Michaił Sarafow

Michaił Sarafow
Data i miejsce urodzenia	26 lutego 1854 Wielkie Tyrnowo
Data i miejsce śmierci	13 grudnia 1924 Sofia
Minister finansów
Okres	od 21 grudnia 1902 do 6 maja 1903
Przynależność polityczna	Partia Liberalna
Poprzednik	Todor Burmow
Następca	Iwan Geszow
Minister spraw wewnętrznych
Okres	od 9 marca 1902 do 6 maja 1903
Poprzednik	Raczo Petrow
Następca	Aleksandyr Ludskanow
Minister edukacji
Okres	od 17 grudnia 1880 do 29 kwietnia 1881
Poprzednik	Petko Sławejkow
Następca	Konstantin Jireček

Michaił Konstantinow Sarafow (bułg. Михаил Константинов Сарафов; ur. 26 lutego 1854 w Tyrnowie, zm. 13 grudnia 1924 w Sofii^[1]) – bułgarski polityk i dyplomata, działacz Partii Liberalnej, minister finansów (1883-1884, 1902–1903), minister spraw wewnętrznych (1902–1903), minister edukacji (1880-1881), deputowany do Zwyczajnego Zgromadzenia Narodowego 4. (1884-1886), 10. (1899–1900), 11. (1901–1902), 12. (1902–1903) kadencji, brat generała Iwana Sarafowa^[1].

Życiorys

Uczył się w Tyrnowie, a następnie w Zagrzebiu, gdzie w 1875 ukończył gimnazjum^[1]. Działał w bułgarskim komitecie rewolucyjnym w Bukareszcie, a następnie w Wielkim Tyrnowie. Uczestniczył w powstaniu starozagorskim (1875) i w powstaniu kwietniowym (1876), za co został aresztowany^[2]. Po uwolnieniu wyjechał za granicę i odbył studia uniwersyteckie w Monachium i w Paryżu, gdzie kształcił się w zakresie ekonomii politycznej^[2]. W 1880 objął kierownictwo resortu oświaty w rządzie Petko Karawełowa. W latach 1881-1883 kierował Biurem Statystycznym, utworzonym przy ministerstwie finansów, organizując pierwszy spis ludności w Bułgarii^[1]. W 1884 objął stanowisko ministra finansów w rządzie Dragana Cankowa. W latach 1893-1896 przebywał w Salonikach, gdzie kierował bułgarskim liceum. Po powrocie do kraju pełnił funkcję zastępcy dyrektora towarzystwa ubezpieczeniowego, by w 1902 objąć stanowisko ministra spraw wewnętrznych i ministra finansów^[1]. Po dymisji w maju 1903 poświęcił się karierze dyplomatycznej. Reprezentował Bułgarię w Wiedniu (1904-1909), w Stambule (1909-1913) i w Salonikach (1913)^[2]. W 1919 był członkiem delegacji bułgarskiej negocjującej traktat z Neuilly-sur-Seine^[2].

W 1894 został wybrany członkiem Bułgarskiego Towarzystwa Literackiego (późniejszej Bułgarskiej Akademii Nauk). Imię Sarafowa nosi ulica w Sofii.

Dzieła

• 1894: Бюджетите през десетилетието 1879-1888
• 1894: Населението в Княжество България по трите пьрви преброявания

Przypisy

Bibliografia

• Taszo Taszew: Министрите на България 1879-1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 403-404. ISBN 978-954-430-603-8.