Członek Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej[7].
Rotmistrz Kawalerii Narodowej, organizator sił zbrojnych w 1792 i 1794 roku.
Posiadał polski Order Świętego Stanisława i rosyjski Order Świętej Anny. Hrabia cesarstwa, uznany hrabią w Prusach 7 grudnia 1799[8], a w 1819 w Kongresówce przez Heroldię Królestwa Polskiego[9].
Z żoną Anną Barbarą z Kuczyńskich h. Ślepowron miał dwóch synów Józefa Leona i Macieja Ignacego oraz dwie córki Annę i Marię[9]. Dziad m.in. Wiktora Wacława i Kazimierza Władysława.
Był autorem pamiętników (częściowo zaginionych) wydanych w 1914 roku: Na schyłku dni Rzeczypospolitej : kartki z pamiętnika Michała Starzeńskiego (1757-1795).
Przypisy
- ↑ Urzędnicy podlascy XIV-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Ewa Dubas-Urwanowicz, Włodzimierz Jarmolik, Michał Kulecki, Jerzy Urwanowicz. Kórnik 1994, s. 192.
- ↑ Спісы маршалкаў шляхты Гарадзенскай губерні ў ХІХ ст. (паводле Люцыяна Шчукі), w:ГЕРОЛЬД LITHERLAND № 3–4 (3). Горадня, 2001. Год І, s. 111,
- ↑ Dyaryusz Seymu Wolnego Ordynaryinego Warszawskiego Szescio-Niedzielnego Roku [...] MDCCLXXXII, Warszawa [1782], [b.n.s].
- ↑ Tadeusz Korzon, Dzieje wojen i wojskowości w Polsce. Dokończenie epoki przedrozbiorowej epoka porozbiorowa, t. III, 1923, s. 178.
- ↑ prawdopodobny błąd, chodziło o Prowincję Małopolską
- ↑ Ciąg dalszy Kalendarzyka narodowego i obcego na rok ... 1792 czyli II część, z konstytycyami od roku 1788 dnia 6 października do roku 1791 dnia 23 grudnia przez daty oznaczonemi, [1792], s. 542.
- ↑ Adam Skałkowski, Towarzystwo przyjaciół konstytucji 3 maja, Kórnik, 1930, s. 79.
- ↑ Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach Błękitny. Warszawa: 1908, s. 886-887.
- ↑ a b Zofia Zielińska: Starzeński Michał Hieronim. [w:] Polski Słownik Biograficzny t. XLII/2003-2004 [on-line]. www.ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2019-05-13].
Media użyte na tej stronie
Michał Hieronim Starzeński