Michaił Żarow
 Michaił Żarow w 1939 roku | |
| Imię i nazwisko | Michaił Iwanowicz Żarow |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód | |
| Współmałżonek | |
| Lata aktywności | 1915-1978 |
| Odznaczenia | |
       | |
Radziecki znaczek pocztowy z 2001 roku z podobizną Michaiła Żarowa
Michaił Żarow i Ludmiła Celikowska
Michaił Iwanowicz Żarow (ros. Михаи́л Ива́нович Жа́ров; ur. 27 października 1899 w Moskwie, zm. 15 grudnia 1981 tamże) – radziecki aktor oraz reżyser filmowy i teatralny. Ludowy Artysta ZSRR (1949). Bohater Pracy Socjalistycznej (1974). Trzykrotny Laureat Nagrody Stalinowskiej[1].
Życiorys
Jako aktor debiutował na ekranie w 1915 roku w niemym filmie Car Iwan Groźny. Należał do zespołu Teatru im. W.E. Meyerholda, a od 1938 roku w Moskiewskim Teatrze Małym[2]. Był żonaty, m.in. z aktorką Ludmiłą Celikowską. W 1946 roku jako reżyser zrealizował swój pierwszy film pt. Zwariowane lotnisko.
Od 1950 członek KPZR[3]. Został pochowany na cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie[4].
Filmografia
Role filmowe
- 1915: Car Iwan Groźny jako żołnierz
- 1924: Aelita
- 1924: Sprzedawczyni papierosów
- 1925: Gorączka szachowa jako malarz
- 1926: Miss Mend
- 1929: Dwa-Buldi-dwa
- 1931: Bezdomni
- 1933: Na obrzeżach jako Krajewicz
- 1933: Marionetki
- 1934: Burza
- 1935: Trzej towarzysze jako Zajcew
- 1935: Miłość i nienawiść
- 1937: Powrót Maksyma jako Płaton Dymba
- 1937: Piotr I jako Aleksandr Mienszykow
- 1939: Maksym jako Płaton Dymba
- 1939: Człowiek w futerale jako Kowalenko
- 1941: Bohdan Chmielnicki jako diak Gawriłło
- 1942: Na odsiecz Carycynowi jako Pierczichin
- 1942: Sekretarz rajkomu jako Gawriła
- 1943: W imieniu ojczyzny
- 1943: Iwan Groźny jako Maluta Skuratow
- 1943: Aktorka jako artysta Żarow
- 1943: Skrzydlaty dorożkarz jako Baranow
- 1946: Zwariowane lotnisko
- 1958: Dziewczyna z gitarą jako Swiristinski
- 1958: Iwan Groźny: Spisek bojarów jako Maluta Skuratow
- 1958: Czerwone liście
- 1963: Kain XVIII jako minister wojny
Role głosowe
- 1943: Bajka o carze Sałtanie jako car Sałtan
Reżyseria
- 1946: Zwariowane lotnisko
Nagrody i odznaczenia
- Ludowy Artysta ZSRR (1949)
- Nagroda Stalinowska (1941) – za rolę księcia Aleksandra Mienszykowa w filmie „Piotr I” (1937, 1938)
- Nagroda Stalinowska (1942) – za rolę Pierczichina w filmie „Na odsiecz Carycynowi”
- Nagroda Stalinowska (1947)
- Bohater Pracy Socjalistycznej (1974)
- Ordery Lenina (1970, 1974)
- Order Rewolucji Październikowej (1979)
- Dwa Ordery Czerwonego Sztandaru Pracy (1938, 1949)
- Order Czerwonej Gwiazdy (1944)
Źródło:[3]
Przypisy
- ↑ Жаров, Михаил Иванович, rusactors.ru
- ↑ Żarow Michaił Iwanowicz, portalwiedzy.onet.pl
- ↑ a b Жаров, Михаил Иванович, warheroes.ru
- ↑ Жаров Михаил Иванович (1899-1981), m-necropol.ru
Bibliografia
- Michaił Żarow w bazie filmweb (pol.)
- Michaił Żarow w bazie IMDb (ang.)
- Michaił Żarow w bazie warheroes (ros.)
- Michaił Żarow w bazie kino-teatr.ru (ros.)
- Michaił Żarow w bazie Animator.ru (ros.)
Media użyte na tej stronie
Hero of Socialist Labor medal.png
Medal “Gold Star” of a “Hero of the Soсialist Labor of the Soviet Union”
Medal “Gold Star” of a “Hero of the Soсialist Labor of the Soviet Union”
Medal Stalin Prize.png
Stalin Prize Medal
Stalin Prize Medal
Order of Lenin Ribbon Bar.svg
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
SU Order of the Red Star ribbon.svg
Ribbon bar of the Order of the Red Star. The Soviet Union (USSR).
Ribbon bar of the Order of the Red Star. The Soviet Union (USSR).
People Artist of the USSR1.jpg
Знак «Народный артист СССР». Изображение с удостоверения к знаку.
Знак «Народный артист СССР». Изображение с удостоверения к знаку.
Людмила Целиковская и Михаил Жаров.jpg
Людмила Целиковская и Михаил Жаров
Людмила Целиковская и Михаил Жаров
Mikhail Zharov 1939.JPG
Mikhail Zharov in Oshibka inzhenera Kochina (1939)
Mikhail Zharov in Oshibka inzhenera Kochina (1939)