Michaił Tichomirow

Michaił Nikołajewicz Tichomirow (ros. Михаил Николаевич Тихомиров; ur. 31 maja 1893 w Moskwie, zm. 2 września 1965) – rosyjski historyk, mediewista.

Życiorys

Absolwent Uniwersytetu Moskiewskiego (1917). Od 1934 docent, 1939 profesor Uniwersytetu Moskiewskiego. Od 1936 również pracownik w Instytucie Historii Akademii Nauk ZSRR. Od 1946 członek Akademii Nauk ZSRR, od 1959 członek zagraniczny PAN^[1]. Był znawcą w zakresie źródłoznawstwa i nauk pomocniczych historii. Badał dzieje Rusi, był uznanym specjalistą od ruskiej paleografii. Od 1959 był redaktorem pisma "Wizantijskij Wriemiennik". Pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie^[2].

Wybrane publikacje

• Город Дмитров: от основания города до половины XIX в., Москва 1925.
• Псковское восстание 1650 г., Москва 1935.
• Исследование о Русской Правде. Происхождение текстов. — Москва: Изд-во Акад. наук СССР 1941.
• Крестьянские и городские восстания на Руси XI—XIII вв., Москва 1955.
• Древнерусские города. 2-е изд., Москва 1956.
• Средневековая Москва в XIV—XV вв., Москва 1957.
• Присоединение Мерва к России, Москва 1960.
• Россия в XVI столетии, Москва 1962.
• Источниковедение истории СССР. Вып. 1. С древнейших времен до конца XVIII в., Москва 1962.
• Средневековая Россия на международных путях. XIV—XV вв., Москва 1966.
• Русская культура X—XVIII вв., Москва 1968.
• Исторические связи России со славянскими странами и Византией, Москва 1969.
• Классовая борьба в России XVII в., Москва 1969.
• Российское государство XV—XVII вв., Москва 1973.
• Древняя Русь, Москва 1975.
• Русское летописание, Москва 1979.
• Русская палеография, Москва 1982.

Wybrane publikacje w języku polskim

• Rosja średniowieczna na szlakach międzynarodowych w XIV i XV wieku, przeł. Jan Jarco, Warszawa : "Pax", 1976.

Przypisy

Bibliografia

• Artur Kijas, Michaił Tichomirow (1893-1965) [w:] Mediewiści IV, red. Jerzy Strzelczyk, Poznań: Wydawnictwo Instytutu Historii UAM 2016, s. 269-279.