Michał Ochorowicz

Michał Ochorowicz (ur. 29 stycznia 1907 w Warszawie, zm. 9 maja^[1] 1998) – polski poeta, satyryk, autor tekstów piosenek.

Michał Ochorowicz studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Autor tomu wierszy: „Utopiony księżyc”, utworów satyrycznych (m.in. „Buty z UNRRA”, „Ballada o BOS-ie”, „Lud się bawi”) i tekstów licznych piosenek.Członek współzałożyciel ZAKR, wielokrotny członek zarządu i były przewodniczący Głównej Komisji Rewizyjnej tego związku. Członek zarządu ZAIKS kilku kadencji. Jako autor piosenek debiutował pod koniec lat 30. ub. wieku.

Spoczywa na Starych Powązkach^[1].

Piosenki

• Kujawiaki nieszawskie (Tadeusz Kwieciński) – 1939
• Przy sobocie po robocie (Jan Kozłowski) – 1939
• Stare Miasto (Jerzy Wasiak) – 1946
• Recepta na piosenkę (Ryszard Schreiter) – 1947
• Przeznaczenie (Olgierd Straszyński) – 1948
• Zew morza (T. Kwieciński) – 1948
• Mazowieckie noce (Czesław Żak) – 1948
• Dla ciebie (O. Straszyński) – 1949
• Zakopane (C. Żak) – 1949
• Czerwone korale (J. Kozłowski) – 1950
• O zmroku (T. Kwieciński) – 1950
• Na Kujawach czarna rola (T. Kwieciński) – 1950
• Włókniarka i górnik (Józef Klukowski) – 1951
• Ty i jesień (Irena Garztecka) – 1954
• Spotkamy się wieczorem (Władysław Słowiński) – 1954
• Serce traktorzystki (I. Garztecka) – 1955
• W Łazienkach kwitną drzewa (C. Żak)
• Niedzielna Warszawa (Romuald Żyliński) – 1960
• Jadziem na Bielany (Ryszard Sielicki) – 1966
• Ballada w starym stylu (R.Zyliński)
• Nieproszona miłość (Mateusz Święcicki) – 1966, i inne.

Przypisy