Michał Witwicki

Michał Witwicki
Data i miejsce urodzenia

22 lipca 1921
Lwów

Data śmierci

10 lipca 2007

Zawód, zajęcie

architekt

Odznaczenia
Medal Wojska Krzyż Armii Krajowej Warszawski Krzyż Powstańczy
Złota Odznaka Za opiekę nad zabytkami.jpg
Grób Michała Witwickiego na Starych Powązkach w Warszawie (stan na kwiecień 2012)

Michał Witwicki ps. „Ludwik” (ur. 22 lipca 1921 we Lwowie, zm. 10 lipca 2007) – polski architekt i konserwator zabytków, autor wielu publikacji o tematyce ochrony zabytków architektury i krajobrazu kulturalnego oraz ich ekspozycji. Członek Rządowej Międzyresortowej Komisji do Spraw Rewaloryzacji Miast i Zespołów Staromiejskich. Badacz genealogii swojego rodu.

Życiorys

Urodził się jako syn Tadeusza Witwickiego, wizytatora szkół, członka znanego rodu Witwickich, oraz wnuczki malarza Wojciecha Gersona. Stryjem Michała Witwickiego był pionier psychologii w Polsce, Władysław Witwicki[1], a bratem stryjecznym – architekt Janusz Witwicki, twórca Panoramy Plastycznej Dawnego Lwowa[2]. Był uczniem III Gimnazjum im. Króla Stefana Batorego we Lwowie, kolegą szkolnym Zdzisława Żygulskiego.

Po wybuchu II wojny światowej we wrześniu 1939 uczestniczył w 6-dniowych walkach w obronie Lwowa, jako członek ochotniczego oddziału dowodzonego przez gen. Mariana Januszajtisa-Żegotę. Jako żołnierz AK Zgrupowania Chrobry II uczestniczył w powstaniu warszawskim. Po jego upadku udał się pieszo do granicy holenderskiej (niemalże 900 km) na spotkanie z narzeczoną, z którą wziął tam ślub.

Był absolwentem Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej (1954), a od 1957 członkiem SARP. Pracował zarówno w kraju, jak i za granicą, między innymi przez 6 lat w Algierii. W Lyonie zajmował się projektowaniem osiedla i zespołu sklepów. W kraju – jako projektant lub współprojektant odbudowy i rozbudowy budynków zabytkowych – odrestaurowywał zamek książąt pomorskich w Darłowie, ratusz w Kożuchowie i pałac w Budziszynie. Był projektantem zagospodarowania centrum Ząbkowic Śląskich. W ostatnich latach działał zawodowo głównie jako rzeczoznawca Ministra Kultury w zakresie konserwacji zabytków architektury i urbanistyki. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 31-4-13/14)[3].

Odznaczenia

Przypisy

  1. Teresa Rzepa: Psychologia Władysława Witwickiego. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 1991, s. 234. ISBN 83-232-0332-6.
  2. Magdalena Bajer: Witwiccy. Forum Akademickie. [dostęp 2022-03-13].
  3. Cmentarz Stare Powązki: Gersonowie, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-06-08].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

POL Warszawski Krzyż Powstańczy BAR.svg
Baretka: Warszawski Krzyż Powstańczy
POL Krzyż Armii Krajowej BAR.svg
Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape .
Michał Witwicki grób.JPG
Autor: Mateusz Opasiński, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób architekt Michała Witwickiego na Starych Powązkach w Warszawie (stan na kwiecień 2012)
Złota Odznaka Za opiekę nad zabytkami.jpg
Złota Odznaka Za opiekę nad zabytkami
POL Medal Wojska BAR.svg
Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape .