Michał Lewicki
| Kardynał prezbiter prymas Galicji i Lodomerii | |
.jpg) | |
| Kraj działania | Galicja i Lodomeria |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 16 sierpnia 1774 Łanczyn |
| Data i miejsce śmierci | 14 stycznia 1858 Uniów |
| Miejsce pochówku | Ławra Uniowska |
| Unicki arcybiskup lwowski | |
| Okres sprawowania | 1816–1858 |
| Wyznanie | katolicyzm |
| Kościół | obrządku bizantyjsko-ukraińskiego |
| Prezbiterat | 1798 |
| Nominacja biskupia | 20 września 1813 unicki biskup przemyski |
| Sakra biskupia | 20 września 1813 |
| Kreacja kardynalska | 16 czerwca 1856 Pius IX |
| Odznaczenia | |
 | |
| Data konsekracji | 20 września 1813 | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | Antoni Angełłowicz | ||||||||||
| Współkonsekratorzy | Jan Jakub Symonowicz | ||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Michał Lewicki (ukr. Миха́йло Леви́цький; ur. 16 sierpnia 1774 w Łanczynie, zm. 14 stycznia 1858 w Uniowie[1]) – duchowny katolicki obrządku ukraińskiego, kardynał (kapelusz otrzymał 16 czerwca 1856 w Uniowie). Prymas Galicji i Lodomerii.
Życiorys
Urodził się w rodzinie księdza proboszcza greckokatolickiego Stefana Lewickiego herbu Rogala[2].
Ukończył teologię we Lwowie, wyświęcony w 1798. W 1808 został proboszczem parafii katedralnej. 20 września 1813 został mianowany biskupem Przemyśla obrządku ukraińskiego, 8 marca 1816 został podniesiony do rangi metropolity Lwowa, Halicza i Krzemieńca. W 1848 cesarz Franciszek Józef I nadał mu tytuł prymasa Galicji i Lodomerii. 16 czerwca 1856 został przez papieża Piusa IX mianowany kardynałem prezbiterem.
W 1843 metropolita zaproponował władzom austriackim użycie terminów urzędowych „Rutenische Sprache” i „Rutenische Nation”, co rozpatrzono pozytywnie. On również był pomysłodawcą nazwy „Rusin” (Ruthenen) na określenie galicyjskich Ukraińców[3].
Funkcję przejął po administratorze metropolii Mychajle Harasewyczu. Ostatnie lata spędził w Uniowie, rządy metropolii sprawował biskup sufragan Grzegorz Jachimowicz. Jego następcą na stolicy metropolitalnej lwowskiej obrządku ukraińskiego był Josyf Sembratowycz.
Został pochowany w Uniowie.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ „Gazeta Lwowska”, 18 stycznia 1858.
- ↑ Перший львівський кардинал Михайло Левицький
- ↑ Marian Stolarczyk. Problem ukraiński w polityce polskich demokratów i Centralnej Rady Narodowej (do lipca 1848 r.). „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie. Historia”. 3 (10), s. 43, 1993. ISSN 0866-9996.
Bibliografia
- Lewiccy. W: Adam Boniecki: Herbarz polski. T. 14: Lasoccy – Liwiński. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1911, s. 189.
- Dmytro Błażejowśkyj: Historical sematism of the Eparchy of Peremysl including the Apostolic Administration of Lemkivscyna (1828–1939), Lwów 1995 (ang.)
- Bolesław Łopuszański: Lewicki Michał h. Rogala (1774–1858). W: Polski Słownik Biograficzny. T. XVII. Wrocław — Warszawa — Kraków : Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk 1972, s. 233–234.
Linki zewnętrzne
- Michał Lewicki w catholic-hierarchy.org
Media użyte na tej stronie
Imperial Order of Leopold's ribbon - Austria
Фрагмент портрету Михайла Левицького. Невідомий художник. Виставка «Портрет міста. Львів кінця ХVІІІ — першої половини ХІХ ст.» (15.12.2017—04.01.2018)