Michael Jepsen Jensen

Michael Jepsen Jensen

Data i miejsce urodzenia	18 lutego 1992 Grindsted
Informacje klubowe
Klub	liga duńska: Slangerup Speedway Klub liga polska Start Gniezno liga szwedzka: Eskilstuna Smederna
Kariera seniorska
Lata Klub Liga duńska 2009–2011 VSK Vojens 2012–2015 Grindsted Speedway Klub 2016–2018 Slangerup Speedway Klub 2019 Region Varde Speedway 2020– Slangerup Speedway Klub Liga szwedzka 2009 Solkatterna Karlstad 2010–2011 Vargarna Norrköping 2012–2016 Dackarna Målilla 2017– Eskilstuna Smederna Liga polska 2010–2011 KS Toruń 2012 Stal Gorzów Wielkopolski 2013–2014 Włókniarz Częstochowa 2015 Sparta Wrocław 2016 Stal Gorzów Wielkopolski 2017 KS Toruń 2018–2020 Falubaz Zielona Góra 2021 ROW Rybnik 2022 GTM Start Gniezno 2023- GKŻ Wybrzeże Gdańsk Liga brytyjska 2011–2012 Peterborough Panthers 2014 Coventry Bees
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Dania Mistrzostwa świata złoto 2012 drużynowo srebro 2013 drużynowo Mistrzostwa świata juniorów złoto 2010 drużynowo złoto 2012 indywidualnie srebro 2011 drużynowo brąz 2013 drużynowo Mistrzostwa Europy Juniorów srebro 2011 indywidualnie srebro 2011 drużynowo srebro 2012 drużynowo brąz 2009 drużynowo
Strona internetowa

Michael Jepsen Jensen (ur. 18 lutego 1992 w Grindsted) – duński żużlowiec. Indywidualny Mistrz Świata Juniorów 2012.

Pozostałymi największymi sukcesami zawodnika są zwycięstwo w Drużynowych Mistrzostwach Świata Juniorów w 2010 roku^[1] oraz w Drużynowym Pucharze Świata 2012. W zawodach indywidualnych zajął drugie miejsca w Mistrzostwach Europy Juniorów (2011 i 2012)^[2],a także w indywidualnych mistrzostwach Danii (2017)^[3].

Kariera

Ściganie na żużlu rozpoczynał w rodzinnym Grindsted, obecnie występuje również w tamtejszym klubie^[4]. Poprzednio w lidze duńskiej jeździł w barwach Vojens Speedway Klub. W lidze szwedzkiej od 2012 roku występuje w Dackarnie Målilla^[5]. Wcześniej jeździł w Vargarnie Norrköping, do której przeniósł się z Solkkaterny Karlstad^[6]. W lidze angielskiej w sezonie 2011 reprezentował Peterborough Panthers^[7].

Od 2010 reprezentował również polski klub KS Toruń. W drugiej części swojego debiutanckiego sezonu w polskiej lidze wygrał rywalizację o miejsce w składzie z Darcym Wardem, ówczesnym mistrzem świata juniorów. W ostatnim meczu sezonu, w którym KS Toruń walczył o trzecie miejsce z WTS–em Wrocław, Jensen zdobył 10 punktów w 6 startach, czym znacząco przyczynił się do zwycięstwa swojej drużyny^[8]. Przed sezonem 2011 w polskiej lidze wprowadzono zapis dopuszczający na pozycjach juniorskich występy wyłącznie zawodników krajowych. Toruńscy działacze zadecydowali jednak, że nie pozbędą się ze składu Duńczyka – Warda wypożyczono do Wybrzeża Gdańsk, a Jensen został zgłoszony do rozgrywek jako senior. Mimo konkurencji ze strony Karola Ząbika i Matěja Kůsa, zdołał wywalczyć sobie pewne miejsce w składzie toruńskiej drużyny.

2012

W sezonie 2012 w polskiej ekstralidze żużlowej reprezentował Stal Gorzów Wielkopolski. Sezon 2012 był jednym z najlepszych w jego karierze. Z drużyną Stali Gorzów zdobył srebrny medal Drużynowych Mistrzostw Polski, ulegając w finale Unii Tarnów. Był jednym z liderów swojej drużyny, uzyskując średnią 1,916 zajmując tym samym 23. miejsce na liście najlepszych zawodników Enea Ekstraligi.

Wraz z reprezentacją Danii zdobył Drużynowy Puchar Świata.

W listopadzie 2012 w Bahia Blanca w Argentynie zdobył tytuł Indywidualnego Mistrza Świata Juniorów, pokonując jednym punktem obrońcę tytuły sprzed rok, Macieja Janowskiego.

2013

Przed sezonem 2013 po raz kolejny zmienił barwy klubowe, podpisując kontrakt z drużyną Włókniarza Częstochowa. Wraz z drużyną wywalczył wejście do fazy play-off, zajmując ostatecznie czwartą pozycję. On sam osiągnął 27 miejsce w klasyfikacji zawodników Ekstraligi. Pod koniec sezonu zdecydował się na przedłużenie kontraktu z częstochowskim klubem o kolejny rok^[9].

W tym samym sezonie wraz z reprezentacją Danii juniorów wywalczył na torze w Pardubicach złoty medal Drużynowych Mistrzostw Świata Juniorów, natomiast na torze w Pradze z duńską reprezentacją zdobył srebro.

Uzyskując średnią 1,802 pkt/ bieg zajął 27. lokatę na liście najlepszych zawodników polskiej Enea Ekstraligi.

2014

Przed sezonem 2014 podpisał 3-letni kontrakt ze swoją dotychczasową drużyną w polskiej Ekstralidze, Włókniarzem Częstochowa. W trakcie sparingu przed rozpoczęciem ligowych zmagań, doznał kontuzji, która zmusiła go do przerwy na samym początku sezonu^[10]. W 2014 bronił również barw klubów z Grindsted oraz Malilli, których był kapitanem. Na wyspach brytyjskich reprezentował barwy Coventry Bees. Pełnił funkcję rezerwowego całego cyklu Grand Prix, wystąpił w sześciu turniejach zdobywając łącznie 42 punkty, co dało mu 16 miejsce. Startował w Indywidualnych Mistrzostwach Danii, gdzie ostatecznie zajął czwartą pozycję. Podczas Grand Prix Polski w Toruniu złamał obojczyk, co spowodowało przedwczesne zakończenie sezonu^[11].

W rozgrywkach polskiej Enea Ekstraligi uzyskał średnią 1,864 pkt/bieg, zajmując 20. miejsce, jako najlepszy zawodnik Włókniarza Częstochowa.

2015 i później

Przed sezonem otrzymał stałą dziką kartę na starty w cyklu Grand Prix^[12]. Zmienił barwy klubowe w Polsce, wiążąc się kontraktem z drużyną Sparty Wrocław^[13]. W lidze szwedzkiej i duńskiej pozostał w swoich dotychczasowych klubach.

Grand Prix 2015 ukończył na 11. miejscu z dorobkiem 84 punktów. Rok później, w Grand Prix 2016 był drugim stałym rezerwowym. Wystąpił w czterech rundach, w których zdobył łącznie 31 punktów.

W 2018 wsytąpił z dziką kartą w Grand Prix Danii. Reprezentował Danię w dwudniowym finale Speedway of Nations 2018. Zdobył 12 oraz 15 punktów; był pod tym względem zdecydowanym liderem swojej drużyny^[14].

W następnych latach Jepsen Jensen często zmieniał kluby w polskiej lidze. W 2016 wrócił do Stali Gorzów, później jeździł dla KS Toruń (2017), Falubazu Zielona Góra (2018–2020) i ROWu Rybnik (2021). Od 2022 startuje w barwach Startu Gniezno. Występuje również w lidze szwedzkiej (Eskilstuna Smederna – od 2017) oraz w lidze duńskiej (Slangerup Speedway Klub – 2016–2018 i od 2020, Region Varde Speedway – 2019)

Starty w Grand Prix (Indywidualnych Mistrzostwach Świata na Żużlu)

Zwycięstwa w poszczególnych zawodach Grand Prix

Nr	Dzień	Rok	Nazwa	Miejscowość	Tor	Długość toru
1.	22 września	2012	Grand Prix Nordyckie	Vojens	Speedway Center	300m

Miejsca na podium

Nr	Dzień	Rok	Nazwa	Miejscowość	Tor	Miejsce	Punkty	Biegi	Zwycięzca
1.	22 września	2012	Grand Prix Nordyckie	Vojens	Speedway Center	1.	15	(1,1,2,3,0,2,6)	—
2.	8 sierpnia	2015	Grand Prix Danii	Horsens	CASA Arena (sztuczny tor)	3.	13	(1,2,3,1,3,2,1)	Peter Kildemand

Punkty w poszczególnych zawodach Grand Prix

Sezon 2012 miejsce punkty – – – – 7 – – – – – 15 – 17 22 Sezon 2013 miejsce punkty – – – – – – 6 – – – – – 21 6 Sezon 2014 miejsce punkty – – – – – 8 9 – 14 7 4 0 16 42 Sezon 2015 miejsce punkty 5 10 4 8 7 7 13 10 2 6 5 7 11 84 Sezon 2016 miejsce punkty – – – – – – – 7 4 10 10 16 31 Sezon 2017 miejsce punkty – – – – – – – 9 – – – – 20 9 Sezon 2018 miejsce punkty – – 4 – – – – – – – 22 4

Statystyki Starty 27 Zwycięstwa 1 Miejsca na podium 2 Finalista 3 Punkty 198

Osiągnięcia

Osiągnięcia indywidualne

• Indywidualne Mistrzostwa Świata Juniorów
  • 2011 – 6. miejsce
  • 2012 – 1. miejsce

• Indywidualne Mistrzostwa Europy Juniorów
  • 2010 – Gorican – 6. miejsce
  • 2011 – Lublana – 2. miejsce

• Indywidualne Mistrzostwa Danii
  • 2012 – 9. miejsce
  • 2013 – 3. miejsce
  • 2014 – 4. miejsce
  • 2015 – 10. miejsce
  • 2016 – 14. miejsce
  • 2017 – 2. miejsce
  • 2018 – 6. miejsce
  • 2019 – 6. miejsce
  • 2021 – 14. miejsce
  • 2022 – 17. miejsce (po upadku w 1. biegu wycofał się z zawodów^[15].)

• Młodzieżowe Indywidualne Mistrzostwa Danii
  • 2010 – Slangerup – 2. miejsce
  • 2012 – Vojens – 1. miejsce
  • 2013 – Randers – 2. miejsce

Osiągnięcia drużynowe

Pod uwagę wzięto tylko miejsca w top 3 danych zawodów.

• Drużynowy Puchar Świata
  • 2012 – Malilla – 1. miejsce
  • 2013 – Praga – 2. miejsce

• Drużynowe Mistrzostwa Świata Juniorów
  • 2010 – Rye House – 1. miejsce
  • 2011 – Bałakowo – 2. miejsce
  • 2013 – Pardubice – 3. miejsce

• Drużynowe Mistrzostwa Europy Juniorów
  • 2009 – Holsted – 3. miejsce
  • 2011 – Lendava – 2. miejsce
  • 2012 – Landshut – 2. miejsce
• Drużynowe Mistrzostwa Polski
  • 2010 – 3. miejsce (Unibax Toruń)
  • 2012 – 2. miejsce (Stal Gorzów Wielkopolski)
  • 2015 – 2. miejsce (Sparta Wrocław)
  • 2016 – 1. miejsce (Stal Gorzów Wielkopolski)

Przypisy

Bibliografia

• SPEEDWAY HISTORY INFO – HISTORIA ŻUŻLA | Michael Jepsen Jensen
• Michael Jepsen Jensen | Polish Speedway Database
• Michael Jepsen Jensen | Speedway riders, history and results (ang.)