Michał Przywara (prawnik)
Michał Przywara (ur. 10 lutego 1886, zm. ?) – doktor praw, pułkownik audytor Wojska Polskiego.
Życiorys
Ukończył studia prawnicze. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej Armii. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 lutego 1916 roku w korpusie oficerów rezerwy artylerii fortecznej. W 1918 roku jego oddziałem macierzystym był Pułk Artylerii Fortecznej Nr 2[1].
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. 26 marca 1921 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu majora Korpusu Sądowego, w grupie oficerów byłej armii gen. Hallera[2].
1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w Sądzie Załogi Toruń, a jego oddziałem macierzystym był wówczas Oddział VI Sztabu Ministerstwa Spraw Wojskowych[3]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 8. lokatą w korpusie oficerów sądowych[4]. W latach 1923-1926 był kierownikiem Wojskowego Sądu Rejonowego Toruń[5][6][7]. 3 maja 1926 roku został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925 roku i 1. lokatą w korpusie oficerów sądowych[8]. 22 listopada 1926 roku Prezydent RP mianował go podprokuratorem przy wojskowych sądach okręgowych, a minister spraw wojskowych przeniósł z dniem 1 grudnia tego roku do Prokuratury przy Wojskowym Sądzie Okręgowym Nr VIII w Grudziądzu na stanowisko podprokuratora[9][10][11]. 16 grudnia 1929 roku został przeniesiony do Prokuratury przy Wojskowym Sądzie Okręgowym Nr V w Krakowie na stanowisko prokuratora[12]. 2 grudnia 1930 roku Prezydent Rzeczypospolitej Ignacy Mościcki nadał mu stopień pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931 roku i 3. lokatą w korpusie oficerów sądowych. Jednocześnie zezwolił mu na nałożenie oznak nowego stopnia przed 1 stycznia 1931 roku[13]. 7 stycznia 1931 roku Prezydent RP mianował go sędzią Najwyższego Sądu Wojskowego, a minister spraw wojskowych przeniósł z Prokuratury przy Wojskowym Sądzie Okręgowym Nr V w Krakowie do Najwyższego Sądu Wojskowego w Warszawie na stanowisko sędziego[14][15].
Ordery i odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi (16 marca 1928)[16]
- Srebrny Medal Zasługi Wojskowej Signum Laudis z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej (Austro-Węgry)[17]
- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej Signum Laudis z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej (Austro-Węgry)[17]
- Krzyż Wojskowy Karola (Austro-Węgry)[17]
Przypisy
- ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 1337, 1368.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 2 kwietnia 1921 roku, s. 584.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 412, 833.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 302.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1088, 1090.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 983, 985.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 8 z 6 lutego 1926 roku, s. 7.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 3 maja 1926 roku, s. 125.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 52 z 7 grudnia 1926 roku, s. 425, 431.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 692.
- ↑ Organa 1928 ↓, s. 76.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 393.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 3 grudnia 1930 roku, s. 327.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 2, 21.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 307, 877.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 65, poz. 88 „za zasługi na polu sądownictwa wojskowego”.
- ↑ a b c Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 1368.
Bibliografia
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Organa wymiaru sprawiedliwości w W. P.. „Wojskowy Przegląd Prawniczy”. 8–10, s. 60, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Media użyte na tej stronie
Naramiennik pułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
.png)
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
_as_used_for_Signum_Laudis.gif)
Baretka Signum laudis
Baretka Krzyża Wojskowego Karola – Austro-Węgry. (Karl-Truppenkreuz)
Baretka Signum laudis