Mieczysław Chojnacki
major piechoty | |
Data i miejsce urodzenia | 26 marca 1924 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 21 stycznia 2020 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy | II wojna światowa, |
Odznaczenia | |
Mieczysław Wojciech Chojnacki, ps. Młodzik (ur. 26 marca 1924 w Sierpcu[1], zm. 21 stycznia 2020 w Legionowie[2]) – żołnierz Armii Krajowej i polskiego powojennego podziemia antykomunistycznego, honorowy obywatel Radzymina.
Życiorys
Syn Mieczysława i Natalii ze Stopińskich[3]. Przed wybuchem II wojny światowej działał w harcerstwie w Radzyminie[4]. W 1940 roku rozpoczął działalność konspiracyjną w Korpusie Obrońców Polski, od 1941 roku żołnierz ZWZ-AK[4]. W 1943 roku uzyskał maturę w konspiracyjnym Gimnazjum i Liceum im. Tadeusza Reytana w Warszawie[3]. Uczestniczył w akcji „Burza”[1]. W 1944 roku został aresztowany przez Niemców i wywieziony do obozu[4]. W 1945 roku powrócił do Polski, wstąpił do oddziału Ruchu Oporu Armii Krajowej (ROAK) i brał udział w akcjach skierowanych przeciwko władzy komunistycznej[3]. Od grudnia 1945 do października 1946 roku pełnił funkcję dowódcy sekcji dywersyjnej w Obwodzie „Mewa” ROAK[2].
Po rozformowaniu oddziału ROAK wyjechał na rozkaz dowództwa na Dolny Śląsk[3]. Nie ujawnił się w czasie amnestii w 1947 roku[5]. W 1950 roku został aresztowany w pobliżu Oleśnicy przez funkcjonariuszy kontrwywiadu wojskowego z Wrocławia[3]. Został skazany na karę śmierci, zamienioną w 1951 roku na 15 lat więzienia[3]. Przez blisko pół roku przebywał w celi śmierci w więzieniu mokotowskim w Warszawie[3]. Karę odbywał m.in. w zakładach karnych w Rawiczu, Wronkach i Strzelcach Opolskich[3]. Opuścił więzienie w 1960 roku[4].
Pracował zawodowo jako geodeta we Wrocławiu, Kamiennej Górze i Rzeszowie[6]. W 1992 roku uzyskał unieważnienie wyroku skazującego z lat 50., a w 1998 roku przeszedł na emeryturę[3], po czym zamieszkał w Zielonce pod Warszawą[6]. Był autorem książek poświęconych żołnierzom Armii Krajowej oraz wspomnień Opowiadanie Młodzika (2003)[3].
W 2016 roku otrzymał tytuł honorowego obywatela Radzymina[4]. W 2019 roku szef MON Mariusz Błaszczak wręczył mu akt mianowania na stopień majora piechoty[7]. Został pochowany w grobie rodzinnym na Cmentarzu Żołnierzy Polskich 1920 w Radzyminie[4]. Pośmiertnie awansowany do stopnia pułkownika[3].
Odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2008)[8]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2020, pośmiertnie)[9]
- Medal „Pro Memoria”[3]
- Odznaka „Za Zasługi dla Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej”[3]
Publikacje książkowe
- Armia Krajowa w dokumentach, Radzymin 1999, ISBN 83-902669-3-8 (opracowanie wraz z Jarosławem Stryjkiem)
- Opowiadanie Młodzika, Sierpc 2003, ISBN 83-916002-2-X
- Ich znakiem był „Rajski Ptak”: wspomnienia żołnierzy Armii Krajowej Radzymińskiego Obwodu „Rajski Ptak”, „Burak” z lat 1939–1956, Radzymin 2003, ISBN 83-902669-2-X (opracowanie wraz z Jerzym Lewickim)
- Radzymińscy żołnierze Armii Krajowej, Radzymin 2007, ISBN 978-83-924733-0-5
- Przez Sybir do wolnej Polski: opowiadanie Zdzisława Przybysza ps. „Wiąz” – żołnierza Armii Krajowej, Radzymin 2008, ISBN 978-83-924733-2-9 (opracowanie)
- Losy Oddziału Specjalnego ogniomistrza „Wyboja”, Sierpc 2014, ISBN 978-83-62177-12-7
Przypisy
- ↑ a b Władysław Kolatorski: Mieczysław Chojnacki ps. „Młodzik”. radzymin.pl. [dostęp 2021-08-07].
- ↑ a b Jan Józef Kasprzyk: Nekrolog śp. mjr Mieczysław Chojnacki. kombatanci.gov.pl. [dostęp 2021-08-07].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Kazimierz Krajewski. Mieczysław Wojciech Chojnacki „Młodzik”. „Biuletyn Instytutu Pamięci Narodowej”. (172), s. 139–142, marzec 2020. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej. ISSN 1641-9561. [dostęp 2021-08-07].
- ↑ a b c d e f Mazowiecki Urząd Wojewódzki w Warszawie: Uroczystości pogrzebowe śp. mjr. Mieczysława Chojnackiego. gov.pl, 27 stycznia 2020. [dostęp 2021-08-07].
- ↑ Na stracenie szli spokojnie. polska1918-89.pl. [dostęp 2021-08-07].
- ↑ a b 21 stycznia 2020 r. zmarł Mieczysław W. Chojnacki „Młodzik”, żołnierz AK i ROAK. ipn.gov.pl. [dostęp 2021-08-07].
- ↑ Mieczysław Chojnacki „Młodzik” awansowany do stopnia majora. kurier-w.pl, 5 marca 2019. [dostęp 2021-08-07].
- ↑ 69. rocznica wybuchu II Wojny Światowej. prezydent.pl, 1 września 2008. [dostęp 2021-08-07].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 stycznia 2020 r. o nadaniu orderu. isap.sejm.gov.pl. [dostęp 2021-08-07].
Media użyte na tej stronie
Naramiennik majora Wojska Polskiego (1919-39).
Baretka Medalu "Pro Memoria"
Baretka: Odznaczenie Pamiątkowe "Za zasługi dla Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej" – Polska.