Michał Lewandowski (duchowny)
| Kapelan, kanonik | |
| Data i miejsce urodzenia | 9 lutego 1909 Budzanów |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 29 grudnia 1983 Wrocław |
| Proboszcz Parafii Matki Boskiej Częstochowskiej w Ashton-under-Lyne | |
| Okres sprawowania | 1966–1983 |
| Wyznanie | katolicyzm |
| Kościół | rzymskokatolicki |
| Prezbiterat | 8 czerwca 1933 |
| Odznaczenia | |
_2r_BAR.svg){kind=small} | |
Michał Lewandowski (ur. 9 lutego 1909 w Budzanowie, zm. 29 grudnia 1983 we Wrocławiu) – polski duchowny rzymskokatolicki.
Życiorys
Urodził się 9 lutego 1909 w Budzanowie[1][2][3]. Studiował teologię na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie[1]. 18 czerwca 1933 otrzymał sakrament święceń[1]. W latach II Rzeczypospolitej był księdzem w archidiecezji lwowskiej[2]. Początkowo posługiwał jako wikariusz w Chodorowie, gdzie był katechetą i prefektem szkół[1]. W 1938 został proboszczem parafii w Burakówce pod Zakopanem (?)[1].
Po wybuchu II wojny światowej w kampanii wrześniowej 1939 służył jako kapelan 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich, uczestnicząc w bitwie nad Bzurą, a następnie w obronie Warszawy[1][2]. Otrzymał dwukrotnie Krzyż Walecznych[1][4]. Został wzięty do niewoli przez Niemców, był więziony w oflagach w Rothenburgu, po czym 18 kwietnia 1940 wraz z kilkudziesięcioma polskimi kapelanami wojskowymi został przewieziony do obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie, a od lipca 1942 był osadzony w obozie w Dachau[1][2]. Po odzyskaniu wolności został kapelanem 2 Warszawskiej Dywizji Pancernej Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie[1]. Później był kapelanem w obozach dla ludności polskiej w Ludford Magna, Grimsby, Strubby[1].
Po dokonanej demobilizacji definitywnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii[1]. Jako kapłan posługiwał kolejno: w Ludford Hostel przez sześć lat, Foxley Camp przez pięć lat, jako asystent w polskiej parafii w Bradford, przez rok w Manchesterze, później w Leicester[1]. W 1964 otrzymał tytuł kanonika, nadany przez administratora apostolskiego archidiecezji lwowskiej z siedzibą w Lubaczowie, bp. Jana Nowickiego[1]. Od 2 marca 1966 był proboszczem Parafii Matki Boskiej Częstochowskiej w Ashton-under-Lyne[1][2][4]. Tam stworzył dom parafialny w zakupionym w 1967 budynku[1][4]. Ponadto pomnożył zbiory biblioteki parafialnej, w latach 70. był założycielem Koła Młodzieży Katolickiej, chóru parafialnego[1][4]. Z uwagi na stan zdrowia w 1983 ustąpił ze stanowiska proboszcza i wyjechał do Polski[4]. Zmarł 29[4] lub 31[2] grudnia 1983 we Wrocławiu[3].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Wieści z ziem południowo-wschodniej Polski. Kapłan archidiecezji lwowskiej. „Biuletyn”. Nr 25, s. 52, Grudzień 1973. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ a b c d e f Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 46, s. 98, Grudzień 1983. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ a b Google books: Przegląd Kawalerii i Broni Pancernej
- ↑ a b c d e f Historia Parafii. pcmashton.chrystusowcy.pl. [dostęp 2018-10-09].
Media użyte na tej stronie
Baretka: Krzyż Walecznych (1920) nadany dwukrotnie.