Michael Venus
_(28385562876).jpg) | ||||||||||
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 16 października 1987 | |||||||||
| Wzrost | 191 cm | |||||||||
| Gra | praworęczny, oburęczny bekhend | |||||||||
| Status profesjonalny | 2009 | |||||||||
| Trener | Davide Sanguinetti, Pat Harrison | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje | 0 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu | 274 (25 lipca 2011) | |||||||||
| US Open | 2Q (2009) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje | 17 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu | 6 (29 sierpnia 2022) | |||||||||
| Australian Open | QF (2019, 2022) | |||||||||
| Roland Garros | W (2017) | |||||||||
| Wimbledon | F (2018) | |||||||||
| US Open | 3R (2014, 2022) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Michael Venus (ur. 16 października 1987 w Auckland) – nowozelandzki tenisista, zwycięzca French Open 2017 w grze podwójnej, brązowy medalista igrzysk olimpijskich w Tokio (2020) w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Rio de Janeiro (2016) i Tokio (2020).
Kariera tenisowa
Jako zawodowy tenisista Venus występuje od 2006 roku.
W grze podwójnej wygrał 17 turniejów rangi ATP Tour i przegrał 19 finałów. W czerwcu 2017 został mistrzem French Open wspólnie z Ryanem Harrisonem, pokonując w finale 7:6(5), 6:7(4), 6:3 Santiago Gonzáleza i Donalda Younga. Venus stał się pierwszym nowozelandzkim triumfatorem Wielkiego Szlema od 1979 roku, gdy Judy Chaloner wygrała grę podwójną Australian Open 1979[1].
W grze mieszanej Michael Venus razem z Chan Hao-ching osiągnęli finały US Open 2017 i US Open 2019.
Od 2010 roku reprezentuje Nową Zelandię w Pucharze Davisa. Do końca 2020 roku zagrał w 31 meczach, z których w 15 zwyciężył.
W 2016 roku zagrał w konkurencji gry podwójnej na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro, odpadając w 1. rundzie wspólnie z Marcusem Daniellem. Wspólnie z Daniellem zdobył brązowy medal igrzysk olimpijskich w Tokio (2020) w deblu. Mecz o udział w finale przegrali z parą Marin Čilić–Ivan Dodig, natomiast pojedynek o medal brązowy wygrali 7:6(3), 6:2 z Austinem Krajickiem i Tennysem Sandgrenem.
W rankingu gry pojedynczej Venus najwyżej był na 274. miejscu (25 lipca 2011), a w klasyfikacji gry podwójnej na 6. pozycji (29 sierpnia 2022).
Finały w turniejach ATP Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (17–19)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 23 maja 2015 | Nicea | Ceglana |  Mate Pavić |  Jean-Julien Rojer Horia Tecău | 7:6(4), 2:6, 10–8 |
| Finalista | 1. | 26 lipca 2015 | Bogota | Twarda | Mate Pavić |  Édouard Roger-Vasselin Radek Štěpánek | 5:7, 3:6 |
| Finalista | 2. | 25 października 2015 | Sztokholm | Twarda (hala) | Mate Pavić |  Nicholas Monroe Jack Sock | 5:7, 2:6 |
| Zwycięzca | 2. | 16 stycznia 2016 | Auckland | Twarda | Mate Pavić | Eric Butorac Scott Lipsky | 7:5, 6:4 |
| Zwycięzca | 3. | 7 lutego 2016 | Montpellier | Twarda (hala) | Mate Pavić |  Alexander Zverev Mischa Zverev | 7:5, 7:6(4) |
| Zwycięzca | 4. | 21 lutego 2016 | Marsylia | Twarda (hala) | Mate Pavić |  Jonatan Erlich Colin Fleming | 6:2, 6:3 |
| Finalista | 3. | 21 maja 2016 | Nicea | Ceglana | Mate Pavić |  Juan Sebastián Cabal Robert Farah | 6:4, 4:6, 8–10 |
| Zwycięzca | 5. | 13 czerwca 2016 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Mate Pavić | Dominic Inglot Raven Klaasen | 3:6, 6:3, 11–9 |
| Finalista | 4. | 24 lipca 2016 | Gstaad | Ceglana | Mate Pavić |  Julio Peralta Horacio Zeballos | 6:7(2), 2:6 |
| Finalista | 5. | 25 września 2016 | Metz | Twarda (hala) | Mate Pavić | Julio Peralta Horacio Zeballos | 3:6, 6:7(4) |
| Finalista | 6. | 23 października 2016 | Sztokholm | Twarda (hala) | Mate Pavić |  Elias Ymer Mikael Ymer | 1:6, 1:6 |
| Finalista | 7. | 30 października 2016 | Bazylea | Twarda (hala) | Robert Lindstedt |  Marcel Granollers Jack Sock | 3:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 6. | 7 maja 2017 | Estoril | Ceglana | Ryan Harrison | David Marrero Tommy Robredo | 7:5, 6:2 |
| Zwycięzca | 7. | 10 czerwca 2017 | French Open, Paryż | Ceglana | Ryan Harrison |  Santiago González Donald Young | 7:6(5), 6:7(4), 6:3 |
| Zwycięzca | 8. | 25 lutego 2018 | Marsylia | Twarda (hala) | Raven Klaasen |  Marcus Daniell Dominic Inglot | 6:7(2), 6:3, 10–4 |
| Finalista | 8. | 16 czerwca 2018 | Rosmalen | Trawiasta | Raven Klaasen | Dominic Inglot Franko Škugor | 6:7(3), 5:7 |
| Finalista | 9. | 14 lipca 2018 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Raven Klaasen | Mike Bryan Jack Sock | 3:6, 7:6(7), 3:6, 7:5, 5:7 |
| Finalista | 10. | 12 sierpnia 2018 | Toronto | Twarda | Raven Klaasen |  Henri Kontinen John Peers | 2:6, 7:6(7), 6–10 |
| Finalista | 11. | 7 października 2018 | Tokio | Twarda | Raven Klaasen |  Ben McLachlan Jan-Lennard Struff | 4:6, 5:7 |
| Finalista | 12. | 12 stycznia 2019 | Auckland | Twarda | Raven Klaasen | Ben McLachlan Jan-Lennard Struff | 3:6, 4:6 |
| Finalista | 13. | 19 maja 2019 | Rzym | Ceglana | Raven Klaasen | Juan Sebastián Cabal Robert Farah | 1:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 9. | 23 czerwca 2019 | Halle | Trawiasta | Raven Klaasen |  Łukasz Kubot Marcelo Melo | 4:6, 6:3, 10–4 |
| Zwycięzca | 10. | 4 sierpnia 2019 | Waszyngton | Twarda | Raven Klaasen | Jean-Julien Rojer Horia Tecău | 3:6, 6:3, 10–2 |
| Finalista | 14. | 17 listopada 2019 | Londyn | Twarda (hala) | Raven Klaasen | Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut | 3:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 11. | 29 lutego 2020 | Dubaj | Twarda | John Peers | Raven Klaasen Oliver Marach | 6:3, 6:2 |
| Zwycięzca | 12. | 27 września 2020 | Hamburg | Ceglana | John Peers | Ivan Dodig Mate Pavić | 6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 13. | 25 października 2020 | Antwerpia | Twarda (hala) | John Peers |  Rohan Bopanna Matwé Middelkoop | 6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 14. | 22 maja 2021 | Genewa | Ceglana | John Peers |  Simone Bolelli Máximo González | 6:2, 7:5 |
| Zwycięzca | 15. | 18 lipca 2021 | Hamburg | Ceglana | Tim Pütz | Kevin Krawietz Horia Tecău | 6:3, 6:7(3), 10–8 |
| Finalista | 15. | 8 sierpnia 2021 | Waszyngton | Twarda | Neal Skupski | Raven Klaasen Ben McLachlan | 6:7(4), 4:6 |
| Zwycięzca | 16. | 7 listopada 2021 | Paryż | Twarda (hala) | Tim Pütz | Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut | 6:3, 6:7(4), 11–9 |
| Zwycięzca | 17. | 26 lutego 2022 | Dubaj | Twarda | Tim Pütz | Nikola Mektić Mate Pavić | 6:3, 6:7(5), 16–14 |
| Finalista | 16. | 12 czerwca 2022 | Stuttgart | Trawiasta | Tim Pütz | Hubert Hurkacz Mate Pavić | 6:7(3), 6:7(5) |
| Finalista | 17. | 19 czerwca 2022 | Halle | Trawiasta | Tim Pütz | Marcel Granollers Horacio Zeballos | 4:6, 7:6(5), 12–14 |
| Finalista | 18. | 30 lipca 2022 | Kitzbühel | Ceglana | Tim Pütz | Pedro Martínez Lorenzo Sonego | 7:5, 4:6, 8–10 |
| Finalista | 19. | 21 sierpnia 2022 | Cincinnati | Twarda | Tim Pütz | Rajeev Ram Joe Salisbury | 6:7(4), 6:7(5) |
Gra mieszana (0–2)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 9 września 2017 | US Open, Nowy Jork | Twarda |  Chan Hao-ching |  Martina Hingis Jamie Murray | 1:6, 6:4, 8–10 |
| Finalista | 2. | 6 września 2019 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Chan Hao-ching | Bethanie Mattek-Sands Jamie Murray | 2:6, 3:6 |
Przypisy
- ↑ Grupa Wirtualna Polska, Roland Garros: Michael Venus pisze historię Nowej Zelandii. Wspólnie z Ryanem Harrisonem zdobył tytuł w Paryżu – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 10 czerwca 2017 [dostęp 2017-06-11] (pol.).
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2015-05-26] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2015-05-26] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2015-05-26] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of Croatia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
.svg)
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Israel.svg
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Flag of Chile.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Spain.svg
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Flaga Finlandii
Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of Chinese Taipei for Olympic games.svg
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
