Mieczysław Brahmer

Mieczysław Brahmer
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 stycznia 1899
Kraków

Data i miejsce śmierci

31 sierpnia 1984
Warszawa

Miejsce spoczynku

Cmentarz Wojskowy na Powązkach

Zawód, zajęcie

romanista

Edukacja

Uniwersytet Jagielloński

Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Stanowisko

profesor

Małżeństwo

Anna Pasowicz

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Nagrobek Mieczysława Brahmera na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Mieczysław Brahmer (ur. 26 stycznia 1899 w Krakowie[1][2], zm. 31 sierpnia 1984 w Warszawie) – polski romanista, znawca literatury włoskiej, francuskiej i polskiej oraz teatru, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk.

Życiorys

Syn Józefa i Marii z Goebestów[3]. Studiował filologię romańską i polską na Uniwersytecie Jagiellońskim, następnie odbywał studia uzupełniające w Paryżu i we Włoszech, a w latach 30. był lektorem języka polskiego na uniwersytecie w Rzymie. W 1928 ożenił się z Anna Pasowicz[3].

W 1931 habilitował się na UJ, a w 1939 został profesorem literatury włoskiej na UW i, poza okresem okupacji, do końca życia związał się ze stołeczną uczelnią.

Współpracował z redakcją jednego z najważniejszych miesięczników okresu międzywojennego – „Przeglądu Współczesnego”, był jego sekretarzem redakcji i zastępcą redaktora naczelnego.

W latach 1939–1945 uczestniczył w tajnym nauczaniu szkół średnich i wyższych w Dębicy, Ropczycach i Krakowie.

Po powrocie w 1945 do Warszawy został kierownikiem Katedry Filologii Romańskiej UW, do 1949 był równocześnie profesorem filologii romańskiej UJ. Wykładał też w Państwowych Wyższych Szkołach Teatralnych w Krakowie i Warszawie.

W Towarzystwie Naukowym Warszawskim pełnił funkcję sekretarza Wydziału I i redaktora naczelnego wydawnictw. Od 1958 był członkiem korespondentem, od 1964 członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk[4], a także przewodniczącym Komitetu Neofilologicznego PAN, redagował "Kwartalnik Neofilologiczny". Był także członkiem wielu zagranicznych (w tym włoskich i francuskich) towarzystw naukowych.

Wieloletni członek zarządu i rady nadzorczej Stowarzyszenia Mieszkaniowego Spółdzielczego Profesorów UW.

Był komparatystą i eseistą, twórcą portretu literackiego i autorem studiów krytycznoliterackich publikowanych przez prawie pół wieku w „Roczniku Literackim”. Interesował się literaturą renesansu i baroku.

Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1954)[5].

Pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera 39C-3-9)[6].

Przypisy

  1. Brahmer Mieczysław, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2010-05-06].
  2. „Rocznik Towarzystwa Naukowego Warszawskiego”. XLIX - 1986, 1990. Ossolineum. 
  3. a b Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 68.
  4. Członkowie PAN: Skorowidz
  5. Uchwała Rady Państwa z dnia 28 września 1954 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1588).
  6. Wyszukiwarka cmentarna, Warszawskie cmentarze [dostęp 2022-01-29].

Media użyte na tej stronie

Mieczysław Brahmer.jpg
Mieczysław Brahmer
Mieczysław Brahmer grób.JPG
Autor: Lukasz2, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób Mieczysława Brahmera na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach