Michał Piotrowski (generał polski)

Michał Piotrowski
generał brygady
Data i miejsce urodzenia	1771 Falenica
Data i miejsce śmierci	1825 Warszawa
Siły zbrojne	Wojsko I Rzeczypospolitej Armia Księstwa Warszawskiego
Jednostki	2 Dywizja Piechoty, Brygada Jazdy

Michał Piotrowski (ur. 1771 Falenica, zm. 1825 Warszawa), generał brygady armii Księstwa Warszawskiego.

Ukończył Korpus w Warszawie i służył w 1 Wielkopolskiej Brygadzie Kawalerii Narodowej. Zakończył w niej służbę w 1794 jako wicebrygadier. Od lipca 1794 dowódca odcinka obrony Wisły k. Warszawy, mianowany na generała. Po powstaniu poza wojskiem, do służby powrócił w 1807. Ponownie generał jako dowódca Brygady Piechoty w 2 Dywizji Piechoty.

W kampanii austriackiej komendant Modlina i dowódca obrony przepraw na Wiśle. W 1810 wojskowy komendant departamentu radomskiego. Uczestnik kampanii saskiej i francuskiej 1813 – 1814. Po upadku Napoleona I przyprowadził do kraju resztki Wojska Polskiego z Danii i Hamburga. Od 1815 dowódca Brygady Jazdy w armii Królestwa Polskiego.

Był członkiem loży wolnomularskiej Jedność Słowiańska^[1].

Bibliografia

• H.P. Kosk Generalicja polska t. 2 wyd.: Oficyna Wydawnicza „Ajaks” Pruszków 2001

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Michał Piotrowski, Krótki zbiór istotnieyszych wiadomości woiennych w bibliotece Polona