Michał Oziębłowski

Michał Oziębłowski (ur. 28 września 1900 we wsi Izdebno Kościelne, zm. 31 lipca 1942 w Dachau) – polski duchowny katolicki, błogosławiony Kościoła katolickiego, męczennik.

Życiorys

Urodził się 28 września 1900 we wsi Izdebno Kościelne. Pochodził z wielodzietnej rodziny. Dzieciństwo spędził w Oryszewie Osadzie, gdzie przeprowadziła się jego rodzina^[1]. Tam także uczęszczał do szkoły powszechnej. W 1922 roku, po ukończeniu nauki w gimnazjum w Skierniewicach wstąpił do Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego św. Jana Chrzciciela w Warszawie^[2]. W 1927 roku z powodu postępującej gruźlicy musiał przerwać studia. Przez pewien czas przebywał u rodziny w Oryszewie Osadzie. W latach 1930-1934 leczył się w Otwocku, pełniąc jednocześnie funkcję skarbnika Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Pożyczkowej^[3]. W tym samym czasie pełnił funkcję katechety w tamtejszych szkołach, a mieszkał na plebanii w parafii św. Wincentego á Paulo w Otwocku.

W 1934 roku podjął ponownie studia w seminarium w Warszawie i tam przyjął święcenia kapłańskie dnia 11 czerwca 1938 roku.

Kapłaństwo

Prymicyjną mszę św. odprawił w kościele parafialnym w Szymanowie 19 czerwca 1938 roku^[1]. Początkowo pracował jako kapelan w miejscowości Nowy Przybyszew w parafii Przybyszew. 19 sierpnia 1938 roku skierowano księdza Michała Oziębłowskiego jako wikariusza do parafii św. Wawrzyńca w Kutnie, gdzie był apostołem i opiekunem najbiedniejszych.

II wojna światowa

Po wybuchu II wojny światowej pozostał wraz ze swoim proboszczem – błogosławionym Michałem Woźniakiem w Kutnie. Po zajęciu miasta przez Niemców, ksiądz Michał Oziębłowski nie ustawał w pracy duszpasterskiej. Od 16 września do 11 listopada 1939 roku był przetrzymywany jako zakładnik. Gdy nasilały się represje wobec duchownych katolickich nie skorzystał z możliwości ucieczki i pozostał w Kutnie. Za swoją działalność został przez okupantów aresztowany 6 października 1941 roku i wywieziony do obozu przejściowego dla księży w Lądzie, a następnie trafił do niemieckiego obozu koncentracyjnego w Dachau. Otrzymał tam numer 28201.

Śmierć

Według relacji świadków, do śmierci służył współwięźniom jako kapłan, wykazywał przy tym heroiczną miłość Boga i bliźniego^[4]. Po dziewięciu miesiącach ciężkiej pracy, chorób, głodu, męczarni, udręczeń, maltretowania i bicia, zmarł w wieku 42 lat, 31 lipca 1942 roku.

Proces beatyfikacyjny

Proces beatyfikacyjny – jako zbiorowy otwarto 26 stycznia 1992 roku. 26 marca 1999 roku w obecności papieża promulgowano dekret o jego męczeństwie. Beatyfikowany przez papieża Jana Pawła II w Warszawie 13 czerwca 1999 w grupie 108 polskich męczenników.

Zobacz też

• polscy święci i błogosławieni
• beatyfikowani i kanonizowani przez Jana Pawła II
• modlitwa za wstawiennictwem świętego

Przypisy

Bibliografia

• Cabanowski Marek, Grodziszczanie II. Błogosławiony ksiądz Michał Oziębłowski, Grodzisk Mazowiecki 2002.
• Janecki Łukasz, Dzieje parafii pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Szymanowie, Szymanów 2009, s. 120-124.
• Kaczmarek Tomasz, Światła w ciemności. Męczennicy 1939–1945, Włocławek 2000.
• Królik Ludwik, Pięciu kapłanów męczenników, Warszawa 1999.
• Królik Ludwik, Święci i błogosławieni łowiccy, “Miejsca Święte” nr 11/2002, s. 9.
• Niezabitowska-Kozicka Helena, Błogosławiony ksiądz Michał Oziębłowski, Warszawa 1999.
• Świątek Andrzej, Od Kasy do Banku, Otwock 2001.

Linki zewnętrzne

• Biografia (wł.)
• Błogosławieni męczennicy (ang.)