Michael Chandler (zawodnik MMA)
Michael Chandler w 2014 | |
Pseudonim | Iron |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 24 kwietnia 1986 |
Obywatelstwo | |
Wzrost | 173 cm |
Masa ciała | 70 kg |
Styl walki | |
Debiut | 2009 |
Federacja | |
Kategoria wagowa | półśrednia (2010-2011, 2019) lekka (od 2011) |
Klub | Sanford MMA |
Bilans walk zawodowych[a] | |
Liczba walk | 31 |
Zwycięstwa | 23 |
Przez nokauty | 11 |
Przez poddania | 7 |
Przez decyzje | 5 |
Porażki | 8 |
| |
Strona internetowa |
Michael Chandler Jr. (ur. 24 kwietnia 1986 w High Ridge) – amerykański zapaśnik oraz zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA), trzykrotny mistrz Bellator MMA z 2011, 2016 i 2018 w wadze lekkiej. Od 2021 roku związany z UFC.
Życiorys i przeszłość zapaśnicza
Urodził i wychował się w High Ridge, jako drugie z czworga dzieci Michaela Sr. i Betty. Ma niemieckie i irlandzkie pochodzenie. W szkole średniej w każdym semetrze był na liście honorowej m.in. zajęcie drugiego miejsca na Mistrzostwach Stanowych MSHSAA jako senior w zapasach. Został uznany za najbardziej wartościowego zapaśnika w jego starszym sezonie[1].
Po ukończeniu Northwest High School w 2004 roku, zapisał się na Uniwersytet Missouri bez stypendium sportowego, wchodząc w skład szkolnej drużyny zapaśniczej. Podczas studiów w Missouri, był czterokrotnym kwalifikatorem NCAA Division I, zebrał 100 zwycięstw w karierze, a także zajął piąte miejsce w NCAA jako senior, zdobywając wyróżnienie DI All-American. Zgromadził rekord 31-15 rekord na 12 przeciwników i 100-40 jako ogólny rekord w swoich czterech latach. Specjalizował się w usługach zarządzania finansami osobistymi z niewielkim udziałem w nieruchomościach[2]. Ma bliskie relacje z Danwem Hodge, mistrzem Bellator MMA Benem Askrenem oraz byłym mistrzem UFC w wadze półśredniej Tyronem Woodleyem[2].
Kariera MMA
Strikeforce
W 2009 roku zadebiutował zawodowo w mieszanych sztukach walki (MMA).
Do maja 2010 stoczył dwa zwycięskie pojedynki na galach Strikeforce.
Bellator MMA
We wrześniu tego samego roku, zadebiutował w Bellator FC. Do końca roku stoczył dwa zwycięskie starcia, po czym w marcu 2011, wystartował w turnieju Bellatora wagi lekkiej[3].
W ćwierćfinale, który miał miejsce 12 marca 2011 pokonał przed czasem debiutującego w organizacji, Polaka Marcina Helda, w półfinale, 9 kwietnia wypunktował Lloyda Woodarda, a w finale, który odbył się 14 maja pokonał jednogłośnie na punkty, Brazylijczyka Patricky Freire i otrzymał szanse walki o tytuł wagi lekkiej[4].
19 listopada 2011 na gali Bellator 58, zwyciężył Eddiego Alvareza[5], dusząc go w 4. rundzie i odbierając mu pas mistrzowski. W latach 2012–2013, dwukrotnie bronił tytułu. W trzeciej obronie pasa, 2 listopada 2013, ponownie skrzyżował rękawice z Alvarezem[6], ostatecznie przegrywając z nim niejednogłośnie na punkty i tracąc mistrzostwo na jego rzecz. Ze względu, iż walka była bardzo wyrównana, po niedługim czasie ogłoszono trzecie starcie Chandlera z Alvarezem, lecz ostatecznie do niego nie doszło, gdyż na tydzień przed galą, Alvarez doznał wstrząśnienia mózgu na jednym z treningów i musiał wycofać się z pojedynku. W zastępstwie za niego, 17 maja 2014 na Bellator 120, zmierzył się z Willem Brooksem, o tymczasowy pas mistrzowski wagi lekkiej, sensacyjnie przegrywając z nim niejednogłośnie na punkty[7]. W rewanżu, który miał miejsce 15 listopada 2014 ponownie uległ Brooksowi, tym razem przez techniczny nokaut w 4. rundzie. Stawką pojedynku było zwakowane mistrzostwo wagi lekkiej[8].
W 2015 wrócił na zwycięskie tory, pokonując 19 czerwca Dereka Camposa[9]. 24 czerwca 2016 na gali Bellator 157: Dynamite 2, zdobył zwakowany przez Willa Brooksa pas wagi lekkiej, nokautując prawym sierpowym Patricky Freire w 1. rundzie[10].
19 listopada 2016 obronił pas przeciwko Bensonowi Hendersonowi wygrywając z nim niejednogłośnie na punkty[11]. 24 czerwca 2017 stracił mistrzostwo na rzecz Brenta Primusa z którym przegrał przez techniczny nokaut w 1. rundzie wskutek odniesionej kontuzji nogi która zmusiła sędziego do przerwania walki[12].
Po niefortunnej przegranej z Primusem wygrał dwa kolejne pojedynki po czym 14 grudnia 2018 w Honolulu ponownie zmierzył się z nim o tytuł, tym razem pokonując go jednogłośnie na punkty[13].
25 października 2019 roku ogłoszono, że powróci do klatki, aby zmierzyć się z Bensonem Hendersonem na gali Bellator & Rizin: Japan 29 grudnia 2019 roku, ale Henderson został zmuszony do wycofania się z walki powołując się na kontuzję[14]. Został zastąpiony przez Sidneya Outlawa, a walka odbyła się w limicie wagowym do 72,5 kg. Pokonał Outlawa przez nokaut w pierwszej rundzie[15].
Rewanż z Bensonem Hendersonem został przełożony na Bellator 244 6 czerwca 2020 roku. Wydarzenie zostało przełożone z powodu pandemii COVID-19 i ostatecznie miało miejsce 7 sierpnia 2020 r. na Bellator 243[16]. Wygrał walkę przez nokaut w pierwszej rundzie[17].
UFC
17 września 2020 roku ogłoszono, że podpisał kontrakt z UFC[18].
W pierwszym pojedynku w tej organizacji zmierzył się przeciwko Danowi Hookerowi na UFC 257 24 stycznia 2021 roku[19]. Wygrał walkę przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie[20]. To zwycięstwo przyniosło mu bonus za występ wieczoru[21].
W kolejnej walce zmierzył się z długoletnim weteranem Charlesem Oliveirą o wakujące mistrzostwo UFC w wadze lekkiej, po odejściu byłego mistrza Chabiba Nurmagomiedowa[22]. Chociaż udało mu się trafić Oliveirę w pierwszej rundzie, przegrał walkę przez techniczny nokaut na początku drugiej rundy[23].
Na UFC 268, które miało miejsce 6 listopada 2021 roku skrzyżował rękawice z byłym tymczasowym mistrzem UFC w wadze lekkiej Justinem Gaethje[24]. Przegrał walkę przez jednogłośną decyzję[25]. Pojedynek został nagrodzony bonusem za walkę wieczoru[26].
7 maja 2022 roku, podczas UFC 274 znokautował kopnięciem frontalnym byłego tymczasowego mistrza UFC wagi lekkiej Tonego Fergusonona w drugiej rundzie[27]. Dzięki fenomenalnemu nokautowi Amerykanin został nagrodzony bonusem za występ wieczoru[28].
Podczas UFC 281 12 listopada 2022 stoczył walkę z tymczasowym mistrzem UFC w wadze lekkiej, Dustinem Porierem[29]. Pojedynek doszedł do trzeciej rundy, w której Porier poddał Chandlera duszeniem zza pleców[30]. Dzięki wielu zwrotom akcji pojedynek nagrodzono bonusem za walkę wieczoru[31].
Życie prywatne
Zaczął spotykać się z Brie Willett w 2013 roku po mailowaniu przez prawie dwa lata. Pobrali się w 2014 r. Para adoptowała syna w 2018 r[32].
Jest właścicielem Training Camp, siłowni fitness i MMA w Nashville.
Osiągnięcia
Mieszane sztuki walki
- 2011: Bellator Season 4 Lightweight Tournament – 1. miejsce w turnieju wagi lekkiej
- 2011–2013: mistrz Bellator MMA w wadze lekkiej
- 2016–2017: mistrz Bellator MMA w wadze lekkiej
- 2018: mistrz Bellator MMA w wadze lekkiej
Zapasy
- National Collegiate Athletic Association[33]:
- 2009: NCAA Division I All-American – V miejsce
- 2008: Big 12 Conference – 2. miejsce
- 2009: Big 12 Conference – 2. miejsce
- Missouri State High School Activities Association:
- 2004: MSHSAA High School State Championship – 2. miejsce
Lista zawodowych walk w MMA
Wynik | Bilans | Przeciwnik (bilans przed walką) | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Przegrana | 23-8 | Dustin Poirier (28-7. 1 NC) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 3 | 2:00 | UFC 281 | 12.11.2022 | Nowy Jork | Bonus za walkę wieczoru |
Wygrana | 23-7 | Tony Ferguson (25-6) | KO (kopnięcie frontalne) | 2 | 0:17 | UFC 274 | 07.05.2022 | Phoenix | Bonus za występ wieczoru |
Przegrana | 22-7 | Justin Gaethje (22-3) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 268 | 06.11.2021 | Nowy Jork | Bonus za walkę wieczoru |
Przegrana | 22-6 | Charles Oliveira (30-8) | TKO (ciosy pięściami) | 2 | 0:19 | UFC 262 | 15.05.2021 | Houston | Pojedynek o wakujący pas mistrzowski UFC w wadze lekkiej, Main Event |
Wygrana | 22-5 | Dan Hooker (20-9) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 2:30 | UFC 257 | 23.01.2021 | Abu Zabi | Debiut w UFC, Bonus za występ wieczoru, Co-Main Event |
Wygrana | 21-5 | Benson Henderson (28-8) | KO (cios) | 1 | 2:09 | Bellator 243 | 07.08.2020 | Uncasville | Main Event |
Wygrana | 20-5 | Sidney Outlaw (14-3) | KO (cios) | 1 | 2:59 | Bellator 237 | 29.12.2019 | Saitama | Limit umowny do 72,5 kg, Co-Main Event |
Przegrana | 19-5 | Patricio Freire (28-4) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 1:01 | Bellator 221 | 11.05.2019 | Rosemont | Stracił pas mistrzowski Bellator w wadze lekkiej, Main Event |
Wygrana | 19-4 | Brent Primus (8-0) | Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | Bellator 212 | 14.12.2018 | Honolulu | Zdobył pas mistrzowski Bellator w wadze lekkiej, Main Event |
Wygrana | 18-4 | Brandon Girtz (15-7) | Poddanie (duszenie trójkątne ramionami) | 1 | 4:00 | Bellator 197 | 13.04.2018 | Missouri City | Main Event |
Wygrana | 17-4 | Goiti Yamauchi (22-3) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | Bellator 192 | 20.01.2018 | Inglewood | |
Przegrana | 16-4 | Brent Primus (7-0) | TKO (zatrzymanie przez lekarza) | 1 | 2:22 | Bellator 180 | 24.06.2017 | Nowy Jork | Stracił pas mistrzowski Bellator w wadze lekkiej |
Wygrana | 16-3 | Benson Henderson (24-6) | Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | Bellator 165 | 19.11.2016 | San Jose | Obronił pas mistrzowski Bellator w wadze lekkiej, Main Event |
Wygrana | 15-3 | Patricky Freire (16-7) | KO (cios) | 1 | 2:14 | Bellator 157 | 24.06.2016 | Missouri City | Zdobył pas mistrzowski Bellator w wadze lekkiej |
Wygrana | 14-3 | David Rickels (16-3) | TKO (ciosy pięściami) | 2 | 3:05 | Bellator 145 | 06.11.2015 | Missouri City | |
Wygrana | 13-3 | Derek Campos (15-4) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 2:17 | Bellator 138 | 19.06.2015 | Missouri City | |
Przegrana | 12-3 | Will Brooks (14-1) | TKO (ciosy pięściami) | 4 | 3:48 | Bellator 131 | 15.11.2014 | San Diego | Pojedynek o wakujący pas mistrzowski Bellator w wadze lekkiej, Co-Main Event |
Przegrana | 12-2 | Will Brooks (13-1) | Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | Bellator 120 | 17.05.2014 | Southaven | Pojedynek o tymczasowy pas mistrzowski Bellator w wadze lekkiej, Co-Main Event |
Przegrana | 12-1 | Eddie Alvarez (24-3) | Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | Bellator 106 | 02.11.2013 | Long Beach | Stracił pas mistrzowski Bellator w wadze lekkiej, Main Event |
Wygrana | 12-0 | David Rickels (14-1) | KO (cios) | 1 | 0:44 | Bellator 97 | 31.07.2013 | Rio Rancho | Obronił pas mistrzowski Bellator w wadze lekkiej, Main Event |
Wygrana | 11-0 | Rick Hawn (14-1) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 2 | 3:07 | Bellator 85 | 17.01.2013 | Irvine | Obronił pas mistrzowski Bellator w wadze lekkiej, Main Event |
Wygrana | 10-0 | Akihiro Gōno (33-17-7) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 0:56 | Bellator 67 | 04.05.2012 | Ontario | Obronił pas mistrzowski Bellator w wadze lekkiej, Main Event |
Wygrana | 9-0 | Eddie Alvarez (22-2) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 4 | 3:06 | Bellator 58 | 19.11.2011 | Hollywood | Zdobył pas mistrzowski Bellator w wadze lekkiej, Main Event |
Wygrana | 8-0 | Patricky Freire (9-1) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | Bellator 44 | 14.05.2011 | Atlantic City | Wygrał turniej wagi lekkiej Bellator 4 sezonu |
Wygrana | 7-0 | Lloyd Woodard (11-0) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | Bellator 40 | 09.04.2011 | Oklahoma | Półfinał turnieju wagi lekkiej Bellator 4 sezonu |
Wygrana | 6-0 | Marcin Held (10-1) | Poddanie (duszenie trójkątne ramionami) | 1 | 3:56 | Bellator 36 | 12.03.2011 | Shreveport | Debiut w wadze lekkiej, Ćwierćfinał turnieju wagi lekkiej Bellator 4 sezonu |
Wygrana | 5-0 | Chris Page (1-2) | Poddanie (duszenie gilotynowe) | 1 | 0:57 | Bellator 32 | 10.10.2010 | Kansas City | Limit umowny do 75 kg |
Wygrana | 4-0 | Scott Stapp (2-0) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 1:57 | Bellator 31 | 30.09.2010 | Lake Charles | Debiut w Bellator, Limit umowny do 75 kg |
Wygrana | 3-0 | Salvador Woods (4-8) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 0:59 | Strikeforce: Heavy Artillery | 15.05.2010 | Missouri City | |
Wygrana | 2-0 | Richard Bouphanouvong (1-1) | TKO (ciosy pięściami) | 2 | 2:07 | Strikeforce 5: Challengers | 20.11.2009 | Kansas City | Limit umowny do 75 kg |
Wygrana | 1-0 | Kyle Swadley (3-3) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 3:30 | First Blood | 08.08.2009 | Missouri City | Debiut w MMA |
Przypisy
- ↑ The Official Website of Michael Chandler – About, web.archive.org, 21 listopada 2011 [dostęp 2021-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2011-11-21] .
- ↑ a b Player Bio: Michael Chandler – MUTIGERS.COM – The University of Missouri Official Athletic Site, web.archive.org, 22 lutego 2014 [dostęp 2021-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Statystyki i rekord w MMA. tapology.com.com. [dostęp 2018-12-15]. (ang.).
- ↑ Michael David Smith: Michael Chandler Wins Bellator Tournament, Lombard KOs Vitale. mmafighting.com, 2011-05-14. (ang.).
- ↑ Champ Eddie Alvarez meets Michael Chandler at November’s Bellator 58. mmajunkie.com, 2011-10-13. (ang.).
- ↑ John Morgan: Eddie Alvarez and Bellator mend fences, book Michael Chandler rematch for PPV. mmajunkie.com, 2013-08-13. (ang.).
- ↑ Karol Dąbrowski , Bellator 120: Jackson vs. Lawal – relacja i wyniki | MMAROCKS, MMA Rocks!, 17 maja 2014 [dostęp 2022-05-08] (pol.).
- ↑ Bellator 131: Ortiz vs. Bonnar – wyniki – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [dostęp 2022-05-08] (pol.).
- ↑ Bellator 138: Slice vs. Shamrock – wyniki – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [dostęp 2022-11-13] (pol.).
- ↑ K. Witek: Wyniki gali Bellator 157: „Dynamite 2” – Quinton Jackson wygrał niejednogłośną decyzją, Chandler nowym mistrzem wagi lekkiej. mmanews.pl, 2016-06-24. (pol.).
- ↑ Bartłomiej Zubkiewicz , Bellator 165 - wyniki, Chandler wygrywa z Hendersonem przez decyzję | MMAROCKS, MMA Rocks!, 20 listopada 2016 [dostęp 2022-11-13] (pol.).
- ↑ Bartłomiej Zubkiewicz: Bellator 180: Sonnen vs. Silva – wyniki na żywo. mmarocks.pl, 2017-06-25. [dostęp 2017-06-25]. (pol.).
- ↑ Bellator 212: Michael Chandler dominuje Brenta Primusa i odzyskuje pas [WIDEO], MMA PL, 15 grudnia 2018 [dostęp 2022-11-13] (pol.).
- ↑ Sherdog.com, Michael Chandler-Benson Henderson Rematch Set for Bellator Japan, Sherdog [dostęp 2021-11-07] .
- ↑ LIVE! Bellator 237 Results, Streaming Play-By-Play Updates, www.mmamania.com [dostęp 2021-11-07] (ang.).
- ↑ n, Bellator 244: ‘Chandler vs Henderson 2’ on June 6 postponed due to coronavirus, MMAmania.com, 21 kwietnia 2020 [dostęp 2021-11-07] (ang.).
- ↑ Bellator 243 – wyniki i najlepsze akcje [WIDEO], MMA PL, 8 sierpnia 2020 [dostęp 2022-05-08] (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media , MMA. UFC. Wielki transfer z Bellatora. Michael Chandler podpisał kontrakt!, sportowefakty.wp.pl, 17 września 2020 [dostęp 2022-11-13] (pol.).
- ↑ Dan Hooker vs. Michael Chandler na UFC 257 – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [dostęp 2022-11-13] (pol.).
- ↑ Krzysztof Kordys , UFC 257: Michael Chandler znokautował Dana Hookera w swoim debiucie w oktagonie! (WIDEO) | MMAROCKS, MMA Rocks!, 24 stycznia 2021 [dostęp 2022-03-14] (pol.).
- ↑ Bonusy po UFC 257 – Poirier nagrodzony za historyczny nokaut. Fantastyczny debiut Chandlera [WIDEO], Fansportu.pl, 24 stycznia 2021 [dostęp 2022-03-14] (pol.).
- ↑ Konrad Jaros , Charles Oliveira zmierzy się z Michaelem Chandlerem o zwakowany pas wagi lekkiej!, MMA - BĄDŹ NA BIEŻĄCO, 19 marca 2021 [dostęp 2022-11-13] (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media , UFC 262. Nokaut! Znamy nowego mistrza wagi lekkiej – WP SportoweFakty, sportowefakty.wp.pl, 16 maja 2021 [dostęp 2021-11-07] (pol.).
- ↑ Michael Chandler zmierzy się z Justinem Gaethje na UFC 268, Fansportu.pl, 31 sierpnia 2021 [dostęp 2022-11-13] (pol.).
- ↑ Mnóstwo krwi w oktagonie. Obaj zawodnicy w szpitalu. Brutalna walka w UFC, Sport.pl [dostęp 2021-11-07] (pol.).
- ↑ Bonusy po UFC 268. Aż sześciu zawodników nagrodzono po świetnej gali! [WIDEO], MMA PL, 7 listopada 2021 [dostęp 2022-03-14] (pol.).
- ↑ Polsatsport.pl, UFC 274: Brutalny nokaut Chandlera! Amerykanin chce McGregora, www.polsatsport.pl, 8 maja 2022 [dostęp 2022-05-08] (pol.).
- ↑ Krzysztof Kordys , Bonusy po gali UFC 274 – Chandler nagrodzony za fenomenalny nokaut frontalnym kopnięciem (WIDEO) | MMAROCKS, MMA Rocks!, 8 maja 2022 [dostęp 2022-05-08] (pol.).
- ↑ l, Dustin Poirier zawalczy z Michaelem Chandlerem, Świat walk, 8 września 2022 [dostęp 2022-11-13] (pol.).
- ↑ UFC 281: Dustin Poirier poddał Michaela Chandlera. Odwrócił losy szalonego pojedynku! [WIDEO], MMA PL, 13 listopada 2022 [dostęp 2022-11-13] (pol.).
- ↑ Bonusy po UFC 281. Doceniono nowych mistrzów i fenomenalną walkę [WIDEO], MMA PL, 13 listopada 2022 [dostęp 2022-11-13] (pol.).
- ↑ Chuck Mindenhall , How everything changed for Michael Chandler in just six minutes, MMA Fighting, 24 grudnia 2017 [dostęp 2021-11-07] (ang.).
- ↑ Michael Chandler – 2007-08 Wrestling. mutigers.com. (ang.).
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Autor: Nate Pesce, Licencja: CC BY 2.0
Michael Chandler, an MMA Fighter.