Michał Michalski (kontradmirał)

Michał Michalski

kontradmirał
Data i miejsce urodzenia	3 sierpnia 1952 Kazimierz
Przebieg służby
Siły zbrojne	Marynarka Wojenna  Marynarka Wojenna
Jednostki	Sztab Marynarki Wojennej 8 Flotylla Obrony Wybrzeża 2 dywizjon Kutrów Rakietowo-Torpedowych ORP „Kołobrzeg”
Stanowiska	szef Sztabu Marynarki Wojennej
Główne wojny i bitwy	nie brał udziału
Odznaczenia

Michał Michalski (ur. 3 sierpnia 1952) – polski kontradmirał i inżynier techniki nawigacji, morski oficer pokładowy okrętów rakietowych, w 1971 rozpoczął służbę w Marynarce Wojennej, dowodził ORP „Kołobrzeg”, 2 dywizjonem Kutrów Rakietowo-Torpedowych oraz 8 Flotyllą Obrony Wybrzeża, w latach 2006-2007 był szefem Sztabu Marynarki Wojennej.

Wykształcenie

Michał Michalski urodził się 3 sierpnia 1952 w Kazimierzu. W latach 1971-1975 ukończył studia na Wydziale Pokładowym w Wyższej Szkole Marynarki Wojennej w Gdyni i uzyskał tytuł inżyniera nawigatora statku morskiego. Jest również absolwentem Wojskowej Akademii Narodowej Armii Ludowej NRD (1982-1986) oraz Akademii Dowodzenia Związkowych Sił Zbrojnych RFN (1994).

Służba wojskowa

Po promocji oficerskiej w 1975 został skierowany do 2 dywizjonu Kutrów Rakietowo-Torpedowych w Gdyni, gdzie pełnił służbę na kutrach rakietowych projektu 205. Początkowo był dowódcą działu na ORP „Darłowo”, a następnie awansował na zastępcę dowódcy okrętu na tej jednostce. Od 1978 dowodził ORP „Kołobrzeg”. W 1981 przeszedł do dowództwa 2 dywizjonu Kutrów Rakietowo-Torpedowych i pracował kolejno jako oficer nawigacyjno-szkoleniowy oraz szef Sztabu - zastępca dowódcy dywizjonu. W latach 1988–1990 pełnił funkcję dowódcy 2 dywizjonu Kutrów Rakietowo-Torpedowych. Następnie był szefem Wydziału Operacyjno-Szkoleniowego - zastępcą szefa Sztabu w 3 Flotylli Okrętów im. kmdr. Bolesława Romanowskiego w Gdyni. W 1994 został w Oddziale Operacyjnym Sztabu Marynarki Wojennej w Gdyni szefem Wydziału Analiz Ekonomiczno-Wojskowych, a w 1996 objął obowiązki szefa Sztabu - I zastępcy dowódcy 3. Flotylli Okrętów. W 1999 powrócił do Sztabu Marynarki Wojennej na stanowisko szefa Oddziału Operacyjnego, a od 2000 szefa Oddziału Operacyjnego - zastępcy szefa Zarządu operacji Morskich G-3.

W latach 2002–2005 dowodził 8 Flotyllą Obrony Wybrzeża im. Wiceadm. Kazimierza Porębskiego w Świnoujściu, po czym wyznaczono go zastępcą szefa Sztabu w Dowództwie Marynarki Wojennej. Od stycznia 2006 był pełniącym obowiązki szefem Sztabu Marynarki Wojennej, a w grudniu 2006 został zatwierdzony na tym stanowisku z etatem wiceadmirała. W dniu 15 sierpnia 2007 kontradm. Michała Michalskiego przeniesiono do dyspozycji dowódcy Marynarki Wojennej adm. floty Romana Krzyżelewskiego.

Awansował kolejno na stopnie oficerskie:

• podporucznika marynarki – 1975
• porucznika marynarki – 1978
• kapitana marynarki – 1982
• komandora podporucznika – 1987
• komandora porucznika – 1991
• komandora – 1995
• kontradmirała – 2002

Odznaczenia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2003)^[1]
• Złoty Krzyż Zasługi
• Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Srebrny Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
• Brązowy Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
• Srebrny Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”

Bibliografia

• Płk Mariusz Jędrzejko, ppłk Marek Paszkowski, mjr Mariusz Krogulski, Generałowie i admirałowie III Rzeczypospolitej (1989-2002), Wydawnictwo Von Borowiecky. Warszawa 2002, ISBN 83-87689-46-7

Przypisy