Michael Hayböck
Michael Hayböck (2019) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub | UVB Hinzenbach | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ | 3 stycznia 2010 w Innsbrucku (17. miejsce) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ | 3 stycznia 2010 w Innsbrucku (17. miejsce) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ | 16 stycznia 2014 w Wiśle (3. miejsce) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze zwycięstwo w PŚ | 6 stycznia 2015 w Bischofshofen | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Rekord życiowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Strona internetowa |
Michael Hayböck (ur. 5 marca 1991 w Linzu[1]) – austriacki skoczek narciarski, reprezentant klubu UVB Hinzenbach. Drużynowy srebrny medalista zimowych igrzysk olimpijskich z 2014, trzykrotnie srebrny (2015, 2017 i 2019) i dwukrotnie brązowy (2017, 2021) medalista mistrzostw świata, a także brązowy medalista mistrzostw świata w lotach z 2016. Czterokrotny złoty medalista mistrzostw świata juniorów (trzykrotnie w drużynie i raz indywidualnie), dwukrotnie na podium klasyfikacji generalnej Pucharu Kontynentalnego.
Jego bracia, Stefan i Alexander również uprawiali skoki narciarskie[2]. Rekord życiowy Hayböcka wynosi 245,5 m[3]. Ustanowił go 11 grudnia 2020 w Planicy[4].
Przebieg kariery
Lata 2007–2009
W październiku 2007 w Einsiedeln zadebiutował w zawodach FIS Cup, zajmując 15. miejsce[5].
We wrześniu 2008 po raz pierwszy wystąpił w Letnim Pucharze Kontynentalnym, w zawodach w Villach zajmując 28. pozycję. W zimowej części sezonu 2008/2009 w Pucharze Kontynentalnym najwyżej sklasyfikowany był na 5. miejscu, w styczniu 2009 w Braunlage. Wystąpił w konkursie Mistrzostw Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2009 w Szczyrbskim Jeziorze. Zajął tam 7. miejsce indywidualnie, a w zawodach drużynowych zdobył złoty medal[6].
Sezon 2009/2010
We wrześniu 2009 Hayböck po raz pierwszy wystąpił w Letnim Grand Prix. W zawodach w Hakubie dwukrotnie zajął 12. miejsce[7].
W zimowej części sezonu 2009/2010 zadebiutował w Pucharze Świata. W swoim pierwszym starcie, 3 stycznia 2010 w Innsbrucku w ramach 58. Turnieju Czterech Skoczni, zajął 17. miejsce. W całym sezonie sześciokrotnie stał na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego, dwukrotnie wygrywając (w grudniu w Engelbergu i w styczniu w Titisee-Neustadt)[7]. Jego wyniki pozwoliły mu zająć 2. miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Kontynentalnego 2009/2010[8]. Na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2010 zdobył dwa złote medale: zarówno w rywalizacji indywidualnej, jak i drużynowej. Kilka dni później wystąpił w zawodach Pucharu Świata w Willingen, zajmując 6 lutego 2010 6. miejsce indywidualnie[7].
Sezon 2010/2011
We wrześniu 2010 zajął 2. pozycję w konkursie Letniego Pucharu Kontynentalnego w Oslo. W pierwszej części sezonu zimowego 2010/2011 regularnie startował w zawodach Pucharu Świata, zajmując miejsca pomiędzy trzecią a piątą dziesiątką (najwyższe – 22. w Lillehammer na początku grudnia). Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2011 zdobył trzeci z rzędu złoty medal w zawodach drużynowych. Od lutego 2011 występował w Pucharze Kontynentalnym. Do końca sezonu raz zwyciężył i dwukrotnie zajął 3. miejsce[9].
Sezon 2011/2012
W Letnim Grand Prix 2011 dwukrotnie zajął miejsca w czołowej dziesiątce – w październikowych zawodach w Hinzenbach i Klingenhal zajął kolejno 5. i 8. miejsce[10].
Zimową część sezonu 2011/2012 rozpoczął od startów w Pucharze Kontynentalnym. Na przełomie listopada i grudnia pięciokrotnie z rzędu zajął miejsce na podium, trzykrotnie zwyciężając. W styczniu 2012 występował w Pucharze Świata. Najwyżej sklasyfikowany był 6 stycznia 2012 w Bischofshofen w ramach 60. Turnieju Czterech Skoczni, gdzie zajął 7. miejsce. Poza tym występem z reguły zajmował pozycje w trzeciej dziesiątce. W lutym powrócił do startów w Pucharze Kontynentalnym, dwukrotnie stając na podium, a w marcu ponownie rozpoczął występy w Pucharze Świata, tylko raz zajmując miejsce w czołowej trzydziestce[10]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Kontynentalnego 2011/2012 zajął 3. pozycję[8].
Sezon 2012/2013
W sezonie 2012/2013 Pucharu Świata regularnie startował w tym cyklu, najczęściej zajmując miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce. Najwyższym miejscem, jakie zajął, było piętnaste. Osiągnął ten rezultat czterokrotnie: 24 listopada 2012 w Lillehammer, 16 grudnia w Engelbergu, 4 stycznia 2013 w Innsbrucku i 12 stycznia w Zakopanem[11]. W klasyfikacji generalnej cyklu zajął 34. miejsce z 163 punktami[12].
Sezon 2013/2014
Zimową część sezonu 2013/2014, podobnie jak dwa lata wcześniej, rozpoczął od startów w Pucharze Kontynentalnym. Po trzech zwycięstwach z rzędu trafił do kadry na Puchar Świata. Już w pierwszym starcie, 29 grudnia 2013 w Oberstdorfie w ramach 62. Turnieju Czterech Skoczni, zajął 7. pozycję. W dalszej części sezonu zajmował w Pucharze Świata najczęściej miejsca w pierwszej i drugiej dziesiątce. 16 stycznia 2014 w Wiśle po raz pierwszy w karierze stanął na podium zawodów tego cyklu, zajmując 3. pozycję[13]. Sezon 2013/2014 Pucharu Świata zakończył na 14. miejscu w klasyfikacji generalnej z 439 punktami[12].
Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014 w Soczi. Zwyciężył w kwalifikacjach do obu konkursów indywidualnych. W samych zawodach zajął 5. miejsce na skoczni normalnej i 8. na dużej. W konkursie drużynowym, wraz z Thomasem Morgensternem, Thomasem Diethartem i Gregorem Schlierenzauerem, zdobył srebrny medal. Wystartował też na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2014, zajmując 20. pozycję indywidualnie[13].
Sezon 2014/2015
W ramach Letniego Grand Prix czterokrotnie kończył zawody indywidualne w pierwszej dziesiątce. Najwyżej klasyfikowany był w sierpniowych zawodach w Einsiedeln, na 3. miejscu[14].
Od początku sezonu zimowego 2014/2015 występował w Pucharze Świata, regularnie zajmując miejsca w pierwszej dziesiątce. W grudniu 2014 czterokrotnie zajął 3. pozycję w zawodach cyklu – po dwa razy w zawodach w Lillehammer i w Engelbergu. W ramach 63. Turnieju Czterech Skoczni zajął 2. miejsce w zawodach w Oberstdorfie, a 6 stycznia 2015 w Bischofshofen po raz pierwszy w karierze zwyciężył w konkursie indywidualnym Pucharu Świata. W pozostałych konkursach turnieju zajął 7. i 6. lokatę[14] i ostatecznie zakończył go na 2. pozycji[12].
W dalszej części sezonu indywidualnie w Pucharze Świata nie stawał już na podium – najwyżej klasyfikowany był na 4. miejscu, które zajął trzykrotnie[13]. Ostatecznie sezon 2014/2015 Pucharu Świata zakończył na 5. pozycji w klasyfikacji generalnej z 1157 punktami[12]. W lutym wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2015. Indywidualnie zajął 21. miejsce na skoczni normalnej i 14. na dużej, w drużynie mieszanej był 4., a w drużynie męskiej, wraz ze Stefanem Kraftem, Manuelem Poppingerem i Gregorem Schlierenzauerem, zdobył srebrny medal[14].
Sezon 2015/2016
W sezonie 2015/2016 Pucharu Świata regularnie zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce. W grudniu 2015 na podium indywidualnych zawodów cyklu stawał w drugim konkursie w Niżnym Tagile i drugim konkursie w Engelbergu. W ramach 64. Turnieju Czterech Skoczni był 2. w Oberstdorfie, 5. w Garmisch-Partenkirchen i Innsbrucku oraz 3. w Bischofshofen[15]. W całym turnieju zajął 3. pozycję[12]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2016. Indywidualnie zajął na nich 11. miejsce, a w drużynie wraz z Stefanem Kraftem, Manuelem Poppingerem i Manuelem Fettnerem zdobył brązowy medal[15].
24 stycznia 2016 zajął 2. lokatę w zawodach Pucharu Świata w Zakopanem. Między 19 a 23 lutego trzykrotnie zwyciężył w konkursach cyklu rozgrywanych w Lahti i Kuopio. W kolejnych zawodach, które odbyły się w Ałmaty, zajął 2. miejsce. W marcu 2016 w Pucharze Świata najwyżej sklasyfikowany był w Planicy, na 4. pozycji[15]. W klasyfikacji generalnej cykl zakończył na 4. miejscu, zdobywając 1301 punktów[12].
Sezon 2016/2017
W Letnim Grand Prix 2016 raz stanął na podium, zajmując 3. miejsce w Einsiedeln[16].
Sezon 2016/2017 Pucharu Świata rozpoczął od 11. i 10. miejsca w Ruce. Na podium indywidualnie po raz pierwszy stanął 16 grudnia 2016, zwyciężając w Engelbergu. W ramach 65. Turnieju Czterech Skoczni zajął 3. miejsce w Oberstdorfie oraz 2. w Bischofshofen[16]. Z powodu choroby nie wystąpił jednak w zawodach w Innsbrucku[17] i cały turniej ukończył na 19. pozycji[12].
W lutym 2017 w Pucharze Świata najwyżej klasyfikowany był na 7. miejscu, w Oberstdorfie. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017. Indywidualnie zajął 6. lokatę na skoczni normalnej i 11. na dużej. W drużynie mieszanej, wraz z Danielą Iraschko-Stolz, Jacqueline Seifriedsberger i Stefanem Kraftem, zdobył srebrny medal, zaś w drużynie męskiej, wraz z Manuelem Fettnerem, Gregorem Schlierenzauerem oraz Kraftem, zdobył brąz. W marcu 2017 w Pucharze Świata raz stanął na podium indywidualnie, zajmując 3. miejsce w zamykającym Raw Air 2017 konkursie w Vikersund[16]. Sezon zakończył na 7. pozycji w klasyfikacji generalnej cyklu z 814 punktami[12].
Sezon 2017/2018
W sezonie 2017/2018 Pucharu Świata regularnie zdobywał punkty, ale tylko dwukrotnie ukończył zawody indywidualne w najlepszej dziesiątce. Raz stanął na podium – 11 marca w rozgrywanym w ramach Raw Air 2018 konkursie w Oslo zajął 3. miejsce[18]. W klasyfikacji generalnej sezon zakończył na 23. pozycji z 245 punktami[12].
W styczniu 2018 wystartował na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2018. Indywidualnie zajął 31. miejsce, a w drużynie był 5. W lutym wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018. Indywidualnie był 17. na skoczni normalnej i 6. na dużej, a zawody drużynowe ukończył na 4. pozycji[18].
Sezon 2018/2019
W sezonie 2018/2019 Pucharu Świata zajmował głównie pozycje w drugiej i trzeciej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowany był na 10. lokacie, którą zajął w grudniowych zawodach w Engelbergu[19]. W klasyfikacji generalnej cyklu znalazł się na 27. miejscu z 228 punktami[12].
Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019. Indywidualnie zajął 14. miejsce na skoczni dużej i 9. na normalnej, a w drużynie męskiej, startując wraz z Philippem Aschenwaldem, Danielem Huberem i Stefanem Kraftem, zdobył srebrny medal[19].
Sezon 2019/2020
W ramach Pucharu Świata 2019/2020 lepsze wyniki osiągał w drugiej połowie sezonu. Trzykrotnie kończył zawody indywidualne w pierwszej dziesiątce, w tym raz na podium – 1 marca 2020 w Lahti zajął 3. miejsce[20]. W klasyfikacji generalnej sezon ukończył na 22. pozycji z 350 punktami[12].
Sezon 2020/2021
W sezonie 2020/2021 Pucharu Świata najczęściej zajmował miejsca w pierwszej i drugiej dziesiątce. Indywidualnie najwyżej sklasyfikowany był na 4. pozycji, w marcu 2021 w Planicy[21]. W klasyfikacji generalnej cyklu znalazł się na 18. lokacie z 347 punktami[12].
W grudniu wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2020. Indywidualnie zajął 4. pozycję, a w drużynie był 6. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021 wystartował w zawodach rozgrywanych na skoczni normalnej. Indywidualnie był 7., a w drużynie mieszanej, wraz z Maritą Kramer, Danielą Iraschko-Stolz i Stefanem Kraftem, zdobył brązowy medal[21].
Sezon 2021/2022
W październiku 2021 w związku ze zdiagnozowaną u Hayböcka dyskopatią przeprowadzono u niego operację pleców[22].
Do startów w zawodach międzynarodowych powrócił pod koniec grudnia tego samego roku. W sezonie zimowym 2021/2022 startował naprzemiennie w Pucharze Kontynentalnym i Pucharze Świata. W tym pierwszym cyklu dwukrotnie zwyciężył i czterokrotnie zajął 3. pozycję. W Pucharze Świata dwa razy zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce: w styczniu 2022 w konkursie 70. Turnieju Czterech Skoczni w Bischofshofen był 9., a w marcu w kończącym sezon 2021/2022 konkursie w Planicy zajął 10. miejsce[23]. Cykl ukończył na 37. pozycji w klasyfikacji generalnej ze 117 punktami[12]. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022. Indywidualnie był 7., a w drużynie zajął 4. lokatę[23].
Igrzyska olimpijskie
Indywidualnie
2014 Soczi/Krasnaja Polana | – | 5. miejsce (K-95), 8. miejsce (K-125) |
2018 Pjongczang | – | 17. miejsce (K-98), 6. miejsce (K-125) |
Drużynowo
2014 Soczi/Krasnaja Polana | – | srebrny medal[a] |
2018 Pjongczang | – | 4. miejsce[b] |
Starty M. Hayböcka na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
5. | 9 lutego | 2014 | Krasnaja Polana | Russkije Gorki | K-95 | HS-106 | indywid. | 101,0 m | 98,5 m | 258,0 pkt | 20,0 pkt | Kamil Stoch |
8. | 15 lutego | 2014 | Krasnaja Polana | Russkije Gorki | K-125 | HS-140 | indywid. | 134,0 m | 125,5 m | 254,7 pkt | 24,0 pkt | Kamil Stoch |
2. | 17 lutego | 2014 | Krasnaja Polana | Russkije Gorki | K-125 | HS-140 | druż.[a] | 134,0 m | 130,0 m | 1038,4 pkt (258,1 pkt) | 2,7 pkt | Niemcy |
17. | 10 lutego | 2018 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-98 | HS-109 | indywid. | 99,5 m | 103,0 m | 219,7 pkt | 39,6 pkt | Andreas Wellinger |
6. | 17 lutego | 2018 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-125 | HS-142 | indywid. | 140,0 m | 131,0 m | 267,7 pkt | 18,0 pkt | Kamil Stoch |
4. | 19 lutego | 2018 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-125 | HS-142 | druż.[b] | 133,5 m | 136,5 m | 978,4 pkt (272,5 pkt) | 120,1 pkt | Norwegia |
Mistrzostwa świata
Indywidualnie
2015 Falun | – | 21. miejsce (K-90), 14. miejsce (K-120) |
2017 Lahti | – | 6. miejsce (K-90), 11. miejsce (K-116) |
2019 Seefeld/Innsbruck | – | 14. miejsce (K-120), 9. miejsce (K-99) |
2021 Oberstdorf | – | 7. miejsce (K-95) |
Drużynowo
2015 Falun | – | 4. miejsce (drużyna mieszana/K-90)[c], srebrny medal (K-120)[d] |
2017 Lahti | – | srebrny medal (drużyna mieszana/K-90)[c], brązowy medal (K-116)[e] |
2019 Seefeld/Innsbruck | – | srebrny medal (K-120)[f] |
2021 Oberstdorf | – | brązowy medal (drużyna mieszana/K-95)[g] |
Starty M. Hayböcka na mistrzostwach świata – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
21. | 21 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-90 | HS-100 | indywid. | 87,0 m | 90,5 m | 216,5 pkt | 36,2 pkt | Rune Velta |
4. | 22 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-90 | HS-100 | druż. mix.[c] | 83,0 m | 87,5 m | 869,5 pkt (195,3 pkt) | 48,4 pkt | Niemcy |
14. | 26 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-120 | HS-134 | indywid. | 125,0 m | 119,5 m | 221,0 pkt | 47,7 pkt | Severin Freund |
2. | 28 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-120 | HS-134 | druż.[d] | 124,5 m | 122,0 m | 853,1 pkt (203,8 pkt) | 19,4 pkt | Norwegia |
6. | 25 lutego | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | indywid. | 98,0 m | 95,5 m | 254,4 pkt | 16,4 pkt | Stefan Kraft |
2. | 26 lutego | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | druż. mix.[c] | 92,0 m | 97,5 m | 999,3 pkt (249,3 pkt) | 36,2 pkt | Niemcy |
11. | 2 marca | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | indywid. | 121,5 m | 128,0 m | 260,3 pkt | 19,0 pkt | Stefan Kraft |
3. | 4 marca | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | druż.[e] | 130,0 m | 118,5 m | 1068,9 pkt (303,3 pkt) | 35,3 pkt | Polska |
14. | 23 lutego | 2019 | Innsbruck | Bergisel | K-120 | HS-130 | indywid. | 122,0 m | 125,5 m | 233,7 pkt | 45,7 pkt | Markus Eisenbichler |
2. | 24 lutego | 2019 | Innsbruck | Bergisel | K-120 | HS-130 | druż.[f] | 122,5 m | 120,5 m | 930,9 pkt (227,3 pkt) | 56,6 pkt | Niemcy |
9. | 1 marca | 2019 | Seefeld | Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-99 | HS-109 | indywid. | 93,5 m | 100,0 m | 208,5 pkt | 9,8 pkt | Dawid Kubacki |
7. | 27 lutego | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-95 | HS-106 | indywid. | 101,0 m | 97,5 m | 253,9 pkt | 14,9 pkt | Piotr Żyła |
3. | 28 lutego | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-95 | HS-106 | druż. mix.[g] | 98,5 m | 94,5 m | 986,5 pkt (233,9 pkt) | 14,3 pkt | Niemcy |
Mistrzostwa świata w lotach narciarskich
Indywidualnie
2014 Harrachov | – | 20. miejsce |
2016 Tauplitz | – | 11. miejsce |
2018 Oberstdorf | – | 31. miejsce[h] |
2020 Planica | – | 4. miejsce |
2022 Vikersund | – | 7. miejsce |
Drużynowo
2016 Tauplitz | – | brązowy medal[i] |
2018 Oberstdorf | – | 5. miejsce[j] |
2020 Planica | – | 6. miejsce[k] |
2022 Vikersund | – | 4. miejsce[l] |
Starty M. Hayböcka na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Skok 3 | Skok 4 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
20. | 14–15 marca | 2014 | Harrachov | Čerťák | K-185 | HS-205 | indywid. | 178,0 m | 171,5 m | –[m] | –[m] | 322,5 pkt | 68,5 pkt | Severin Freund |
11. | 15–16 stycznia | 2016 | Tauplitz | Kulm | K-200 | HS-225 | indywid. | 217,5 m | 175,0 m | 228,0 m | –[m] | 533,7 pkt | 106,4 pkt | Peter Prevc |
3. | 17 stycznia | 2016 | Tauplitz | Kulm | K-200 | HS-225 | druż.[i] | 207,5 m | 216,0 m | 1310,4 pkt (371,4 pkt) | 157,3 pkt | Norwegia | ||
31.[h] | 19–20 stycznia | 2018 | Oberstdorf | im. Heiniego Klopfera | K-200 | HS-235 | indywid. | 171,5 m[n] | – | – | –[m] | 126,0 pkt | 525,9 pkt | Daniel-André Tande |
5. | 21 stycznia | 2018 | Oberstdorf | im. Heiniego Klopfera | K-200 | HS-235 | druż.[j] | 187,0 m | 212,0 m | 1488,8 pkt (363,4 pkt) | 173,4 pkt | Norwegia | ||
4. | 11–12 grudnia | 2020 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-240 | indywid. | 245,5 m | 217,0 m | 237,5 m | 220,5 m | 845,1 pkt | 32,1 pkt | Karl Geiger |
6. | 13 grudnia | 2020 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-240 | druż.[k] | 223,5 m | 231,0 m | 1422,1 pkt (442,3 pkt) | 305,6 pkt | Norwegia | ||
7. | 11–12 marca | 2022 | Vikersund | Vikersundbakken | K-200 | HS-240 | indywid. | 227,5 m | 209,0 m | 217,0 m | 227,0 m | 780,9 pkt | 73,3 pkt | Marius Lindvik |
4. | 13 marca | 2022 | Vikersund | Vikersundbakken | K-200 | HS-240 | druż.[l] | 216,0 m | 213,5 m | 1552,7 pkt (399,1 pkt) | 158,8 pkt | Słowenia |
Mistrzostwa świata juniorów
Indywidualnie
2009 Szczyrbskie Jezioro | – | 7. miejsce |
2010 Hinterzarten | – | złoty medal |
Drużynowo
2009 Szczyrbskie Jezioro | – | złoty medal[o] |
2010 Hinterzarten | – | złoty medal[p] |
2011 Otepää | – | złoty medal[q] |
Starty M.Hayböcka na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
7. | 5 lutego | 2009 | Szczyrbskie Jezioro | MS 1970 B | K-90 | HS-100 | indywid. | 94,0 m | 90,0 m | 238,0 pkt | 15,0 pkt | Lukas Müller |
1. | 6 lutego | 2009 | Szczyrbskie Jezioro | MS 1970 B | K-90 | HS-100 | druż.[o] | 96,5 m | 96,0 m | 981,5 pkt (253,0 pkt) | – | |
1. | 28 stycznia | 2010 | Hinterzarten | Adlerschanze | K-95 | HS-108 | indywid. | 106,5 m | 110,5 m | 282,5 pkt | – | |
1. | 30 stycznia | 2010 | Hinterzarten | Adlerschanze | K-95 | HS-108 | druż.[p] | 109,5 m | 103,5 m | 1030,5 pkt (281,0 pkt) | – | |
1. | 30 stycznia | 2011 | Otepää | Tehvandi | K-90 | HS-100 | druż.[q] | 95,0 m | 94,5 m | 920,5 pkt (249,5 pkt) | – |
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Sezon | Miejsce |
---|---|
2009/2010 | 49. |
2010/2011 | 56. |
2011/2012 | 42. |
2012/2013 | 34. |
2013/2014 | 14. |
2014/2015 | 5. |
2015/2016 | 4. |
2016/2017 | 7. |
2017/2018 | 23. |
2018/2019 | 27. |
2019/2020 | 22. |
2020/2021 | 18. |
2021/2022 | 37. |
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Przypisy |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 6 stycznia | 2015 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-140 | 137,5 m | 136,5 m | 288,4 pkt | * TCS 2014/2015 |
2. | 19 lutego | 2016 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 128,0 m | 129,0 m | 265,4 pkt | – |
3. | 21 lutego | 2016 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | 98,5 m | 100,0 m | 241,4 pkt | – |
4. | 23 lutego | 2016 | Kuopio | Puijo | K-120 | HS-127 | 131,0 m | 129,0 m | 264,5 pkt | – |
5. | 17 grudnia | 2016 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-140 | 138,0 m | 134,0 m | 304,7 pkt | – |
Miejsca na podium
Sezon PŚ | 1. miejsce | 2. miejsce | 3. miejsce | Razem |
2009/2010 | – | – | – | – |
2010/2011 | – | – | – | – |
2011/2012 | – | – | – | – |
2012/2013 | – | – | – | – |
2013/2014 | – | – | 1 | 1 |
2014/2015 | 1 | 1 | 4 | 6 |
2015/2016 | 3 | 5 | 1 | 9 |
2016/2017 | 1 | 1 | 2 | 4 |
2017/2018 | – | – | 1 | 1 |
2018/2019 | – | – | – | – |
2019/2020 | – | – | 1 | 1 |
2020/2021 | – | – | – | – |
2021/2022 | – | – | – | – |
Suma | 5 | 7 | 10 | 22 |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 16 stycznia | 2014 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 137,0 m | 130,0 m | 261,2 pkt | 3. | 1,6 pkt | Andreas Wellinger |
2. | 6 grudnia | 2014 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-123 | HS-138 | 123,5 m | 141,0 m | 294,0 pkt | 3. | 8,7 pkt | Gregor Schlierenzauer |
3. | 7 grudnia | 2014 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-123 | HS-138 | 141,5 m | – | 149,4 pkt | 3. | 4,5 pkt | Roman Koudelka |
4. | 20 grudnia | 2014 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-137 | 133,5 m | 131,0 m | 276,2 pkt | 3. | 1,5 pkt | Richard Freitag |
5. | 21 grudnia | 2014 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-137 | 135,5 m | 134,5 m | 282,4 pkt | 3. | 7,2 pkt | Roman Koudelka |
6. | 29 grudnia | 2014 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | 137,5 m | 132,5 m | 285,0 pkt | 2. | 6,9 pkt | Stefan Kraft |
7. | 6 stycznia | 2015 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-140 | 137,5 m | 136,5 m | 288,4 pkt | 1. | – | |
8. | 13 grudnia | 2015 | Niżny Tagił | Aist | K-120 | HS-134 | 130,0 m | 133,5 m | 260,4 pkt | 2. | 7,0 pkt | Peter Prevc |
9. | 20 grudnia | 2015 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-137 | 136,5 m | 135,5 m | 284,8 pkt | 2. | 19,4 pkt | Peter Prevc |
10. | 29 grudnia | 2015 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | 130,0 m | 139,0 m | 304,2 pkt | 2. | 3,0 pkt | Severin Freund |
11. | 6 stycznia | 2016 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-140 | 134,0 m | 139,0 m | 282,6 pkt | 3. | 14,7 pkt | Peter Prevc |
12. | 24 stycznia | 2016 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-120 | HS-134 | 130,5 m | 138,0 m | 299,8 pkt | 2. | 7,5 pkt | Stefan Kraft |
13. | 19 lutego | 2016 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 128,0 m | 129,0 m | 265,4 pkt | 1. | – | |
14. | 21 lutego | 2016 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | 98,5 m | 100,0 m | 241,4 pkt | 1. | – | |
15. | 23 lutego | 2016 | Kuopio | Puijo | K-120 | HS-127 | 131,0 m | 129,0 m | 264,5 pkt | 1. | – | |
16. | 27 lutego | 2016 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-125 | HS-140 | 138,0 m | 133,0 m | 254,7 pkt | 2. | 18,0 pkt | Peter Prevc |
17. | 17 grudnia | 2016 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-140 | 138,0 m | 134,0 m | 304,7 pkt | 1. | – | |
18. | 30 grudnia | 2016 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | 135,0 m | 133,0 m | 296,2 pkt | 3. | 11,8 pkt | Stefan Kraft |
19. | 6 stycznia | 2017 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-140 | 130,5 m | 142,0 m | 283,3 pkt | 2. | 5,9 pkt | Kamil Stoch |
20. | 19 marca | 2017 | Vikersund | Vikersundbakken | K-200 | HS-225 | 241,5 m | 222,5 m | 430,4 pkt | 3. | 36,2 pkt | Kamil Stoch |
21. | 11 marca | 2018 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | 133,0 m | 130,5 m | 255,6 pkt | 3. | 2,5 pkt | Daniel-André Tande |
22. | 1 marca | 2020 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 118,0 m | 125,0 m | 259,1 pkt | 3. | 7,3 pkt | Karl Geiger |
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata
stan na 18 grudnia 2022
Sezon 2009/2010 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
- | - | - | - | - | - | - | - | 17 | 38 | - | - | - | - | - | - | - | - | 6 | - | - | - | - | 54 | ||||||||||||||||||||||||||
Sezon 2010/2011 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | 35 | 22 | 25 | 23 | 34 | 32 | 48 | 34 | 39 | - | - | 26 | 41 | - | - | - | - | - | - | q | - | - | - | 28 | ||||||||||||||||||||||||
Sezon 2011/2012 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | - | - | - | 19 | 7 | 24 | 35 | 26 | 27 | 31 | 40 | - | - | - | - | q | q | 25 | - | - | 70 | |||||||||||||||||||||||
Sezon 2012/2013 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
15 | 33 | 28 | 39 | 26 | 33 | 15 | 39 | 31 | 15 | 16 | 39 | 15 | 20 | 24 | 19 | 18 | 23 | 17 | 50 | 27 | 27 | 30 | - | - | q | 29 | 163 | ||||||||||||||||||||||
Sezon 2013/2014 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | - | - | 7 | 24 | 34 | 14 | 10 | 16 | 3 | 7 | - | - | 13 | 19 | 15 | 7 | 7 | 6 | 8 | 16 | 15 | 14 | 439 | |||||||||||||||||||||
Sezon 2014/2015 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
9 | 5 | 5 | 3 | 3 | 9 | 5 | 3 | 3 | 2 | 7 | 6 | 1 | 16 | 4 | 5 | 4 | 10 | 20 | 18 | 15 | 9 | - | - | 9 | 7 | 4 | 13 | 29 | 7 | 6 | 1157 | ||||||||||||||||||
Sezon 2015/2016 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
18 | 13 | 8 | 28 | 2 | 9 | 2 | 2 | 5 | 5 | 3 | 37 | 2 | - | - | 4 | 6 | 8 | 9 | 1 | 1 | 1 | 2 | 5 | 8 | 41 | 7 | 4 | 6 | 1301 | ||||||||||||||||||||
Sezon 2016/2017 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
11 | 10 | 31 | 9 | 11 | 1 | 6 | 3 | 10 | - | 2 | 8 | 15 | 5 | 6 | 7 | 10 | 19 | 28 | 8 | 13 | 15 | 26 | 3 | 6 | 12 | 814 | |||||||||||||||||||||||
Sezon 2017/2018 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
30 | 25 | 19 | 35 | - | 15 | 27 | 27 | 20 | 10 | 11 | 12 | 19 | - | - | 12 | 3 | 44 | 19 | 25 | - | 24 | 245 | |||||||||||||||||||||||||||
Sezon 2018/2019 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
32 | 55 | q | - | - | 10 | 41 | 27 | 45 | 21 | 14 | 33 | 22 | 16 | - | - | q | 11 | 14 | 13 | 24 | 20 | 23 | 16 | 25 | 21 | 17 | 18 | 228 | |||||||||||||||||||||
Sezon 2019/2020 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
q | 36 | 21 | 13 | 35 | 18 | 34 | 14 | 28 | 23 | 19 | 16 | 20 | 29 | 29 | 18 | 16 | 8 | 18 | 11 | 23 | 30 | 11 | 9 | 3 | 29 | 16 | 350 | ||||||||||||||||||||||
Sezon 2020/2021 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
10 | - | - | - | - | 16 | 12 | 48 | 34 | 9 | 6 | 15 | 14 | 14 | 8 | 21 | 41 | 24 | 32 | 25 | 17 | - | 4 | 14 | 10 | 347 | ||||||||||||||||||||||||
Sezon 2021/2022 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 9 | 22 | - | 35 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 11 | 16 | 17 | 10 | 117 | |||||||||||||||||||||
Sezon 2022/2023 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
41 | 23 | 9 | 13 | 4 | 10 | 39 | 7 | 169 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Legenda | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 q – dyskwalifikacja w kwalifikacjach q – zawodnik nie zakwalifikował się - – zawodnik nie wystartował |
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata
stan po zakończeniu sezonu 2021/2022
Sezon 2009/2010 | |||||||||
- | - | 3 | - | ||||||
Sezon 2013/2014 | |||||||||
- | - | 3 | 1 | - | |||||
Sezon 2014/2015 | |||||||||
8 | 2 | 5 | 5 | 2 | |||||
Sezon 2015/2016 | |||||||||
3 | 3 | 2 | 5 | 4 | 3 | ||||
Sezon 2016/2017 | |||||||||
3 | 4 | 2 | 1 | 3 | 4 | ||||
Sezon 2017/2018 | |||||||||
2 | 4 | - | 4 | 4 | 3 | 5 | - | ||
Sezon 2018/2019 | |||||||||
3 | 2 | 1 | 6 | 3 | 3 | 5 | |||
Sezon 2019/2020 | |||||||||
- | 2 | 6 | 3 | 6 | |||||
Sezon 2020/2021 | |||||||||
1 | 1 | 4 | - | 3 | |||||
Sezon 2021/2022 | |||||||||
- | - | - | - | - | - | 3 | |||
Legenda | |||||||||
1 2 3 4-8 poniżej 8 - – zawodnik nie wystartował |
Turniej Czterech Skoczni
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Sezon | Miejsce |
---|---|
2009/2010 | 44. |
2010/2011 | 40. |
2011/2012 | 43. |
2012/2013 | 28. |
2013/2014 | 9. |
2014/2015 | 2. |
2015/2016 | 3. |
2016/2017 | 19. |
2017/2018 | 14. |
2018/2019 | 26. |
2019/2020 | 18. |
2020/2021 | 24. |
2021/2022 | 39. |
Raw Air
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Sezon | Miejsce |
---|---|
2017 | 12. |
2018 | 17. |
2019 | 14. |
2020 | 19. |
Willingen Six
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Sezon | Miejsce |
---|---|
2019 | 17. |
2020 | 25. |
2021 | 29. |
Planica 7
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Sezon | Miejsce |
---|---|
2018 | 52. |
2019 | 14. |
2021 | 9. |
2022 | 12. |
Titisee-Neustadt Five
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Sezon | Miejsce |
---|---|
2020 | 26. |
Puchar Świata w lotach
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Sezon | Miejsce |
---|---|
2011/2012 | 43. |
2012/2013 | 24. |
2013/2014 | 14. |
2014/2015 | 13. |
2015/2016 | 8. |
2016/2017 | 6. |
2017/2018 | 25. |
2018/2019 | 17. |
2019/2020 | 14. |
2020/2021 | 9. |
2021/2022 | 12. |
Letnie Grand Prix
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Sezon | Miejsce |
---|---|
2009 | 40. |
2011 | 18. |
2012 | 21. |
2013 | 78. |
2014 | 9. |
2015 | 64. |
2016 | 10. |
2017 | 65. |
2018 | 39. |
2019 | 45. |
2021 | 75. |
2022 | 51. |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie
Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 9 sierpnia | 2014 | Einsiedeln | im. Andreasa Küttela | K-105 | HS-117 | 112,5 m | 112,0 m | 404,3 pkt[r] | 3. | 8,2 pkt | Gregor Schlierenzauer |
2. | 6 sierpnia | 2016 | Einsiedeln | im. Andreasa Küttela | K-105 | HS-117 | 113,0 m | 116,5 m | 271,9 pkt | 3. | 5,1 pkt | Maciej Kot |
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP
stan po zakończeniu LGP 2022
2009 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
- | - | - | - | - | - | 12 | 12 | - | 44 | |||||||||||||||||
2010 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | - | q | - | 0 | |||||||||||||||||
2011 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
11 | 37 | 17 | 21 | 12 | 24 | - | - | - | 5 | 8 | 154 | |||||||||||||||
2012 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
17 | 16 | 14 | - | - | - | - | 10 | 10 | 99 | |||||||||||||||||
2013 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
37 | 22 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 9 | |||||||||||||||
2014 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
7 | 3 | 5 | - | - | - | - | 5 | 16 | 201 | |||||||||||||||||
2015 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
31 | 18 | 33 | 34 | - | - | - | - | - | - | 22 | 22 | |||||||||||||||
2016 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
4 | 9 | 11 | 3 | - | - | - | - | 7 | 14 | 217 | ||||||||||||||||
2017 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
- | - | 37 | - | - | - | - | 18 | q | 13 | |||||||||||||||||
2018 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
40 | - | 20 | 24 | - | - | - | - | 9 | 47 | |||||||||||||||||
2019 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
- | - | 41 | - | - | - | 8 | - | 32 | ||||||||||||||||||
2021 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
- | - | 42 | - | - | - | 23 | - | 8 | ||||||||||||||||||
2022 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
- | - | 11 | - | - | - | 24 | ||||||||||||||||||||
Legenda | ||||||||||||||||||||||||||
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 q – zawodnik nie zakwalifikował się |
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP
stan po zakończeniu LGP 2022
2011 | |||||||||
- | 1 | ||||||||
2012 | |||||||||
4 | 3 | 1 | |||||||
2013 | |||||||||
- | 8 | - | |||||||
2014 | |||||||||
3 | |||||||||
2015 | |||||||||
5 | 4 | ||||||||
2016 | |||||||||
4 | |||||||||
2018 | |||||||||
6 | - | ||||||||
Legenda | |||||||||
1 2 3 4-8 poniżej 8 - – brak startu |
Lotos Poland Tour
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Sezon | Miejsce |
---|---|
2011 | 20[24]. |
Puchar Kontynentalny
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Sezon | Miejsce |
---|---|
2008/2009 | 42. |
2009/2010 | 2. |
2010/2011 | 18. |
2011/2012 | 3. |
2012/2013 | 72. |
2013/2014 | 13. |
2021/2022 | 6. |
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 28 grudnia | 2009 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-137 | 133,0 m | 129,5 m | 251,5 pkt |
2. | 16 stycznia | 2010 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 136,5 m | 139,5 m | 277,3 pkt |
3. | 11 marca | 2011 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 126,0 m | 127,0 m | 253,9 pkt |
4. | 28 listopada | 2011 | Rovaniemi | Ounasvaara | K-90 | HS-100 | 94,5 m | 94,5 m | 246,0 pkt |
5. | 13 grudnia | 2011 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-125 | HS-140 | 133,5 m | 138,0 m | 270,7 pkt |
6. | 14 grudnia | 2011 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-125 | HS-140 | 131,5 m | 132,0 m | 254,8 pkt |
7. | 5 lutego | 2012 | Brotterode | Inselbergschanze | K-105 | HS-117 | 118,0 m | 111,0 m | 266,7 pkt |
8. | 14 grudnia | 2013 | Rena | Renabakkene | K-99 | HS-111 | 111,5 m | 106,0 m | 276,7 pkt |
9. | 20 grudnia | 2013 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 128,5 m | 125,0 m | 274,4 pkt |
10. | 21 grudnia | 2013 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 129,5 m | 126,5 m | 272,0 pkt |
11. | 26 lutego | 2022 | Planica | Bloudkova velikanka | K-125 | HS-138 | 139,0 m | 138,0 m | 291,3 pkt |
12. | 6 marca | 2022 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 122,0 m | 130,0 m | 275,7 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 11 grudnia | 2009 | Vikersund | Vikersundbakken | K-105 | HS-117 | 107,5 m | 111,0 m | 240,8 pkt | 2. | 3,2 pkt | Stefan Thurnbichler |
2. | 28 grudnia | 2009 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-137 | 133,0 m | 129,5 m | 251,5 pkt | 1. | – | |
3. | 16 stycznia | 2010 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 136,5 m | 139,5 m | 277,3 pkt | 1. | – | |
4. | 23 stycznia | 2010 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-140 | 137,5 m | 133,5 m | 269,3 pkt | 2. | 14,6 pkt | David Unterberger |
5. | 24 stycznia | 2010 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-140 | 133,5 m | 133,0 m | 259,2 pkt | 3. | 11,0 pkt | David Unterberger |
6. | 20 lutego | 2010 | Brotterode | Inselbergschanze | K-105 | HS-117 | 114,0 m | 116,5 m | 268,9 pkt | 3. | 4,1 pkt | Severin Freund |
7. | 27 lutego | 2011 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-120 | HS-134 | 126,5 m | 122,5 m | 246,2 pkt | 3. | 9,1 pkt | Thomas Thurnbichler |
8. | 6 marca | 2011 | Kuopio | Puijo | K-120 | HS-127 | 125,0 m | 117,0 m | 231,6 pkt | 3. | 7,6 pkt | Maximilian Mechler |
9. | 11 marca | 2011 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 126,0 m | 127,0 m | 253,9 pkt | 1. | – | |
10. | 28 listopada | 2011 | Rovaniemi | Ounasvaara | K-90 | HS-100 | 94,5 m | 94,5 m | 246,0 pkt | 1. | – | |
11. | 29 listopada | 2011 | Rovaniemi | Ounasvaara | K-90 | HS-100 | 94,5 m | 94,0 m | 249,0 pkt | 3. | 6,0 pkt | Vegard Haukø Sklett |
12. | 13 grudnia | 2011 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-125 | HS-140 | 133,5 m | 138,0 m | 270,7 pkt | 1. | – | |
13. | 14 grudnia | 2011 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-125 | HS-140 | 131,5 m | 132,0 m | 254,8 pkt | 1. | – | |
14. | 18 grudnia | 2011 | Erzurum | Kiremitliktepe | K-95 | HS-109 | 106,0 m | 103,5 m | 268,5 pkt | 2. | 3,5 pkt | Danny Queck |
15. | 5 lutego | 2012 | Brotterode | Inselbergschanze | K-105 | HS-117 | 118,0 m | 111,0 m | 266,7 pkt | 1. | – | |
16. | 18 lutego | 2012 | Oslo | Midtstubakken | K-95 | HS-106 | 90,5 m | 95,0 m | 213,5 pkt | 3. | 7,0 pkt | Andreas Stjernen |
17. | 14 grudnia | 2013 | Rena | Renabakkene | K-99 | HS-111 | 111,5 m | 106,0 m | 276,7 pkt | 1. | – | |
18. | 20 grudnia | 2013 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 128,5 m | 125,0 m | 274,4 pkt | 1. | – | |
19. | 21 grudnia | 2013 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 129,5 m | 126,5 m | 272,0 pkt | 1. | – | |
20. | 28 grudnia | 2021 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-140 | 135,0 m | 117,5 m | 267,6 pkt | 3. | 4,8 pkt | Sondre Ringen |
21. | 6 lutego | 2022 | Iron Mountain | Pine Mountain Jump | K-119 | HS-133 | 133,0 m | 127,0 m | 257,8 pkt | 3. | 7,8 pkt | Domen Prevc |
22. | 19 lutego | 2022 | Rena | Renabakkene | K-124 | HS-139 | 130,5 m | 136,0 m | 268,1 pkt | 3. | 2,7 pkt | Fredrik Villumstad |
23. | 20 lutego | 2022 | Rena | Renabakkene | K-124 | HS-139 | 137,0 m | 138,0 m | 286,8 pkt | 3. | 10,3 pkt | Žiga Jelar |
24. | 26 lutego | 2022 | Planica | Bloudkova velikanka | K-125 | HS-138 | 139,0 m | 138,0 m | 291,3 pkt | 1. | – | |
25. | 6 marca | 2022 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 122,0 m | 130,0 m | 275,7 pkt | 1. | – |
Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego
stan po zakończeniu sezonu 2021/2022
Sezon 2008/2009 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
16 | 25 | 35 | 38 | - | - | - | - | 28 | 5 | - | - | - | 27 | 25 | 29 | 49 | - | - | - | - | - | - | 11 | 27 | 13 | 31 | 20 | 19 | 22 | 19 | 13 | 14 | 211 | ||||||||||||||||||
Sezon 2009/2010 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
7 | 8 | 2 | 9 | - | - | 7 | 1 | - | - | - | 1 | 2 | 3 | - | - | - | - | - | 3 | 6 | 21 | 5 | 25 | - | - | 714 | |||||||||||||||||||||||||
Sezon 2010/2011 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 6 | 11 | - | - | - | - | 4 | 3 | 4 | 3 | 1 | 15 | 400 | ||||||||||||||||||||||
Sezon 2011/2012 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1 | 3 | 1 | 1 | 2 | 10 | 7 | 6 | - | - | - | - | - | - | - | 5 | 1 | - | 4 | 3 | 10 | 21 | 30 | - | - | - | - | 834 | ||||||||||||||||||||||||
Sezon 2012/2013 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 12 | 6 | - | - | - | - | - | - | 62 | |||||||||||||||||||||||
Sezon 2013/2014 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
4 | 1 | 1 | 1 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 350 | |||||||||||||||||||||||||||
Sezon 2021/2022 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | 19 | 3 | - | - | - | - | 15 | 5 | 3 | 8 | 20 | 3 | 3 | 1 | 8 | 13 | 1 | - | - | - | 608 | |||||||||||||||||||||||||
Legenda | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 - - zawodnik nie wystartował |
Letni Puchar Kontynentalny
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Sezon | Miejsce |
---|---|
2008 | 86. |
2009 | 7. |
2010 | 43. |
2013 | 17. |
2017 | 84. |
2018 | 52. |
2022 | 1. |
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie
Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 17 września | 2022 | Stams | Brunnentalschanzen | K-105 | HS-115 | 113,5 m | 117,0 m | 263,5 pkt |
2. | 25 września | 2022 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 140,0 m | 139,5 m | 277,7 pkt |
3. | 7 października | 2022 | Lake Placid | MacKenzie Intervale | K-90 | HS-100 | 87,5 m | 99,5 m | 257,0 pkt |
4. | 8 października | 2022 | Lake Placid | MacKenzie Intervale | K-115 | HS-128 | 131,5 m | 123,5 m | 293,8 pkt |
5. | 9 października | 2022 | Lake Placid | MacKenzie Intervale | K-115 | HS-128 | 128,0 m | 130,5 m | 305,9 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie
Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 19 września | 2010 | Oslo | Midtstubakken | K-95 | HS-106 | 103,0 m | 103,5 m | 238,8 pkt | 2. | 14,0 pkt | Bjørn Einar Romøren |
2. | 17 września | 2022 | Stams | Brunnentalschanzen | K-105 | HS-115 | 113,5 m | 117,0 m | 263,5 pkt | 1. | – | |
3. | 17 września | 2022 | Stams | Brunnentalschanzen | K-105 | HS-115 | 111,0 m | 109,0 m | 253,7 pkt | 2. | 4,8 pkt | Aleksander Zniszczoł |
4. | 24 września | 2022 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 135,5 m | 131,5 m | 247,2 pkt | 2. | 11,3 pkt | Sondre Ringen |
5. | 25 września | 2022 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 140,0 m | 139,5 m | 277,7 pkt | 1. | – | |
6. | 7 października | 2022 | Lake Placid | MacKenzie Intervale | K-90 | HS-100 | 87,5 m | 99,5 m | 257,0 pkt | 1. | – | |
7. | 8 października | 2022 | Lake Placid | MacKenzie Intervale | K-115 | HS-128 | 131,5 m | 123,5 m | 293,8 pkt | 1. | – | |
8. | 9 października | 2022 | Lake Placid | MacKenzie Intervale | K-115 | HS-128 | 128,0 m | 130,5 m | 305,9 pkt | 1. | – |
Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego
stan po zakończeniu LPK 2022
2008 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
- | - | - | - | - | 28 | 26 | - | - | - | - | 8 | ||||||||||||||||||||||||||||
2009 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
22 | 18 | 26 | 9 | 7 | 4 | 9 | 4 | 13 | - | - | 241 | ||||||||||||||||||||||||||||
2010 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | - | 27 | 44 | 61 | 2 | - | - | - | - | 84 | ||||||||||||||||||||||||
2013 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | 6 | 6 | 5 | 46 | 125 | |||||||||||||||||||||||||||||
2017 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | 28 | 20 | - | - | - | - | - | - | 14 | ||||||||||||||||||||||||||
2018 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | 5 | - | - | - | - | - | - | 45 | ||||||||||||||||||||||||||
2022 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | 1 | 2 | 2 | 1 | 1 | 1 | 1 | 660 | ||||||||||||||||||||||||||||||
Legenda | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 - - zawodnik nie wystartował |
FIS Cup
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Sezon | Miejsce |
---|---|
2007/2008 | 18. |
2008/2009 | 40. |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie
Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 13 stycznia | 2008 | Lauscha | Marktiegelschanze | K-92 | HS-102 | 99,0 m | 97,5 m | 254,0 pkt | 3. | 17,0 pkt | Łukasz Rutkowski |
2. | 22 sierpnia | 2008 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-106 | 101,0 m | 101,5 m | 254,5 pkt | 2. | 7,0 pkt | Sebastian Colloredo |
Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup
stan po zakończeniu sezonu 2020/2021
Sezon 2007/2008 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
- | - | - | - | - | - | 15 | 38 | - | - | - | - | 4 | 3 | - | - | - | - | - | - | - | - | 12 | 9 | 21 | 187 | |||||||||||||||
Sezon 2008/2009 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | 2 | 10 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 106 | ||||||||||||||||||
Legenda | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 - − zawodnik nie wystartował dq – dyskwalifikacja |
Odznaczenia
Uwagi
- ↑ a b Skład zespołu: Michael Hayböck, Thomas Morgenstern, Thomas Diethart, Gregor Schlierenzauer
- ↑ a b Skład zespołu: Stefan Kraft, Manuel Fettner, Gregor Schlierenzauer, Michael Hayböck
- ↑ a b c d Skład zespołu: Daniela Iraschko-Stolz, Michael Hayböck, Jacqueline Seifriedsberger, Stefan Kraft
- ↑ a b Skład zespołu: Stefan Kraft, Michael Hayböck, Manuel Poppinger, Gregor Schlierenzauer
- ↑ a b Skład zespołu: Michael Hayböck, Manuel Fettner, Gregor Schlierenzauer, Stefan Kraft
- ↑ a b Skład zespołu: Philipp Aschenwald, Michael Hayböck, Daniel Huber, Stefan Kraft
- ↑ a b Skład zespołu: Marita Kramer, Michael Hayböck, Daniela Iraschko-Stolz, Stefan Kraft
- ↑ a b W pierwszej serii zajął 28. miejsce, ale nie był zdolny do startu w kolejnych seriach z powodu kontuzji.
- ↑ a b Skład zespołu: Stefan Kraft, Manuel Poppinger, Manuel Fettner, Michael Hayböck
- ↑ a b Skład zespołu: Clemens Aigner, Manuel Poppinger, Michael Hayböck, Stefan Kraft
- ↑ a b Skład zespołu: Philipp Aschenwald, Gregor Schlierenzauer, Timon-Pascal Kahofer, Michael Hayböck
- ↑ a b Skład zespołu: Michael Hayböck, Ulrich Wohlgenannt, Manuel Fettner, Stefan Kraft
- ↑ a b c d Seria konkursowa została odwołana.
- ↑ Upadek tuż po lądowaniu.
- ↑ a b Skład zespołu: Thomas Thurnbichler, Michael Hayböck, Florian Schabereiter, Lukas Müller
- ↑ a b Skład zespołu: Mario Innauer, Lukas Müller, Florian Schabereiter, Michael Hayböck
- ↑ a b Skład zespołu: Markus Schiffner, Michael Hayböck, Stefan Kraft, Thomas Lackner
- ↑ W trakcie LGP, podczas konkursów w Wiśle, Einsiedeln i Courchevel, na łączną notę składał się również skok z kwalifikacji. Hayböck uzyskał w nich 117,0 m i notę 140,4 pkt. Kolejność startowa w nowym formacie zawodów. skijumping.pl. [dostęp 2014-08-15]. (pol.).
Przypisy
- ↑ Dominik Formela: Michael HAYBOECK - sylwetka. skijumping.pl, 2021-04-02. [dostęp 2021-11-24].
- ↑ Roland Vielhaber: Die Hayböcks: Drei Brüder, die sich den Traum vom Fliegen teilen. nachrichten.at, 2014-01-13. [dostęp 2017-10-01]. (niem.).
- ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2021-11-24].
- ↑ Andrzej Mysiak: Piątek w Planicy: dziewięciu zawodników z życiówkami, rekord Rosji i najdalsze skoki sezonu. skokinarciarskie.pl, 2020-12-11. [dostęp 2021-11-24].
- ↑ HAYBOECK Michael - Athlete Information; Season 2008. fis-ski.com. [dostęp 2021-11-24]. (ang.).
- ↑ HAYBOECK Michael - Athlete Information; Season 2009. fis-ski.com. [dostęp 2021-11-27]. (ang.).
- ↑ a b c HAYBOECK Michael - Athlete Information; Season 2010. fis-ski.com. [dostęp 2021-11-27]. (ang.).
- ↑ a b HAYBOECK Michael - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2021-11-24]. (ang.).
- ↑ HAYBOECK Michael - Athlete Information; Season 2011. fis-ski.com. [dostęp 2021-11-27]. (ang.).
- ↑ a b HAYBOECK Michael - Athlete Information; Season 2012. fis-ski.com. [dostęp 2021-11-27]. (ang.).
- ↑ HAYBOECK Michael - Athlete Information; Season 2013. fis-ski.com. [dostęp 2021-11-27]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m HAYBOECK Michael - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-06-07]. (ang.).
- ↑ a b c HAYBOECK Michael - Athlete Information; Season 2014. fis-ski.com. [dostęp 2021-11-28]. (ang.).
- ↑ a b c HAYBOECK Michael - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2021-11-28]. (ang.).
- ↑ a b c HAYBOECK Michael - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2021-12-03]. (ang.).
- ↑ a b c HAYBOECK Michael - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2021-12-03]. (ang.).
- ↑ Dominik Formela, Adam Bucholz: Freund i Hayboeck nie wystartują w Innsbrucku!. skijumping.pl, 2017-01-04. [dostęp 2021-12-03].
- ↑ a b HAYBOECK Michael - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2021-12-06]. (ang.).
- ↑ a b HAYBOECK Michael - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2021-12-06]. (ang.).
- ↑ HAYBOECK Michael - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2021-12-06]. (ang.).
- ↑ a b HAYBOECK Michael - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-12-06]. (ang.).
- ↑ Dominik Formela: Michael Hayboeck przeszedł operację. skijumping.pl, 2021-10-17. [dostęp 2021-12-06].
- ↑ a b HAYBOECK Michael - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-06-07]. (ang.).
- ↑ Marcin Hetnał: Lotos Poland Tour - pierwsza edycja za nami. skijumping.pl, 2011-07-27. [dostęp 2012-04-16].
- ↑ Aufstellung aller seit ca. 1954 verliehenen staatlichen Auszeichnungen im Bereich des Sports (Staatliche Auszeichnungen inkl. Dezember 2016). sportministerium.at. s. 21. [dostęp 2018-01-22]. (niem.).
Bibliografia
- HAYBOECK Michael - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2021-11-24]. (ang.).
- HAYBOECK Michael 1991.03.05 AUT. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2022-06-07].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Ski jumping
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Draw of a silver medal, based in Olympic rings.svg.
- The joining of the rings is not correct drawn.
Flaga Finlandii
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Srebrny medal FIS
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Brązowy medal FIS
Flag of Switzerland at sea
Flag of Japan (bordered, unrounded corners)
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Olympic Movement flag
Proportions 2:3, created 1913, adopted 1914, first used 1920.
- Colors as per http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
- blue: PMS 3005C
- yellow: PMS 137C
- black: PMS 426C
- green: PMS 355C
- red: PMS 192C
- Dimensions of the rings taken from http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
Baretka Odznaki Honorowej za Zasługi dla Republiki Austrii 10. Klasy
Autor: Fanmalysza, Licencja: CC BY-SA 4.0
Michael Hayböck - austriacki skoczek narciarski w trakcie Letniego Grand Prix 2013 w Wiśle.
(c) Ailura, CC BY-SA 3.0 AT
Seefeld, February 26, 2019: FIS Nordic World Ski Championships, Ski Jumping Training Men.