Mieczysław Ceglarek

Mieczysław Ceglarek
Data i miejsce urodzenia

1 listopada 1890
Poznań

Data i miejsce śmierci

7 marca 1970
Świętochłowice

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi II stopnia
Gwiazda Górnośląska

Mieczysław Ceglarek (ur. 1 listopada 1890 w Poznaniu[1], zm. 7 marca 1970 w Świętochłowicach) – dowódca powstańczy.

Życiorys

Syn Jana[2]. Po wybuchu I wojny światowej został powołany do niemieckiej armii, gdzie służył w 2 gliwickim pułku kawalerii do końca wojny. W 1918 osiedlił się w Bobrku[3], gdzie otworzył drogerię. Był aktywnym działaczem Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”, Zjednoczenia Zawodowego Polskiego i Polskiej Organizacji Wojskowej.

Podczas I powstania śląskiego dowodził grupą ok. 40 osób. W czasie III powstania śląskiego był dowódcą kompanii w Grupie „Wschód”, brał udział w walkach pod Kędzierzynem, Gogolinem i Górą Świętej Anny. Po plebiscycie, kiedy to Bobrek został przydzielony Niemcom, przeniósł się do Świętochłowic. Pracował w swoim zawodzie (w 1921 czołowy przedstawiciel IV Obwodu Śląskiego Drogerzystów RP)[4]. W 1929 był prezesem miejscowego Związku Hallerczyków[5]. W latach 30. był zatrudniony także w Fabryce chemicznej dawniej F. Reichelt i K. K. O-Świętochłowice[6].

Podczas II wojny światowej ukrywał się przed Gestapo, jednak 16 kwietnia 1941 został aresztowany i wysłany na prace przymusowe do Rzeszy, z których uciekł w 1944.

Był mężem Jadwigi z Weberów (zm. 1920)[7], członkini Towarzystwa Polek.

Zmarł 7 marca 1970 w Świętochłowicach. Pochowany na cmentarzu parafii św. Józefa w Świętochłowicach-Zgodzie (sektor G-18-13)[8].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ wtedy Królestwo Prus
  2. ↑ Wojskowe Biuro Historyczne, wbh.wp.mil.pl [dostęp 2020-04-16].
  3. ↑ od 1951 dzielnica Bytomia
  4. ↑ Polski ruch drogistowski i jego historia – cz. 3, histmag.org [dostęp 2020-04-16] (pol.).
  5. ↑ Olbrzymi wiec w Wielkich Hajdukach „Polska Zachodnia” R.IV, Nr 330, Katowice, 2 grudnia 1929.
  6. ↑ Jedni nędzę i głód cierpią, drudzy na podwójnych posadach się tuczą „Echo Tygodnia” R.I, Nr 2, Katowice, 4 czerwca 1933.
  7. ↑ Wiadomości z bliższych i dalszych stron. Pogrzeb ś. p. Jadwigi Ceglarkowej „Górnoślązak” R.XIV, Nr 136, Katowice, 18 czerwca 1920.
  8. ↑ Teodozja Ceglarek, Mieczysław Ceglarek - Cmentarz parafii św. Józefa w Świętochłowicach-Zgodzie, InnyWymiarStron [dostęp 2022-04-27] (pol.).
  9. ↑ M.P. z 1932 r. nr 92, poz. 124 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  10. ↑ M.P. z 1947 r. nr 1, poz. 1 „za zasługi położone przez powstańców śląskich, którzy jako uczestnicy walk z Niemcami na terenie całego Śląska przyczynili się w szczególnej mierze do przyłączenia ziem Śląskich do Polski”.
  11. ↑ M.P. z 1929 r. nr 267, poz. 621 „za zasługi około przyłączenia Górnego Śląska do Państwa Polskiego”.

Bibliografia

  • Krzysztof Brożek, Ceglarek Mieczysław (1890–1970) - dca powstańczy, drogista. [w:] Encyklopedia powstań śląskich. Zespół red. Franciszek Hawranek [i in.]. Opole: Instytut Śląski w Opolu, 1982.
  • Edward Brzozowski, Ludzie miasta, cz. II, Świętochłowice 1985.

Media użyte na tej stronie