Michałki (cukierki)
| słodycze | |
 Dwa rodzaje michałków produkowanych przez Wawel | |
| Inne nazwy | Michaszki |
|---|---|
| Rodzaj | cukierki |
| Kuchnia | |
| Data i miejsce powstania | 1965 |
| Składniki | |
| cukier, orzeszki arachidowe (20%), czekolada mleczna (18,5%), mleko w proszku, tłuszcz palmowy, kakao (4,5%), serwatka w proszku, spirytus (0,9%), aromat | |
| Uwagi | |
Zawartość na przykładzie Michałków Klasycznych marki Wawel[1] | |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wartości RDA i AI wyznaczone na podstawie danych Institute of Health[3] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Michałki (także, zależnie od producenta, Michaszki) – czekoladowe cukierki[4] produkowane przez różne zakłady cukiernicze w Polsce. Cukierki mają prostopadłościenny kształt, wypełnione są orzechowo-kakaowym nadzieniem z niewielkimi, chrupiącymi fragmentami orzeszków ziemnych; po wierzchu oblane są czekoladą[5][6].
Opis
Przed 1989 michałki produkowane były w wielu zakładach w Polsce[5], m.in. od 1965 w zakładach Hanka w Siemianowicach Śląskich[7], a od 1967 w Śnieżce[6]. W 1968 druga z fabryk produkowała już przeszło 400 ton cukierków rocznie[6].
Nazwa cukierków wywodzi się od zdrobniałej formy imienia Michał[8]. Jej pochodzenie nie jest jednoznacznie wyjaśnione, wedle jednej z wersji miały zostać nazwane na cześć Michała Tabaki, syna ówczesnego dyrektora zakładów Hanka[9]. Inna wersja podawana przez Śnieżkę łączy powstanie nazwy z młodym mężczyzną o tym imieniu, który miał zakochać się w Janinie Sajkiewicz-Miodek, późniejszej stryjence prof. Jana Miodka i głównej technolożce zakładów[9]. Jakkolwiek było, marka cukierków weszła do języka potocznego na określenie całego rodzaju podobnych wyrobów cukierniczych, wobec czego często pisana jest małą literą[4].
W marcu 2005 za sprawą konfliktu o prawa do marki pomiędzy spółką Michałek[a] a innymi producentami, policja zabezpieczyła dokumentację i wiele ton gotowych cukierków w kilkunastu zakładach w Polsce, m.in. w lubelskiej Solidarności (Złote Michałki)[10], brzeskiej Odrze (Michałki Piastowskie)[11][6], i krakowskim Wawelu (Michałki Zamkowe)[11]. W owym czasie podobne cukierki produkowały także należące do koncernu Fazer zakłady Cloetta w Gdańsku i krakowska firma Tutti[11]. Produkcję wznowiono po kilku dniach[10].
Zobacz też
Uwagi
Przypisy
- ↑ Olga Kublik, Wawel, Michałki: klasyczne, w sreberku, białe, białe ze skórką pomarańczową, kokosowe, kawowe, [w:] Living on my own – Blog z recenzjami słodyczy [online], 30 października 2014 [dostęp 2017-05-30].
- ↑ a b c d Michałki klasyczne - Wawel, Tabele-kalorii.pl [dostęp 2022-01-01].
- ↑ Dietary Reference Intakes Tables and Application. Institute of Health. The National Academies of Sciences, Engineering, and Medicine. (ang.)
- ↑ a b Artur Gałkowski, Motywacja w procesie tworzenia chrematonimii marketingowej, „Poznańskie Spotkania Językoznawcze”, 27, 2014, s. 63–72, DOI: 10.14746/psj.2014.XXVII.5.
- ↑ a b c Tomasz Prusek, Policjanci aresztowali michałki, Gazeta Wyborcza, 17 marca 2005 [dostęp 2017-05-29].
- ↑ a b c d Małgorzata Moczulska, Michałki skończyły już 46 lat. Zobacz, jak powstają, Gazeta Wrocławska, 30 listopada 2014 [dostęp 2017-05-29].
- ↑ Hanka (autor korporatywny), O firmie i historia, Hanka Invest, 2017 [dostęp 2017-05-29].
- ↑ Izabela Łuc, Nazwy własne jako nośnik wartościowania w tekstach reklamowych, „Onomastica”, 59, 2015, s. 77–92, DOI: 10.17651/onomast.59.4 [dostęp 2017-05-30].
- ↑ a b Grażyna Kuźnik, Jak Michał został michałkiem, czyli o słodyczach z PRL-u, Naszemiasto.pl, 26 lutego 2011 [dostęp 2017-05-29].
- ↑ a b c Radomir Wiśniewski, Michałki na wolności!, „Dziennik Wschodni”, 22 marca 2005 [dostęp 2017-05-29].
- ↑ a b c d Tomasz Dragan, Nasze „Michałki” też aresztowali, „Nowa Trybuna Opolska”, 23 marca 2005 [dostęp 2017-05-29].
Media użyte na tej stronie