Michaił Sarafow

Michaił Sarafow
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia26 lutego 1854
Wielkie Tyrnowo
Data i miejsce śmierci13 grudnia 1924
Sofia
Minister finansów
Okresod 21 grudnia 1902
do 6 maja 1903
Przynależność politycznaPartia Liberalna
PoprzednikTodor Burmow
NastępcaIwan Geszow
Minister spraw wewnętrznych
Okresod 9 marca 1902
do 6 maja 1903
PoprzednikRaczo Petrow
NastępcaAleksandyr Ludskanow
Minister edukacji
Okresod 17 grudnia 1880
do 29 kwietnia 1881
PoprzednikPetko Sławejkow
NastępcaKonstantin Jireček

Michaił Konstantinow Sarafow (bułg. Михаил Константинов Сарафов; ur. 26 lutego 1854 w Tyrnowie, zm. 13 grudnia 1924 w Sofii[1]) – bułgarski polityk i dyplomata, działacz Partii Liberalnej, minister finansów (1883-1884, 1902–1903), minister spraw wewnętrznych (1902–1903), minister edukacji (1880-1881), deputowany do Zwyczajnego Zgromadzenia Narodowego 4. (1884-1886), 10. (1899–1900), 11. (1901–1902), 12. (1902–1903) kadencji, brat generała Iwana Sarafowa[1].

Życiorys

Uczył się w Tyrnowie, a następnie w Zagrzebiu, gdzie w 1875 ukończył gimnazjum[1]. Działał w bułgarskim komitecie rewolucyjnym w Bukareszcie, a następnie w Wielkim Tyrnowie. Uczestniczył w powstaniu starozagorskim (1875) i w powstaniu kwietniowym (1876), za co został aresztowany[2]. Po uwolnieniu wyjechał za granicę i odbył studia uniwersyteckie w Monachium i w Paryżu, gdzie kształcił się w zakresie ekonomii politycznej[2]. W 1880 objął kierownictwo resortu oświaty w rządzie Petko Karawełowa. W latach 1881-1883 kierował Biurem Statystycznym, utworzonym przy ministerstwie finansów, organizując pierwszy spis ludności w Bułgarii[1]. W 1884 objął stanowisko ministra finansów w rządzie Dragana Cankowa. W latach 1893-1896 przebywał w Salonikach, gdzie kierował bułgarskim liceum. Po powrocie do kraju pełnił funkcję zastępcy dyrektora towarzystwa ubezpieczeniowego, by w 1902 objąć stanowisko ministra spraw wewnętrznych i ministra finansów[1]. Po dymisji w maju 1903 poświęcił się karierze dyplomatycznej. Reprezentował Bułgarię w Wiedniu (1904-1909), w Stambule (1909-1913) i w Salonikach (1913)[2]. W 1919 był członkiem delegacji bułgarskiej negocjującej traktat z Neuilly-sur-Seine[2].

W 1894 został wybrany członkiem Bułgarskiego Towarzystwa Literackiego (późniejszej Bułgarskiej Akademii Nauk). Imię Sarafowa nosi ulica w Sofii.

Dzieła

  • 1894: Бюджетите през десетилетието 1879-1888
  • 1894: Населението в Княжество България по трите пьрви преброявания

Przypisy

  1. a b c d e Taszo Taszew: Министрите на България 1879-1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 403-404. ISBN 978-954-430-603-8.
  2. a b c d ДНЕВНИКЪТ НА МИХАИЛ К. САРАФОВ ЗА ПАРИЖКАТА КОНФЕРЕНЦИЯ И НЬОЙСКИЯ ДОГОВОР (1854 – 1924) (bułg.). sitebulgarizaedno.com. [dostęp 2020-08-12].

Bibliografia

  • Taszo Taszew: Министрите на България 1879-1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 403-404. ISBN 978-954-430-603-8.

Media użyte na tej stronie