Michał Pawlicki

Michał Pawlicki
Data i miejsce urodzenia

29 września 1932
Warszawa

Data i miejsce śmierci

29 września 2000
Warszawa

Zawód

aktor, reżyser teatralny

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
Grób Michała Pawlickiego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Michał Pawlicki (ur. 29 września 1932 w Warszawie, zm. 29 września 2000 tamże) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny oraz reżyser teatralny.

Życiorys

5 lutego 1953 zadebiutował w teatrze. W 1954 ukończył studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. 31 marca 1968 zadebiutował jako reżyser teatralny. W latach 1954–1962 występował w Teatrze Nowym w Łodzi, w latach 1962–1970, 1971–1975 i 1981–1984 w Teatrze Polskim w Warszawie. W sezonie 1970/1971 był aktorem Teatru Ateneum, w latach 1975–1978 stołecznego Teatru Nowego. Od 1972 należał do PZPR[1]. W latach 1978–1981 pełnił funkcję dyrektora i kierownika artystycznego Teatru Śląskiego im. Wyspiańskiego w Katowicach. W ostatnich latach (od 1997) występował w Teatrze Narodowym w Warszawie.

Od 1968 zajmował się też reżyserią teatralną (reżyserował m.in. w Łodzi, Warszawie, Katowicach i Krakowie). Wykładowca na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi, w latach 1984–1989 jego dziekan.

Zmarł 29 września 2000, w dniu swoich urodzin. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A 3 Tuje rz. 3 m. 33)[2].

Filmografia

  • 1959: Tysiąc talarów – jako głos spikera radiowego; nie występuje w czołówce
  • 1960: Rzeczywistość – jako Jasiński
  • 1964: Wspólny pokój (spektakl telewizyjny) – jako Lucjan Salis
  • 1967: Pavoncello – jako Jemielianow, pracownik poselstwa rosyjskiego w Rzymie
  • 1969: Gniewko, syn rybaka – jako wielki mistrz krzyżacki (odc. 3)
  • 1971: Bolesław Śmiały – jako książę Herman, brat Bolesława
  • 1972: Teraz i w każdą godzinę – jako Wiktor
  • 1975: Zaklęte rewiry – jako Albin
  • 1976: Czerwone ciernie – jako Sznajder
  • 1977: Sprawa Gorgonowej – jako Szypuła, prokurator oskarżający podczas procesu w Krakowie
  • 1977: Zakręt – jako Jan, przyjaciel Stefana
  • 1978: Zmory – jako katecheta
  • 1984: Vabank II, czyli riposta – jako prezes Franciszek Żwirski
  • 1985: Selekcja II. Skorpion – jako Ricardo
  • 1985: Labirynt – jako wykładowca
  • 1987: Nad Niemnem – jako Anzelm Bohatyrowicz, stryj Jana
  • 1986: Nad Niemnem (serial) – jako Anzelm Bohatyrowicz, stryj Jana
  • 1986: Republika nadziei – jako profesor Schaps
  • 1987: Trzy kroki od miłości – jako kierownik zespołu filmowego
  • 1987: Wielki Wóz – jako kapitan Szpotański
  • 1988: Alchemik Sendivius – jako von Lotz
  • 1988: Chichot Pana Boga – jako lekarz
  • 1988: Pole niczyje – jako Garozub
  • 1988: Rzeczpospolitej dni pierwsze – jako hrabia H. Kessler
  • 1989: Czarny wąwóz – jako Von Rozinsky
  • 1989: Gdańsk 39 – jako narrator
  • 1989: Konsul – jako wojewoda
  • 1991: Ferdydurke
  • 1992: Kiedy rozum śpi
  • 1993: Człowiek z... – jako towarzysz sekretarz na kolaudacji filmu o Mikrucie
  • 1993–1994: Bank nie z tej ziemi – jako członek rady nadzorczej banku
  • 1993–1994: Zespół adwokacki – jako Władysław Szymański, ojciec Agaty, przyjaciel Janickiego (odc. 2, 6–10)
  • 1994: Cudowne miejsce – jako Józef Andryszek, ojciec Grażynki
  • 1994: Szczur – jako senator
  • 1995: Ekstradycja – jako Alfred Ratyński, były szef mafii narkotykowej (odc. 1 i 3)
  • 1995: Gracze – jako ojciec Grażyny
  • 1995: Sukces – jako profesor Politechniki Warszawskiej (odc. 2)
  • 1995: Szabla od komendanta – jako Święty Piotr
  • 1995: Wielki tydzień jako ojciec Ireny
  • 1996: Dom – jako ksiądz Andrzej, jasnowidz (odc. 15)
  • 1997: Wojenna narzeczona – jako stary John Ewlyn Jones
  • 1997: Księga wielkich życzeń – jako właściciel albumu
  • 1997: Łóżko Wierszynina – jako „Czebutykin”
  • 1997–2008: Klan – jako pan Remigiusz, sąsiad Chojnickich
  • 1998: Ognisty jeździec – jako księgarz
  • 1998: Siedlisko – jako Gustaw Józef Wolf; bohater sam przedstawia się jako Gustaw, ale w napisach końcowych przy nazwisku Michała Pawlickiego pojawia się imię Józef
  • 1998: Syzyfowe prace – jako profesor Leim (odc. 2–4)
  • 2000: Bajland – jako Jakubek, mieszkaniec ziemianki w lesie
  • 2000: Weiser – jako dziadek Dawida
  • 2001: Quo vadis – jako chrześcijanin; nie występuje w czołówce; początkowo Pawlicki miał zagrać rolę Kryspusa, jednak śmierć aktora przerwała pracę nad tą rolą, ostatecznie Kryspusa zagrał Jerzy Nowak, ale Michał Pawlicki na chwilę pojawia się w scenie rozmowy Winicjusza ze św. Piotrem
  • 2002: Quo vadis – jako chrześcijanin; nie występuje w czołówce; początkowo Pawlicki miał zagrać rolę Kryspusa, jednak śmierć aktora przerwała pracę nad tą rolą, ostatecznie Kryspusa zagrał Jerzy Nowak, ale Michał Pawlicki na chwilę pojawia się w scenie rozmowy Winicjusza ze św. Piotrem

Odznaczenia, nagrody i wyróżnienia

Przypisy

  1. Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 724. ISBN 83-223-2073-6.
  2. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
  3. 5 października 1998 „w uznaniu wybitnych osiągnięć w działalności artystycznej oraz za zasługi w pracy dydaktycznej” M.P. z 1998 r. nr 43, poz. 608

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL Brązowy Medal za Zasługi dla Obronności Kraju BAR.svg
Baretka: Brązowy Medal "za Zasługi dla Obronności Kraju".
Grob Michala Pawlickiego.JPG
Autor: Mzungu, Licencja: CC BY 3.0
Grób Michała Pawlickiego