Michaił Michin

Michaił Michin
Михаил Михин
9–11 zwycięstw
generał major lotnictwa generał major lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

25 października 1923
Kraj Ałtajski, ZSRR

Data i miejsce śmierci

25 marca 2007
Petersburg, Rosja

Przebieg służby
Lata służby

1941–1980

Siły zbrojne

Wojskowe Siły Powietrzne (ZSRR)

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa,
wojna koreańska

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III klasy (ZSRR) Medal „Za zasługi bojowe”

Michaił Iwanowicz Michin (ros. Михаил Иванович Михин, ur. 25 października 1923 we wsi Bor-Forpost w guberni tomskiej (obecnie w Kraju Ałtajskim), zm. 25 marca 2007 w Petersburgu) – radziecki lotnik wojskowy, generał major lotnictwa, Bohater Związku Radzieckiego (1953).

Życiorys

Urodził się w rodzinie chłopskiej. Skończył 9 klas szkoły średniej nr 30 w Ałma-Acie i aeroklub w Ałma-Acie, w czerwcu 1941 został powołany do Armii Czerwonej, uczył się w wojskowej lotniczej szkole pilotów w Czkałowie (obecnie Orenburg), a 1942-1944 w Stalingradzkiej Wojskowej Lotniczej Szkole Pilotów. W grudniu 1944 został lotnikiem-instruktorem 4 Zapasowej Brygady Lotniczej Sił Wojskowo-Powietrznych Północnokaukaskiego Okręgu Wojskowego, szkolił pilotów myśliwców dla frontu, od stycznia 1946 służył w pułku lotnictwa myśliwskiego Bakijskiej Armii Obrony Przeciwlotniczej jako dowódca klucza, zastępca dowódcy i dowódca eskadry. W marcu 1952 w składzie pułku przybył do północnych Chin, a w sierpniu 1952 do Korei, biorąc udział w wojnie koreańskiej. Do końca tej wojny wykonał 140 lotów bojowych i stoczył 39 walk powietrznych, w których zestrzelił 9 (wg innych danych 11) samolotów przeciwnika, a 3 samoloty uszkodził. Po powrocie do ZSRR w lipcu 1953 został zastępcą dowódcy 518 pułku lotnictwa myśliwskiego, w 1955 ukończył centralne kursy doskonalenia kadry oficerskiej i został dowódcą pułku, a w 1958 zastępcą dowódcy dywizji lotnictwa myśliwskiego 10 Armii Obrony Przeciwlotniczej w Archangielsku. W 1966 został zastępcą szefa lotnictwa 6 Samodzielnej Armii Obrony Przeciwlotniczej w Leningradzie, w 1973 ukończył Wojskową Akademię Tyłów i Transportu, później służył na stanowiskach sztabowych, w 1980 został zwolniony do rezerwy w stopniu generała majora lotnictwa.

Odznaczenia

  • Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (14 lipca 1953)
  • Order Lenina (dwukrotnie - 6 października 1952 i 14 lipca 1953)
  • Order Czerwonego Sztandaru (16 października 1957)
  • Order Czerwonej Gwiazdy (trzykrotnie - 4 czerwca 1954, 30 grudnia 1956 i 29 kwietnia 1957)
  • Order Za Służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR III klasy (21 lutego 1978)
  • Medal Za Zasługi Bojowe (19 listopada 1951)

I inne.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Золотая Звезда Героя Советского Союза.svg
Medal “Gold Star” of a “Hero of the Soviet Union”
Order of Lenin Ribbon Bar.svg
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
SU Order of the Red Banner ribbon.svg
Ribbon bar of the Order of the Red Banner. The Soviet Union (USSR).
Order service to the homeland3 rib.png
Orden Por Servicio a la Patria (3ra Clase).
SU Order of the Red Star ribbon.svg
Ribbon bar of the Order of the Red Star‎. The Soviet Union (USSR).
Flag of the Soviet Air Force 2.svg
Flag of the Soviet Air Force
CombatRibbon.png
Soviet Medal For Combat Service Ribbon.
CCCP air-force Rank general-major infobox.svg
Autor: , Licencja: CC BY 3.0
Rank insignia of the Soviet Army (1955-1991), here "Major general“ (OF6) Air Force – shoulder strap service – and dress uniform.