Michael Eduard Regenbrecht

Michael Eduard Regenbrecht
Data i miejsce urodzenia	22 sierpnia 1791 Braniewo
Data i miejsce śmierci	9 czerwca 1849 Wrocław
profesor nauk prawnych
Doktorat	1820 Uniwersytet Berliński
Habilitacja	1820 Königliche Universität Breslau
Profesura	1826
Uczelnia	Königliche Universität Breslau
Rektor Königliche Universität Breslau
Odznaczenia

Michael Eduard Regenbrecht (ur. 22 sierpnia 1791 w Braniewie, zm. 9 czerwca 1849 we Wrocławiu) – niemiecki prawnik i profesor.

Życiorys

Michael Regenbrecht był początkowo przygotowywany do zawodu kupieckiego, ale postanowił studiować prawo na Uniwersytecie Wrocławskim. Studia przerwał w 1813 roku, aby uczestniczyć w Prusach w wojnie wyzwoleńczej. W czasie prowadzonych działań, już w stopniu oficera, został odznaczony Krzyżem Żelaznym II Klasy. Po zakończeniu służby wojskowej kontynuował studia prawnicze i studiował na uniwersytetach we Wrocławiu, Getyndze i Berlinie. W czasie studiów był w 1817 współzałożycielem bractwa Teutonia Breslau. W 1820 w Berlinie uzyskał doktorat z prawa. W tym samym roku habilitował się pod kierunkiem prof. Ernsta Theodora Gauppa na Uniwersytecie Wrocławskim.

W 1821 Regenbrecht uzyskał mianowanie na stanowisko profesora nadzwyczajnego, a w 1826 roku mianowano go profesorem zwyczajnym na Uniwersytecie Wrocławskim. Stanowisko to sprawował aż do śmierci. W latach 1843 i 1844 był ponadto wybierany na stanowisko rektora Uniwersytetu Wrocławskiego.

W 1845, pod wpływem krytyki Kościoła przez Johannesa Rongego, Regenbrecht wystąpił z Kościoła katolickiego. Powody wystąpienia podał w 1844 roku w dwustronicowej ulotce zatytułowanej: Erklärung des Prozessors des kanonischen Rechts an der hiefigen Universität ... an den Bisthums Verweser und Weihbischof der Latussek über sein Ausscheiden aus der römisch-katholischen Kirche... (Wrocław 1844). Stwierdzał w niej, że Kościół katolicki jest mało postępowy, a ekskomunika księdza Rongego obraziła jego delikatne uczucie religijne^[1].

Pod koniec 1846 wystąpił również ze wspólnoty Kościoła niemieckokatolickiego (Deutsch-Katholische Kirche), gdyż w nim, pod przewodnictwem lekarza i botanika Christiana Gottfrieda Daniela Neesa von Esenbeck, nie widział dla siebie przyszłości. Podczas gdy Johannes Ronge popierał działania radykalne i o tendencjach socjalistycznych, prof. Regenbrecht prezentował linię umiarkowaną, popieraną przez liberalne i racjonalistycznie nastawione kręgi mieszczańskie^[2].

Johann Josef Regenbrecht, katolicki teolog i filozof, był jego bratem.

Przypisy