Michał Stachyra

Michał Stachyra

Puszon

Michał Stachyra na Pyrkonie (Poznań 2015)
Data i miejsce urodzenia	27 grudnia 1978 Kraków
Zawód, zajęcie	projektant i wydawca gier planszowych

Michał Stachyra, ps. Puszon (ur. 27 grudnia 1978 w Krakowie) – polski ekonomista, autor i wydawca gier planszowych, fabularnych oraz karcianych, redaktor naczelny czasopism branżowych i linii książek, publicysta, bloger, badacz popkultury, działacz społeczny oraz przedsiębiorca. Był właścicielem wydawnictwa Kuźnia Gier oraz marek z nim związanych: Gry na Zamówienie, Fajne RPG, Magia i Miecz i Wydawnictwo Van Der Book^[1][2][3].

Życiorys

Urodził się 27 grudnia 1978 w Krakowie^[4]. Jest absolwentem II Liceum Ogólnokształcącego w Krakowie^[5] oraz Studiów Europejskich na Akademii Ekonomicznej^[3], studiował także na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Od młodości aktywny miłośnik gier i fantastyki – był organizatorem kilkunastu edycji konwentów: Krakon, Imladris, ConQuest, Constar, Magicon, Orkon, Dracool oraz Polcon. Ponadto był jednym z organizatorów oraz członkiem kapituł fandomowych nagród branżowych: Pucharu Mistrza Mistrzów, Gramy! i Quentina (w kapitule w latach 2000–2007). Był twórcą pierwszej strony internetowej polskiego fandomu oraz strony autorskiej pisarza Mirosława P. Jabłońskiego^[6][7]

Był wiceprezesem Galicyjskiej Gildii Fanów Fantastyki, honorowym członkiem KKMF^[7], a w latach 2008–2011 zasiadał w zarządzie Związku Stowarzyszeń „Fandom Polski”^[8].

Był korektorem podręczników do gry fabularnej Legenda Pięciu Kręgów^[6]. Wydawał i był redaktorem naczelnym fanzinu „Quenta”. Był redaktorem naczelnym Magazynu Gry Planszowe oraz stałym współpracownikiem kilku pism związanych z grami lub fantastyką^[6][7]. Publikował artykuły w prasie i serwisach internetowych związanych z grami i fantastyką^[1][9].

W 2005 roku założył, wraz z Maciejem Zasowskim, wydawnictwo Kuźnia Gier tworzące i wydające gry planszowe, karciane i fabularne, od 2013 roku prowadził je samodzielnie. Był wydawcą i redaktorem prowadzącym gier fabularnych (RPG) – linie Wolsung, Savage Worlds, Adventurers oraz Pieśń Lodu i Ognia: Gra o Tron RPG. W latach 2009–2013 był wydawcą gry kolekcjonerskiej Veto^[9]. Od 2014 roku był wydawcą czasopisma Magia i Miecz^{[2][10][11][12]}.

Jest autorem około trzydziestu gier planszowych takich jak Wiedźmin – Przygodowa Gra Karciana, Wiedźmin: gra promocyjna, Wiochmen Rejser, Erynie, Rice Wars, Kapitan Bomba – gra karciana czy Wolsung: the Boardgame^[9][10][13]. Ponadto był producentem i wydawcą kilkunastu innych tytułów, w tym: Munchkin, 1984: Animal Farm, Alcatraz: The Scapegoat, Kingpin, Wiochmen 2^[14]. Jest współautorem kilku podręczników do gier fabularnych min.: systemu Q10, dodatku do systemu: Wiedźmin: Gra wyobraźni, podręczników z linii Wolsung^{[10][11][15][16]}.

W 2015 został jedną z twarzy kampanii społecznej „Tata bliżej dziecka” organizowanej przez Pełnomocnik Rządu do spraw Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn^[17].

W grudniu 2018 w wyborach do rad dzielnic Krakowa uzyskał mandat radnego dzielnicy III Prądnik Czerwony^[18][19], został przewodniczącym Komisji Praworządności i Bezpieczeństwa Publicznego^[20]. Był prezesem Forum Mieszkańców Prądnika Czerwonego^[21], prezesem Instytutu Juliusza Lea oraz członkiem zespołów międzynarodowego i miejskiego Klubu Jagiellońskiego^[3][22].

Publikacje

Gry planszowe i karciane

Autor lub współautor następujących gier planszowych i karcianych, wszystkie pozycje poza zaznaczonymi – nakładem wydawnictwa Kuźnia Gier^{[9][10][13][23]}:

Gry fabularne

Współautor gier fabularnych i dodatków do nich, wszystkie pozycje poza zaznaczonymi – nakładem wydawnictwa Kuźnia Gier^{[10][11][15][16]}:

• Biały Wilk 2: Tajemnice Novigradu – dodatek do systemu: Wiedźmin: Gra wyobraźni (2001, Wydawnictwo Mag)
• uniwersalny system RPG: Q-10 (2004, Grupa Quest)
• system Wolsung. Magia Wieku Pary (2009)
• system Wolsung. Steam Pulp Fantasy (2012, jęz. angielski, Kuźnia Gier i Studio 2 Publishing)
• dodatki do systemu Wolsung:
  • Operacja Wotan (2009)
  • Lyonesse: Miasto, Mgła, Maszyna (2010)
  • W pustyni i w puszczy (2010)
  • Almanach nadzwyczajny (2011)
  • Slawia (2013)
  • Wolsung Trailer – Set für Schnellstarter (2014, jęz. niemiecki, Kuźnia Gier i Redaktion Phantastik)
  • Urdapedia 1 (2015, jęz. niemiecki, Kuźnia Gier i Redaktion Phantastik)
  • Urdapedia 2 (2016, jęz. niemiecki, Kuźnia Gier i Redaktion Phantastik)
• Światotworzenie. Edycja rozszerzona (2013)

Inne

Publikował swoje artykuły w pismach związanych z grami „bez prądu” i z fantastyką, m.in. w: Magii i Mieczu (zarówno w starej, jak i nowej edycji), Portalu, Magazynie Gry Planszowe, Labiryncie, Hyperionie, Science Fiction^[9], Gozoku, Inkluzie^[11] oraz licznych portalach internetowych^[2], a także gazetach codziennych m.in. Dzienniku Polskim oraz na blogu o popkulturze Geeekozaur.pl, prowadzonym wraz z Maciejem Sabatem^[1]. Brał udział w nagraniach podcastu Klubu Jagiellońskiego – Krakowskie Gadanie, publikował też na stronie Klubu^[3][22].

Nagrody i wyróżnienia

Nagrody

• Laureat nagrody Identyfikatory Pyrkonu za rok 2014 jak Promotor Fantastyki^[24];
• Laureat nagrody Śląkfa za rok 2009 jak Wydawca Roku^[25];
• Laureat nagrody Lux in Tenebris za rok 2009 jako Wydawca Roku.

Nominacje

• Nominowany do Śląkfy 2000 jako Fan Roku^[26];
• Nominowany do nagrody Lux in Tenebris za rok 2009 jako Fenomen Roku;
• Nominowany do Nagrody Golema za rozpowszechnianie i propagowanie fantastyki w Polsce w 2011;
• Gry planszowe Rice Wars i Wolsung nominowane były do nagrody Gra Roku 2009^[27].
• Gra fabularna Wolsung (edycja angielska) nominowana do nagrody ENnies 2013^[28] w kategorii Best Writing^[29].

Życie prywatne

Mieszka w Krakowie. Ma dwoje dzieci: córkę Zofię i syna Piotra^[30].

Przypisy

Bibliografia

• Profil designera: Michał Stachyra (ang.). Board Game Geek. [dostęp 2021-06-10].
• Biogram Michała Stachyry. Fajne RPG. [dostęp 2021-06-10].
• Gier kowalem być – wywiad. Esensja.pl. [dostęp 2021-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-20)].