Mieczysław Babiński (dyplomata)
![]() Mieczysław Babiński Konsul RP w Kijowie | |
Data i miejsce urodzenia | 8 września 1891 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 17 stycznia 1961 |
Kierownik Konsulatu RP w Kijowie | |
Okres | |
Następca | |
Kierownik Konsulatu RP w Dyneburgu | |
Okres | |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Mieczysław Zygmunt Babiński (ur. 8 września 1891 we Włocławku[1]; zm. 17 stycznia 1961 w Zabrzu[2]) – polski urzędnik państwowy i konsularny, działacz społeczny
Działalność zawodowa
Urzędnik polskiej służby zagranicznej – pracownik MSZ (1918–1919), konsulatu w Kurytybie (1919–1921), MSZ (1921–1922), delegowany do Prezydium Rady Ministrów (1922–1923), MSZ (1923–1926), konsul i kierownik konsulatu w Kijowie (1926–1930) i Dyneburgu (1930–1935), radca Departamentu Konsularnego w MSZ (1935–), radca Komisariatu Generalnego RP w Wolnym Mieście Gdańsku (1938).
Pracownik Polskiego Czerwonego Krzyża oddział na Francję (1941–1946), funkcjonującego w latach 1941–1944 pod nazwą „Towarzystwo Opieki Nad Polakami we Francji”.
W PCK / T.O.P.F. sprawował następujące funkcje:[3][4]
- Opiekun Społeczny i mąż zaufania w zespole schronisk w Hyeres (1941–1942)
- Samodzielny referent, oraz kierownik Działu Opieki T.O.P.F. (1942–1944)
- Szef sekretariatu Komitetu Doradców do spraw opieki nad Polakami przy francuskim Ministerstwie Spraw Zagranicznych. (1944)
- Sekretarz Generalny Biura Centralnego PCK w Paryżu (1945–1946)
Życie prywatne
Syn Antoniego Babińskiego i Heleny z Kaczorowskich. Związek małżeński między Mieczysławem Babińskim a Heleną Otylią ze Steuiników, (córką Pawła Steinicke oraz Walerii z Loschnitz), urodzoną 19 kwietnia 1887 we Włocławku[5], został zawarty 24 Grudnia 1921 roku w Warszawie w kościele Ewangelickim na ul. Królewskiej. Córka z wymienionego małżeństwa – Ewa Babińska urodzona 17 listopada 1922 w Warszawie. Zarówno żona Helena i córka Ewa zmarły na tyfus plamisty w obozie koncentracyjnym w Auschwitz[6], gdzie trafiły transportem z Warszawy w dniu 05 sierpnia 1943[7]. Helena Babińska (Nr obozowy 53848) zmarła 13 listopada 1943.[5][6] Ewa Babińska (Nr obozowy 53847) zmarła 26 grudnia 1943.[6]. Ostatnim znanym miejscem zamieszkania rodziny Babińskich jest Warszawa ul. Zygmunta Krasińskiego 8/11[5]
Mieczysław Babiński powrócił po wojnie do kraju, Ostatnim znanym miejscem zamieszkania jest Zabrze, gdzie do 1958 roku pracował w Fabryce Lin i Drutu w Zabrzu[8]
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (9 listopada 1932)[9]
- Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1938)[10]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[11]
- Krzyż Komandorski Orderu Korony Rumunii (Rumunia)[11]
- Brązowy Medal za Długoletnią Służbę[12]
- Srebrny Medal za Długoletnią Służbę[12]
Przypisy
- ↑ Starosta Włocławski , Poświadczenie Obywatelstwa, Sygnatura dokumentu: AC 6/188;, Włocławek, 1 lutego 1935 .
- ↑ Urząd Stanu Cywilnego w Zabrzu , Wyciąg z aktu zgonu, Zabrze, 18 stycznia 1961 , Wystawił kierownik Urzędu Stanu Cywilnego – Glinka Henryk.
- ↑ Polski Czerwony Krzyż oddział na Francję , Zaświadczenie (referencje), Paryż, 9 lipca 1945 , Referencje wystawione M. Babińskiemu, podpisane przez Prezesa Oddziału Polskiego Czerwonego Krzyża na Francję: J. Jakubowskiego.
- ↑ Polski Czerwony Krzyż oddział na Francję , Zaświadczenie (referencje), Paryż, 11 czerwca 1946 , Referencje wystawione M. Babińskiemu, podpisane przez Członka Zarządu Polskiego Czerwonego Krzyża na Francję: inż H. Biernackiego.
- ↑ a b c Kl Auswitz , Sterbeurkunde – Akt zgonu, 3 lutego 1944 , Odpis aktu zgonu Heleny Babińskiej, wystawiony przez administracje KL Auswitz; Sygnatura CL XXIII 104/1943.
- ↑ a b c Informacja o więźniach [dostęp 2021-04-13] .
- ↑ Transport 05.08.1943 Warschau .
- ↑ Fabryka Lin i Drutu – Zabrze , Podziękowanie z okazji przejścia na emeryturę, Zabrze, 27 czerwca 1958 , Podpisano przez: Dyrektor zakładu, Jan Murek.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 295 „za zasługi na polu konsularnem”.
- ↑ M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 597 „za zasługi w służbie państwowej”.
- ↑ a b Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1933 r., Warszawa: Klub Urzędników Polskiej Służby Zagranicznej, 1933, s. 14 .
- ↑ a b Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 czerwca 1939, Warszawa: Stow. „Samopomoc Urzędników Polskiej Służby Zagranicznej”, 1 czerwca 1939, s. 176 [dostęp 2021-04-13] .
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
Baretka: Brązowy Medal za Długoletnią Służbę
Zdjęcie portretowe przedstawiające Konsula RP w Kijowie, Pana Mieczysława Zygmunta Babińskiego, wykonane w latach `1926-1930 przez fotografa Mariana Fuksa.