Michaił Worobjow
![]() | |
![]() | |
Pełne imię i nazwisko | Michaił Pietrowicz Worobjow |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 29 grudnia 1896 |
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1916–1917 (Armia Imperium Rosyjskiego) |
Siły zbrojne | |
Stanowiska | dowódca 1 Armii Saperskiej, szef wojsk inżynieryjnych Wojsk Lądowych Armii Radzieckiej, zastępca dowódcy Nadbałtyckiego Okręgu Wojskowego ds. kwatermistrzowskich |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Michaił Pietrowicz Worobjow, ros. Михаил Петрович Воробьёв (ur. 17 grudnia?/ 29 grudnia 1896 w Chasawjurcie, zm. 12 czerwca 1957 w Moskwie) – radziecki dowódca wojskowy, szef wojsk inżynieryjnych Wojsk Lądowych Armii Radzieckiej, marszałek wojsk inżynieryjnych (1944).
Życiorys
Urodził się 17 grudnia?/ 29 grudnia 1896 w Chasawjurcie w Dagestanie. Był synem radiotelegrafisty na kolei. Od 1906 mieszkał wraz z rodziną we Władykaukazie. W 1914 rozpoczął studia w Instytucie Górniczym w Sankt Petersburgu, lecz wkrótce został wcielony do armii. Służbę wojskową rozpoczął w 1916. W 1917 ukończył szkołę chorążych w Orenburgu. W 1929 ukończył studia na fakultecie inżynieryjnym w Wojskowej Akademii Technicznej im. Feliksa Dzierżyńskiego w Moskwie.
Od 1918 pełnił służbę w Armii Czerwonej. Od marca do listopada 1918 był sekretarzem radzieckiego przedstawicielstwa dyplomatycznego w Danii. Od 1919 był członkiem RKP(b)/KPZR. W czasie wojny domowej w Rosji dowodził samodzielną kompanią drogowo-mostową 13 Dywizji Strzeleckiej, potem był inżynierem 3 Brygady 33 Kubańskiej Dywizji Strzeleckiej na Frontach: Zachodnim, Południowym i Kaukaskim. Po wojnie był dowódcą batalionu saperów oraz szefem łączności korpusu strzeleckiego. W 1924 został skierowany na wyższe studia wojskowe. Po ukończeniu studiów w akademii był inżynierem brygady a następnie – inżynierem dywizji. Od marca 1932 był wykładowcą, a od lipca 1932 komendantem fakultetu w Wojskowej Akademii Technicznej im. Feliksa Dzierżyńskiego w Moskwie. W 1935 został adiunktem a następnie docentem w tej akademii. W 1936 nadano mu stopień wojskowy inżyniera wojskowego I rangi. Był autorem wielu prac naukowych z zakresu budowy umocnień inżynieryjnych i fortyfikacji. Od 1936 był komendantem odznaczonej Orderem Czerwonego Sztandaru Szkoły Wojsk Inżynieryjnych im. Kominternu w Leningradzie. Był uczestnikiem wojny radziecko fińskiej. 4 czerwca 1940 został mianowany na stopień generała majora wojsk inżynieryjnych. Od lipca 1940 był generałem-inspektorem wojsk inżynieryjnych Armii Czerwonej.
Od czerwca 1941 był szefem zarządu inżynieryjnego, a następnie szefem wojsk inżynieryjnych Frontu Zachodniego. Jednocześnie od grudnia 1941 dowodził 1 Armią Saperską. W 1941 kierował budową umocnień obronnych pod Moskwą. Od kwietnia 1942 był zastępcą ludowego komisarza obrony (ministra) – szefem Wojsk Inżynieryjnych RChACz. Kierował budową zapór inżynieryjnych pod Stalingradem, na Froncie Leningradzkim i Wołchowskim oraz na łuku kurskim. 29 marca 1943 został awansowany na stopień generała porucznika wojsk inżynieryjnych, a 16 września 1943 na stopień generała pułkownika wojsk inżynieryjnych. 21 lutego 1944 został mianowany marszałkiem wojsk inżynieryjnych[1]. Funkcję szefa Wojsk Inżynieryjnych pełnił do kwietnia 1946.
Po wojnie – od kwietnia 1946 – był szefem wojsk inżynieryjnych Wojsk Lądowych Armii Radzieckiej. Następnie pełnił służbę na coraz niższych stanowiskach. W ramach represji 9 listopada 1951 został zdegradowany do stopnia generała pułkownika wojsk inżynieryjnych. Od 1952 był szefem Wojsk Inżynieryjnych Kijowskiego Okręgu Wojskowego. Od 1954 był zastępcą szefa zakwaterowania i budownictwa Moskiewskiego Okręgu Wojskowego. Po XX Zjeździe KPZR, 8 marca 1956 przywrócono mu stopień marszałka wojsk inżynieryjnych. Jako marszałek wojsk inżynieryjnych pełnił służbę na stanowisku zastępcy dowódcy Nadbałtyckiego Okręgu Wojskowego do spraw zakwaterowania i budownictwa. Funkcję tę sprawował do śmierci.
Zmarł po długiej i ciężkiej chorobie, 12 czerwca 1957 w Moskwie. Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.
Awanse
- generał major wojsk inżynieryjnych 4 czerwca 1940;
- generał porucznik wojsk inżynieryjnych 29 marca 1943;
- generał pułkownik wojsk inżynieryjnych 16 września 1943;
- marszałek wojsk inżynieryjnych 21 lutego 1944; zdegradowany 9 listopada 1951;
- generał pułkownik wojsk inżynieryjnych 9 listopada 1951;
- marszałek wojsk inżynieryjnych 8 marca 1956 (przywrócenie stopnia).
Odznaczenia
- Order Lenina – dwukrotnie
- Order Czerwonego Sztandaru – trzykrotnie
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy
- Order Suworowa I klasy
- Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
- Medal jubileuszowy „XX lat Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej”
- Medal jubileuszowy „30 lat Armii Radzieckiej i Floty”
- Order Krzyża Grunwaldu I klasy
Przypisy
- ↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении генерал-полковнику инженерных войск связи Воробьёву М. П. военного звания маршала инженерных войск» от 21 февраля 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 29 февраля (№ 12 (272)). — С. 1
Bibliografia
- Bolesław Potyrała , Hieronim Szczegóła , Czerwoni marszałkowie. Elita Armii Radzieckiej 1935–1991, Zielona Góra: Wyd. WSP im. Tadeusza Kotarbińskiego, 1997, ISBN 83-86832-23-1, OCLC 835148265 .
- Bolesław Potyrała , Władysław Szlufik , Who is who? Trzygwiazdkowi generałowie i admirałowie radzieckich sił zbrojnych z lat 1940–1991, Częstochowa: WSP, 2001, ISBN 83-7098-662-5, OCLC 831020923 .
- Aleksander Mazur, Order Krzyża Grunwaldu 1943-1985, Warszawa 1988.
- (ros.) Radziecka Encyklopedia Wojskowa, t. II, Moskwa
- (ros.) Wielka Encyklopedia Radziecka, t. 5, s. 358, Moskwa 1969–1978
- (ros.) Wojskowy słownik encyklopedyczny, Moskwa 1986
- Воробьев Михаил Петрович – Проект ХРОНОС (ros.)
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Central element of the Russian imperial coat of arms.
A red star. 1922-1943. Used as a symbol of communism in some occasions. The symbol can also represent socialism. Also seen on Soviet aircraft.
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
Ribbon bar of the Order of the Red Banner. The Soviet Union (USSR).
Order of Suvorov ribbon, class one
Autor:
- Rank_insignia_of_маршал_Совéтского_Союза.svg: F l a n k e r
- Insignias RKKA 1936 1942.svg: Shliahov & AnonMoos
- derivative work: Mboro (talk)
Rank insignia of the Soviet Army (1955-1974), here "Marshal of the engineers" (OF9) – shoulder strap service – and dress uniform.
Ribbon bar of the Jubilee Medal "XX Years of the Workers' and Peasants' Red Army"
marszałek wojsk inżynieryjnych ZSRR Michaił Worobjow (1896-1957)
Baretka: Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
Ribbon bar of the Jubilee Medal "30 Years of the Armed Forces of the USSR".