Michaił Zasulicz

Michaił Zasulicz
Михаил Иванович Засулич
ilustracja
generał generał
Pełne imię i nazwisko

Michaił Iwanowicz Zasulicz

Data i miejsce urodzenia

1843
Imperium Rosyjskie

Data śmierci

1910

Przebieg służby
Lata służby

1863–1906

Siły zbrojne

Coat of Arms of Russian Empire.svg Armia Imperium Rosyjskiego

Główne wojny i bitwy

Wojna rosyjsko-turecka (1877–1878)
Wojna rosyjsko-japońska

Odznaczenia
Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza II klasy (Imperium Rosyjskie)

Michaił Iwanowicz Zasulicz (ros. Михаил Иванович Засулич; 18431910) – generał piechoty, uczestnik wojny rosyjsko-japońskiej 1904–1905.

Życiorys

Po ukończeniu Aleksandrowskiego Korpusu dla Sierot i 2. Konstantynowskiej Szkoły Oficerskej w 1863 w stopniu porucznika, został skierowany do służby w Staroingiermanlandzkim Rezerwowym Pułku Piechoty (później 93. Irkucki Pułk Piechoty).

W 1864 przeniesiony do Grenadierskiego Pułku Gwardii Carskiej. W szeregach pułku brał udział w wojnie rosyjsko–tureckiej 1877–1878. Za waleczność w bitwie o redutę pod Górnym Dubniakiem został wyróżniony "złotą bronią", a za opanowanie w dniu 17 listopada umocnionych pozycji na Złatickiej Przełęczy odznaczony orderem św. Jerzego 4. stopnia, za przejście przez Bałkanyorderem św. Anny 3. stopnia z mieczami i szarfą oraz orderem św. Stanisława 2. stopnia z mieczami za walki pod Filippopolem.

W 1877 został mianowany dowódcą 101. Permskiego Pułku Piechoty. Od 1878 w stopniu pułkownika.

W 1894 został awansowany do stopnia generała-majora i wyznaczony na stanowisko dowódcy 1. Brygady Piechoty 2. Dywizji Grenadierów, a następnie dowódcy 1. Brygady 2 Dywizji Grenadierów. W 1899 dowódca twierdzy Osowiec.

W 1900 został dowódcą 6 Dywizji Piechoty. Mianowany w 1901 generałem-porucznikiem.

Na krótko przed wojną rosyjsko-japońską dowodził 2 Korpusem Syberyjskim, z którym brał udział w wojnie. Mianowany dowódcą oddziału wschodniego Armii Mandżurskiej, skoncentrowanego pod Fenghuancheng, z zadaniem obrony rzeki Yalu. Zadaniu temu nie podołał.

Bez większych powodzeń brał udział w bitwach pod Ximucheng, Liaoyang, nad rzeką Sha He i pod Mukdenem. Prowadził taktykę niewdawania się w walki, co było wtedy mało popularne, dlatego nie cieszył się popularnością ani wśród żołnierzy, ani u przełożonych. Mimo to został odznaczony orderem św. Anny 1. stopnia z mieczami i orderem św. Włodzimierza 2. stopnia z mieczami.

W 1906 został zwolniony ze służby ze względu na stan zdrowia z mianowaniem na stopień generała piechoty. Zmarł w 1910.

Bibliografia

  • I. N. Szachnowskij, Dniewnik korespondienta, Żołtaja tucza (12 miesiacew wojny s Japoniej). Wyd. *D. P. Jefimowa, Moskwa 1905.

Media użyte na tej stronie

Coat of Arms of Russian Empire.svg
Central element of the Russian imperial coat of arms.
RUS Order św. Włodzimierza (baretka).svg
Baretka Orderu św. Włodzimierza.
Imperial Russian Army GenBranch 1917 h.png
Rank insignia of the Imperial Russian Army, here "General of the branch" – shoulder board 1909-1917 for officers of infantry, cavalry, 1st and 2nd Guard-Infantry-Division (excepted chief squadron / company) and Guard-Cavalry-Regiment. This shoulder board was also used for the ranks General of infantry, General of cavalry, and from 1904 General of artillery.
Mikhail Ivanovich Zasulich.JPG
Russian General Mikhail Ivanovich Zasulich
RUS Order św. Anny (baretka).svg
Baretka Orderu św. Anny.
RUS Order św. Stanisława (baretka).svg
Baretka Orderu św. Stanisława.