Michaił Gerszenzon
Michaił Osipowicz (Mejlich Iosifowicz) Gerszenzon (ros. Михаи́л О́сипович (Мейлих Иосифович) Гершензо́н, ur. 1 lipca 1869 w Kiszyniowie, zm. 19 lutego 1925 w Moskwie) – rosyjski historyk literatury i myśli społecznej.
Życiorys
Urodził się w rodzinie żydowskiej. Ukończył cheder i gimnazjum, następnie dwa lata przebywał w Niemczech, 1889-1894 studiował na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Moskiewskiego. Wraz z Nikołajem Bierdiajewem, Siergiejem Bułgakowem, Siemionem Frankiem i Piotrem Struwem był autorem zbioru Wiechi[1], nie akceptującego rewolucji. W swoich badaniach skupiał się na związkach między religią, filozofią i literaturą i na poszukiwaniu psychologicznej prawdy o pisarzu. Jego główne prace to Czaadajew. Żyźń i myszlenije (1908), Mudrost' Puszkina (1919), Mieczta i mysl I.S. Turgieniewa (1919). Wydał również sześciotomowy zbiór Russkije propilei (1915-1919).
Przypisy
- ↑ Szczipanow 1969 ↓, s. 550.
Bibliografia
- Wielka Encyklopedia PWN red. Jan Wojnowski, Warszawa 2002, t. 10, s. 107.
- Iwan Szczipanow: Filozofia „Wiech”. W: Krótki zarys historii filozofii. Pod redakcją M.T. Jowczuka, T.I. Ojzermana, I.J. Szczipanowa. Przeł. Marian Drużkowski i in.. Wyd. II, poprawione i uzupełnione. Warszawa: Książka i Wiedza, listopad 1969, s. 550-552. (pol.)
- Гершензон Михаил Осипович (ros.). ХРОНОС: ВСЕМИРНАЯ ИСТОРИЯ В ИНТЕРНЕТЕ. [dostęp 2016-08-20].
Linki zewnętrzne
- Gerszenzon Michaił O., [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-04-12].