Mieczysław Burhardt

Mieczysław Burhardt
komandor porucznik komandor porucznik
Data urodzenia

21 marca 1887

Data śmierci

9 października 1963

Przebieg służby
Lata służby

1907–1928

Siły zbrojne

 MW Imperium Rosyjskiego
Legion Wschodni
 Marynarka Wojenna (II RP)

Jednostki

Kierownictwo Marynarki Wojennej,
Departament Morski,
ORP Warta,
ORP Wilia,
Port Wojenny Modlin

Stanowiska

szef adiutantury,
dowódca transportowców,
komendant portu wojennego

Główne wojny i bitwy

wojna rosyjsko-japońska,
I wojna światowa

Późniejsza praca

wykładowca

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Mieczysław Burhardt (ur. 21 marca 1887, zm. 9 października 1963[1]) – komandor porucznik Marynarki Wojennej.

Życiorys

Urodził się 21 marca 1887[2] jako syn Michała i Antoniny. Uczestniczył w wojnie rosyjsko-japońskiej[3][4]. Absolwent Wojskowy Szkoły Morskiej w Petersburgu z 1907 w ramach Marynarki Wojennej Imperium Rosyjskiego. Następnie wyruszył w podróż dookoła świata. Od 1908 do 1912 był w służbie na Dalekim Wschodzie. Po przeniesieniu do rezerwy zamieszkiwał w Wiłkomierzu i Podgaju.

Po wybuchu I wojny światowej w 1914 powołany do armii rosyjskiej jako kapitan marynarki, po czym odbywał służbę na Morzu Bałtyckim. W 1917 wstąpił do Legionu Wschodniego. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1919 wstąpił do polskiej Marynarki Wojennej. Zweryfikowany do stopnia komandora porucznika w 1921. Wówczas był szefem Wydziału Ogólnego Kierownictwa Marynarki Wojennej. Służył jako szef adiutantury w Departamencie Morskim. Następnie pełnił funkcję dowódcy polskich transportowców: od 1 października 1924 jednostki ORP Warta, a od 1925 do 1926 jednostki ORP Wilia. 5 stycznia 1927 objął stanowisko komendanta Portu Wojennego w Modlinie. W 1928 został przeniesiony w stan spoczynku.

W późniejszym czasie był kapitanem marynarki handlowej. Był dowódcą statku SS Łódź.

W 1923 jego żoną została Alina Maria z domu Rekosz (ur. 1899, córka Mikołaja Rekosza), ślubu udzielił im szef służby duszpasterstwa Marynarki Wojennej ks. Jan Pajkert), z którą miał syna Pawła. Osiedli w majątku Ostojów.

Po I wojnie światowej pracował jako wykładowca w Szkole Morskiej w Gdańsku.

Pochowany na Cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku[1][5]

Odznaczenia

Przypisy

  1. a b cmentarze-gdanskie.pl
  2. Oficerowie. muzeumwp.pl. [dostęp 2015-04-09].
  3. Mieczysław Burhardt. [dostęp 2015-04-13].
  4. Chevalier sans peur et sans reproche. [dostęp 2015-04-13].
  5. (rejon IV, taras II).
    Grób Mieczysława Burhardta na Cmentarzu Srebrzysko
  6. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 32.
  7. Joanna Rusin. Refleksje Karola Olgierda Borchardta o zawodzie nauczyciela (listy pisarza do „Zosi”). „Opracowania Edytorskie”, s. 207, Nr 2 (7) / 2012. 

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Naval Ensign of Russia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Naval ensign of Russia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Naval Ensign of Poland (1919-1928).svg
Bandera wojenna Rzeczypospolitej Polskiej. Oparta na Image:Naval_Ensign_of_Poland.svg oraz Image:Coat_of_arms_of_Poland2_1919-1927.svg. Była używana w latach 1919-1927 (praktycznie do 1936). Prawidłowe proporcje: 5:8 (w załączniku graficznym do ustawy są proporcje 5:10,5 lecz później zostało to sprostowane).
POL PMW pagon1 komandor infobox.png
Naramiennik stopnia wojskowego komandora.
Grób Mieczysława Burhardta.jpg
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Mieczysława Burhardta na Cmentarzu Srebrzysko