Mieczysław Batsch
 | |||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Mieczysław Józef Batsch | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 1 stycznia 1900 Lwów | ||||||||||||
| Data i miejsce śmierci | 27 września 1977 Przemyśl | ||||||||||||
| Wzrost | 176 cm | ||||||||||||
| Pozycja | napastnik | ||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||
| |||||||||||||
Mieczysław Józef Batsch (ur. 1 stycznia 1900 we Lwowie, zm. 27 września 1977 w Przemyślu[1]) – polski piłkarz występujący na pozycji napastnika, reprezentant Polski w latach 1923–1926, olimpijczyk.
Życiorys
Syn Jana i Marii z d. Kogut. Treningi piłkarskie zaczął co prawda w gimnazjalnym klubie Hellada Lwów, jednak jest powszechnie uważany za wychowanka lwowskiej Pogoni, do której przeszedł w 1916 i grał w jej pierwszej drużynie aż do 1929 (w wielu źródłach figuruje pod spolszczonym nazwiskiem Bacz). Z klubem tym czterokrotnie (1922, 1923, 1925, 1926) wywalczył piłkarskie mistrzostwo Polski, a w 1923 dodatkowo został królem strzelców z 17 bramkami na koncie. Następnie, przez 3 sezony występował w nowo utworzonej centralnej lidze o mistrzostwo Polski (1927 – 4. miejsce, 1928 – 6. miejsce, 1929 – 9. miejsce). Wraz z Wacławem Kucharem i Józefem Garbieniem był członkiem słynnego tercetu lwowskiej Pogoni[1].
W kwietniu 1920 uczestniczył w zgrupowaniu przedolimpijskim polskiej reprezentacji przed Igrzyskami w Antwerpii, lecz trwająca wojna polsko-bolszewicka uniemożliwiła start. 18 grudnia 1921 był zawodnikiem rezerwowym podczas pierwszego oficjalnego meczu seniorskiej kadry piłkarskiej przeciwko Węgrom w Budapeszcie. Formalnie w kadrze narodowej zadebiutował więc 2 września 1923 w spotkaniu z Rumunią we Lwowie (1:1).
W 1924 wziął udział w Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu, grając w przegranym 0:5 meczu z Węgrami. Po igrzyskach osiągnął najwyższą formę sportową, stając się symbolem mistrzowskiej Pogoni Lwów. 8 sierpnia 1926 zdobył 4 gole w zwycięskim meczu z Finlandią (7:1) w Poznaniu (do 1959 było to najwyższe zwycięstwo Polaków w spotkaniach międzynarodowych). Łącznie, w 11 meczach reprezentacyjnych strzelił 8 bramek. Uważany za piłkarza przebojowego, walecznego, doskonale wyszkolonego technicznie i o ogromnych umiejętnościach strzeleckich, co zjednało mu szerokie grono entuzjastów w całym kraju.
W 1937 roku był członkiem sądu honorowego klubu LKS Pogoń Lwów[2]. W 1957 roku w Warszawie wystąpił w meczu piłkarskim byłych zawodników Pogoni Lwów z Polonią Warszawa, rozegranym z okazji jubileuszu 50-lecia kariery sportowej Wacława Kuchara[3].
Z wykształcenia inżynier-mechanik, absolwent Wydziału Mechanicznego Politechniki Lwowskiej (1931). Po studiach pracował w PKP, najpierw jako maszynista i kierownik parowozowni w Przemyślu, a następnie naczelnik dyrekcji w Medyce-Żurawicy[1]. Zmarł w Przemyślu, 27 września 1977 (choć wiele źródeł podaje błędne daty 19 września 1977 lub 28 września 1977)[1].
Reprezentacja Polski podczas Igrzysk Olimpijskich w 1924 r., Batsch stoi drugi od prawej
Pogoń Lwów, mistrz Polski z 1926 r., Batsch stoi drugi od lewej
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d Biografia na stronie Polskiego Komitetu Olimpijskiego. olimpijski.pl. [dostęp 2018-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-10)].
- ↑ Lwowski klub sportowy "Pogoń" w roku 1937. Lwów: 1937, s. 7.
- ↑ Ryszard Wryk, Sport olimpijski w Polsce 1919-1939: biogramy olimpijczyków, Wydawn. Poznańskie 2006, str. 34
Bibliografia
- Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie 1918-1939. 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej w okresie 1919-13 grudnia 1927 ustanowiona ustawą z dnia 1 sierpnia 1919 r. o godłach i barwach Rzeczypospolitej Polskiej, Dz. U. z 1919 r. Nr 69, poz. 416. Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "crimson" (#D91E3D, karmazyn). Proporcje 5:8.
Piłkarski mistrz Polski - Pogon Lwów w 1926 roku
Mieczysław Batsch (lub Bacz), polski piłakarz (ok. 1925 r.)
Piłkarska reprezentacja Polski przed meczem przeciwko Węgrom na Igrzyskach Olimpijskich (26 maja 1924, Paryż)