Miechucino

Miechucino
	wieś
	; Kościół pw. św. Wojciecha i św. Brata Alberta Chmielowskiego
Państwo	Polska
Województwo	pomorskie
Powiat	kartuski
Gmina	Chmielno
Sołectwo	Miechucino
Liczba ludności (2022)	1648
Strefa numeracyjna	58
Kod pocztowy	83-334
Tablice rejestracyjne	GKA
SIMC	0160063
	Położenie na mapie gminy Chmielno Miechucino
	Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Miechucino
	Położenie na mapie województwa pomorskiego Miechucino
	Położenie na mapie powiatu kartuskiego Miechucino
	54°20′26″N 18°01′33″E/54,340556 18,025833

Artykuł	54°20′26″N 18°1′33″E
- błąd	38 m
WD	54°20'26.2"N, 18°1'0.1"E, 54°20'24.65"N, 18°1'10.70"E
- błąd	14 m
Odległość	628 m

Miechucino (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Miechùcëno) – wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Chmielno, nad jeziorem Wielkim i przepływającą przez akwen jeziora rzeką Łebą.

Miechucino leży na obszarze Pojezierza Kaszubskiego i znajduje się na terenie Kaszubskiego Parku Krajobrazowego. Na północ od wsi zaczyna się kompleks Lasów Mirachowskich z rezerwatami przyrody Leśnym Oczkiem i Staniszewskim Błotem.

Miechucino jest siedzibą sołectwa, w skład którego wchodzą również Miechucińskie Chrósty, Strysza Góra, Koryta i Glinno. Wieś leży na trasie linii kolejowej Kartuzy-Sierakowice-Lębork (obecnie zawieszonej) i przy drodze wojewódzkiej nr 211. Znajduje się tu również placówka ochotniczej straży pożarnej.

Integralne części wsi

Integralne części wsi Miechucino^[3]^[4]
SIMC	Nazwa	Rodzaj
0160070	Glinno	część wsi
0160086	Koryta	część wsi
0160092	Miechucińskie Chrósty	część wsi
0160100	Strysza Góra	część wsi

Historia

Prefiks w nazwie Miechucina wskazuje na pochodzenie nazwy od imienia własnego Miechota. Od końca I wojny światowej wieś znajdowała się ponownie w granicach Polski (powiat kartuski). Do 1918 obowiązującą nazwą niemieckiej administracji dla Miechucina było Miechutschin. Podczas okupacji niemieckiej nazwa Miechutschin w 1942 została przemianowana na bardziej niemiecką – Mechenhof.

Wieś królewska w starostwie mirachowskim w województwie pomorskim w II połowie XVI wieku^[5]. W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Miechucino, po jej zniesieniu w gromadzie Chmielno. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Zabytki

Według rejestru zabytków NID^[6] na listę zabytków wpisany jest zespół dworca kolejowego „Miechucino” z początku XX w., nr rej.: 1109 z 27.10.1994:

dworzec
przepompownia
wieża ciśnień
sanitariaty
piwnica-magazyn
torowisko z urządzeniami.

Ponadto we wsi zachował się czworak dworski.

Nad Jeziorem Wielkim znajduje się park rekreacyjny z promenadą i placem zabaw^[7].

Nieczynna stacja kolejowa
Wieża ciśnień
OSP Miechucino
Jezioro Wielkie w Miechucinie

Zobacz też

Przypisy

↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06] .
↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 774 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
↑ GUS. Rejestr TERYT
↑ Mapy województwa pomorskiego w drugiej połowie XVI w. : rozmieszczenie własności ziemskiej, sieć parafialna / Marian Biskup, Andrzej Tomczak. Toruń 1955, s. 94.
↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 24 listopada 2022, s. 42 [dostęp 2017-02-04] .
↑ Pomorze jest pełne zielonych miejscówek. Która z nich podoba Wam się najbardziej?

[1] NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06] .

[poczta-2] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 774 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .

[R2013-3] Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)

[teryt-4] GUS. Rejestr TERYT

[5] Mapy województwa pomorskiego w drugiej połowie XVI w. : rozmieszczenie własności ziemskiej, sieć parafialna / Marian Biskup, Andrzej Tomczak. Toruń 1955, s. 94.

[6] Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 24 listopada 2022, s. 42 [dostęp 2017-02-04] .

[7] Pomorze jest pełne zielonych miejscówek. Która z nich podoba Wam się najbardziej?

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

Wsie	Borzestowo Borzestowska Huta Chmielno Cieszenie Garcz Kożyczkowo Miechucino Przewóz Reskowo Zawory
Integralne części wsi	Babino Borczaki Bukowinki Cegliska Chmieleńskie Chrósty Chmielonko Dejk Dziewcza Góra Glinno Grodzisko Haska Koryta Koszkania Lampa Lipowiec Łączyńska Huta Maks Miechucińskie Chrósty Młyn Dolny Młyn Górny Osowa Góra Rekowo Rzym Stanowisko Stary Dwór Strysza Góra Sznurki Węgliska Zajezierze

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne