Michaił Jużny
![]() | |
Państwo | ![]() |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 25 czerwca 1982 Moskwa |
Wzrost | 182 cm |
Masa ciała | 72 kg |
Gra | praworęczny, jednoręczny bekhend |
Status profesjonalny | 1999 |
Zakończenie kariery | 20 września 2018 |
Trener | Boris Sobkin |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 10 |
Najwyżej w rankingu | 8 (28 stycznia 2008) |
Australian Open | QF (2008) |
Roland Garros | QF (2010) |
Wimbledon | QF (2012) |
US Open | SF (2006, 2010) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 9 |
Najwyżej w rankingu | 38 (11 kwietnia 2011) |
Australian Open | QF (2014) |
Roland Garros | 3R (2006) |
Wimbledon | 1R (2004, 2006, 2014, 2015) |
US Open | QF (2006) |
Michaił Michajłowicz Jużny, ros. Михаил Михайлович Южный (ur. 25 czerwca 1982 w Moskwie) – rosyjski tenisista, zdobywca Pucharu Davisa, olimpijczyk.
Kariera tenisowa
Karierę tenisową Jużny rozpoczął w roku 1999. W tym samym roku wygrał cztery turnieje z serii ITF Futures. W następnym roku zaczął częściej grać w rozgrywkach ATP Challenger Tour oraz ponadto doszedł pod koniec sezonu do ćwierćfinału turnieju ATP World Tour w Moskwie. W 2001 roku Rosjanin osiągnął IV rundę Wimbledonu oraz dodatkowo doszedł do półfinału turnieju w Kopenhadze.
Na początku lipca 2002 roku wygrał turniej w Stuttgarcie, gdzie w pojedynku finałowym pokonał Guillermo Cañasa. Pod koniec października osiągnął również finał zawodów w Petersburgu, jednak w finale nie sprostał Sébastienowi Grosjeanowi.
Sezon 2003 Rosjanin zakończył bez turniejowego zwycięstwa, natomiast w 2004 roku, pod koniec września, doszedł do finału w Pekinie, przegrywając finałowy mecz z Maratem Safinem. Miesiąc później Jużny zatriumfował w Petersburgu, a w finale pokonał Karola Becka. W 2004 roku Jużny zagrał na igrzyskach olimpijskich w Atenach, gdzie awansował do ćwierćfinału gry pojedynczej. Odpadł po porażce z Mardym Fishem. Uczestniczył również w turnieju deblowym, z którego został wyeliminowany w I rundzie.
Rok 2005 Jużny rozpoczął od deblowego finału w Ad-Dausze, gdzie razem z Andreim Pavelem przegrał w finale z Hiszpanami Albertem Costą i Rafaelem Nadalem. Kolejny deblowy finał rozegrał w Pekinie (wspólnie z Dmitrijem Tursunowem), natomiast w Moskwie wygrał swój pierwszy turniej w grze podwójnej, tworząc parę z Maksem Mirnym. W finale pokonali Igora Andriejewa i Nikołaja Dawydienkę.
W 2006 roku, podczas wielkoszlemowego US Open Jużny awansował do półfinału, eliminując po drodze m.in. Tommy'ego Robredo oraz Rafaela Nadala. Pojedynek o finał zawodów przegrał z Andym Roddickiem.
W roku 2007 Rosjanin wygrał w lutym singlowy turniej w Rotterdamie, pokonując w finale Ivana Ljubičicia. Dodatkowo triumfował także w rozgrywkach deblowych w Ad-Dauhsze (w parze z Nenadem Zimonjiciem) oraz Monachium (wspólnie z Philippem Kohlschreiberem). Ponadto w marcu doszedł do finału zawodów singlowych w Dubaju (porażka z Rogerem Federerem) oraz Monachium (porażka z Philippem Kohlschreiberem).
Na początku 2008 roku Jużny wygrał w Ćennaju tracąc w meczu finałowym z Nadalem jednego gema, natomiast podczas Australian Open osiągnął ćwierćfinał, eliminując m.in. Nikołaja Dawydienkę; przegrał z Jo-Wilfriedem Tsongą. W lutym, razem z Kohlschreiberem, osiągnął finał gry podwójnej w Rotterdamie, z kolei w czerwcu w Halle wygrał swój czwarty deblowy tytuł, będąc z parze z Mischą Zverevem. Kolejny triumf deblowy Rosjanin odniósł na przełomie września i października w Tokio, grając ponownie razem ze Zverevem. Latem zagrał ponadto na igrzyskach olimpijskich w Pekinie. Awansował do III rundy turnieju singlowego i II rundy rozgrywek deblowych.
W 2009 roku pierwszy finał w sezonie Jużny rozegrał w Monachium, jednak spotkanie finałowe przegrał z Tomášem Berdychem. W czerwcu zdobył deblowy tytuł w Londynie (dzielnica Queen's), partnerując Wesleyowi Moodiemu. W październiku awansował do finału singla w Tokio (porażka z Jo-Wilfriedem Tsongą), a następnie zwyciężył w Moskwie, nie tracąc w turnieju seta. Na początku listopada osiągnął finał w Walencji, jednak przegrał decydujący mecz z Andym Murrayem.
W lutym 2010 roku Rosjanin awansował do dwóch finałów w grze pojedynczej, najpierw w Rotterdamie, przegrywając w finale przez krecz w drugim secie z Robinem Söderlingiem, a następnie w Dubaju, gdzie został pokonany przez Novaka Đokovicia. Na początku maja zwyciężył w Monachium. W finale pokonał Chorwata Marina Čilicia. Podczas wielkoszlemowego Rolanda Garrosa uzyskał ćwierćfinał, w którym przegrał z Tomášem Berdychem. W czerwcu wygrał deblowe rozgrywki w Halle, a w październiku osiągnął po raz drugi w karierze półfinał US Open. Mecz o finał imprezy przegrał z Rafaelem Nadalem. Na początku października Rosjanin wygrał swój drugi turniej w sezonie, na twardych kortach w Kuala Lumpur, pokonując w finale Andrieja Gołubiewa. Pod koniec października Rosjanin zagrał w Petersburgu, gdzie awansował do finału, w którym nie sprostał jednak Michaiłowi Kukuszkinowi.
Pod koniec lutego 2011 roku Jużny awansował wraz z Serhijem Stachowskim do finału gry podwójnej w Dubaju. Pojedynek finałowy wygrali z deblem Jérémy Chardy-Feliciano López.
Po blisko półtorarocznej przerwie Jużny osiągnął finał singlowy, na kortach w Zagrzebiu w lutym 2012 roku. W spotkaniu o tytuł Rosjanin pokonał w dwóch setach Lukáša Lacko. Turniej zakończył się również wygraną Rosjanina w grze podwójnej. Tworząc parę z Markosem Pagdatisem pokonali w finale debel Ivan Dodig-Mate Pavić. Latem Jużny po raz trzeci wystąpił na igrzyskach olimpijskich, w Londynie. Z turnieju singlowego i mikstowego odpadł w I rundzie, z kolei w grze podwójnej dotarł do II rundy.
W czerwcu 2013 roku tenisista rosyjski awansował po raz pierwszy w karierze do finału gry pojedynczej na nawierzchni trawiastej, w Halle. Mecz o tytuł przegrał jednak w trzech setach z Rogerem Federerem. W połowie lipca Jużny zwyciężył w turnieju w Gstaad, po wyeliminowaniu m.in. w ćwierćfinale Juana Mónaco, przeciwko któremu obronił trzy piłki meczowe. Spotkanie finałowe wygrał z Robinem Haase. W październiku Jużny triumfował w Walencji, odnosząc tym samym drugie w karierze zwycięstwo w zawodach serii ATP World Tour 500. W meczu finałowym pokonał Davida Ferrera.
Ostatni start w karierze Rosjanina miał miejsce we wrześniu 2018 w Petersburgu, gdzie awansował do drugiej rundy, ponosząc porażkę z Robertem Bautistą-Agutem.
Od roku 2000 Jużny reprezentował Rosję w Pucharze Davisa. W 2002 roku miał znaczący wkład w zdobycie tytułu przez ekipę z Rosji, która w finale pokonała Francję 3:2. Jużny rozegrał decydujący mecz w tej rundzie przeciwko Paulowi-Henriemu Mathieu, odrabiając stratę dwóch setów. W 2006 roku ponownie Rosjanie sięgnęli po zwycięstwo w rozgrywkach. Pomimo tego, że Jużny nie wystąpił w finale z Argentyną przyczynił się do końcowego triumfu eliminując we wcześniejszej rundzie reprezentację USA (zdobył punkt wygrywając mecz z Jamesem Blakiem).
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 8. miejscu pod koniec stycznia 2008 roku, z kolei w zestawieniu deblistów w kwietniu 2011 roku zajmował 38. pozycję.
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (10–11)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 21 lipca 2002 | Stuttgart | Ceglana | ![]() | 6:3, 3:6, 3:6, 6:4, 6:4 |
Finalista | 1. | 27 października 2002 | Petersburg | Twarda (hala) | ![]() | 5:7, 4:6 |
Finalista | 2. | 19 września 2004 | Pekin | Twarda | ![]() | 6:7(4), 5:7 |
Zwycięzca | 2. | 31 października 2004 | Petersburg | Dywanowa (hala) | ![]() | 6:2, 6:2 |
Zwycięzca | 3. | 25 lutego 2007 | Rotterdam | Twarda (hala) | ![]() | 6:2, 6:4 |
Finalista | 3. | 3 marca 2007 | Dubaj | Twarda | ![]() | 4:6, 3:6 |
Finalista | 4. | 6 maja 2007 | Monachium | Ceglana | ![]() | 6:2, 3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 4. | 5 stycznia 2008 | Ćennaj | Twarda | ![]() | 6:0, 6:1 |
Finalista | 5. | 10 maja 2009 | Monachium | Ceglana | ![]() | 4:6, 6:4, 6:7(5) |
Finalista | 6. | 11 października 2009 | Tokio | Twarda | ![]() | 3:6, 3:6 |
Zwycięzca | 5. | 25 października 2009 | Moskwa | Twarda (hala) | ![]() | 6:7(5), 6:0, 6:4 |
Finalista | 7. | 8 listopada 2009 | Walencja | Twarda | ![]() | 3:6, 2:6 |
Finalista | 8. | 14 lutego 2010 | Rotterdam | Twarda (hala) | ![]() | 4:6, 0:2 krecz |
Finalista | 9. | 27 lutego 2010 | Dubaj | Twarda (hala) | ![]() | 5:7, 7:5, 3:6 |
Zwycięzca | 6. | 9 maja 2010 | Monachium | Ceglana | ![]() | 6:3, 4:6, 6:4 |
Zwycięzca | 7. | 3 października 2010 | Kuala Lumpur | Twarda (hala) | ![]() | 6:7(7), 6:2, 7:6(3) |
Finalista | 10. | 1 listopada 2010 | Petersburg | Twarda (hala) | ![]() | 3:6, 6:7(2) |
Zwycięzca | 8. | 5 lutego 2012 | Zagrzeb | Twarda (hala) | ![]() | 6:2, 6:3 |
Finalista | 11. | 16 czerwca 2013 | Halle | Trawiasta | ![]() | 7:6(5), 3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 9. | 28 lipca 2013 | Gstaad | Ceglana | ![]() | 6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 10. | 27 października 2013 | Walencja | Twarda (hala) | ![]() | 6:3, 7:5 |
Gra podwójna (9–3)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 8 stycznia 2005 | Ad-Dauha | Twarda | ![]() | ![]() ![]() | 3:6, 6:4, 3:6 |
Finalista | 2. | 18 września 2005 | Pekin | Twarda | ![]() | ![]() ![]() | 6:4, 3:6, 2:6 |
Zwycięzca | 1. | 16 października 2005 | Moskwa | Dywanowa (hala) | ![]() | ![]() ![]() | 6:1, 6:1 |
Zwycięzca | 2. | 6 stycznia 2007 | Ad-Dauha | Twarda | ![]() | ![]() ![]() | 6:1, 7:6(3) |
Zwycięzca | 3. | 6 maja 2007 | Monachium | Ceglana | ![]() | ![]() ![]() | 6:1, 6:4 |
Finalista | 3. | 24 lutego 2008 | Rotterdam | Twarda (hala) | ![]() | ![]() ![]() | 5:7, 6:3, 7–10 |
Zwycięzca | 4. | 15 czerwca 2008 | Halle | Trawiasta | ![]() | ![]() ![]() | 3:6, 6:4, 10–3 |
Zwycięzca | 5. | 5 października 2008 | Tokio | Twarda | ![]() | ![]() ![]() | 6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 6. | 14 czerwca 2009 | Londyn (Queen's) | Trawiasta | ![]() | ![]() ![]() | 6:4, 4:6, 10–6 |
Zwycięzca | 7. | 13 czerwca 2010 | Halle | Trawiasta | ![]() | ![]() ![]() | 4:6, 7:5, 10–7 |
Zwycięzca | 8. | 26 lutego 2011 | Dubaj | Twarda | ![]() | ![]() ![]() | 4:6, 6:3, 10–3 |
Zwycięzca | 9. | 5 lutego 2012 | Zagrzeb | Twarda (hala) | ![]() | ![]() ![]() | 6:2, 6:2 |
Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)
Turniej | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | Wygrane turnieje | Bilans w turnieju |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | – | – | 3R | 3R | 4R | 1R | 2R | 1R | 3R | QF | 1R | 3R | 3R | 1R | 2R | 2R | 1R | – | 1R | 1R | 0 / 17 | 20–17 |
French Open | – | – | 1R | 1R | 2R | 3R | 2R | 2R | 4R | 3R | 2R | QF | 3R | 3R | 4R | 2R | 1R | 1R | 1R | 1R | 0 / 18 | 23–18 |
Wimbledon | – | – | 4R | 4R | 2R | 1R | 4R | 3R | 4R | 4R | 1R | 2R | 4R | QF | 4R | 2R | 1R | 2R | 2R | 1R | 0 / 18 | 32–18 |
US Open | – | – | 3R | – | 1R | 3R | 3R | SF | 2R | – | 2R | SF | 1R | 1R | QF | 1R | 2R | 3R | 2R | 1R | 0 / 16 | 26–16 |
Wygrane turnieje | – | – | 0 / 4 | 0 / 3 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 3 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 3 | 0 / 4 | 0 / 3 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 69 | N/A |
Bilans spotkań | – | – | 7–4 | 5–3 | 5–4 | 4–4 | 7–4 | 8–4 | 9–4 | 9–3 | 2–4 | 12–4 | 7–4 | 6–4 | 11–4 | 3–3 | 1–4 | 3–3 | 2–4 | 0–4 | N/A | 101–69 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP (ang.). Association of Tennis Professionals. [dostęp 29 sierpnia 2013].
- Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 29 sierpnia 2013].
- Profil na stronie Pucharu Davisa (ang.). Davis Cup. [dostęp 29 sierpnia 2013].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Autor: Carine06 from UK, Licencja: CC BY-SA 2.0
Day 4 of Wimbledon 2014.