Michał Płoński

Michał Płoński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1778
Warszawa

Data i miejsce śmierci

2 czerwca 1812
Warszawa

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

Rysunek
Grafika
Malarstwo

Ważne dzieła
Koszykarz
Faksymile

Michał Płoński (ur. 1778 w Warszawie, zm. 2 czerwca 1812 tamże) – polski rysownik, grafik i malarz.

Uczył się rysunku w pracowni („Malarni”) Francuza Jana Piotra Norblina. Mając 18 lat wyjechał do Włoch, gdzie zapoznał się z malarstwem europejskim. Po powrocie do kraju tworzył głównie szkice i rysunki – pejzaże, scenki rodzajowe, portrety postaci charakterystycznych. Ponownie wyjechał w 1800, kształcił się w sztuce rytowniczej w Kopenhadze, Amsterdamie i Paryżu – w stolicy Francji pracował w Cesarskim Gabinecie Rycin. Jego twórczość z tego okresu obejmuje przede wszystkim akwaforty, będące kopiami dawnych mistrzów oraz miniaturowe portrety. W Amsterdamie wydał Album, gdzie prezentował między innymi reprodukcje obrazów Rembrandta.

Michał Płoński przez ostatnie lata cierpiał na chorobę psychiczną. Powrócił do Warszawy, zmarł w szpitalu dla obłąkanych u bonifratrów.

Bibliografia

  • Stefan Świerzewski: O zbiorach J. I. Kraszewskiego i rysunkach M. Płońskiego, w: Józef Ignacy Kraszewski, Sto diabłów. Mozaika z czasów Sejmu Czteroletniego, Warszawa 1956.

Media użyte na tej stronie

Michał Płoński.jpg
Michał Płoński
Album p0222b - Michał Płoński.jpg
grafika z książki PL - Album biograficzne zasłużonych Polaków wieku XIX t.1 publikacja Marii Chełmońskiej Warszawa 1901