Mieczysław Gągorowski

Mieczysław Gągorowski
Mietek
podporucznik podporucznik
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1922
Łódź

Data i miejsce śmierci

24 października 1952
Więzienie mokotowskie w Warszawie, Polska

Przebieg służby
Lata służby

od 1942

Główne wojny i bitwy

NOW-AK,
powstanie warszawskie,
działania zbrojne podziemia antykomunistycznego w Polsce

Mieczysław Gągorowski, ps. „Mietek” (ur. 1 stycznia 1922, zm. 24 października 1952 w Warszawie) – ppor. NOW/AK, jeniec oflagów.

Syn Józefa i Jadwigi z Dolmanów. Matura w Liceum im. gen. Sowińskiego w Warszawie w 1940 r.[1]

Konspiracja

Praca w konspiracji SN od lutego 1940 na tajnych kompletach nauczania. Od 1942 w NOW/AK. Uczestnik powstania warszawskiego, walczył na Woli, Starówce i w Śródmieściu w Zgrupowaniu AK mjr. Bartkiewicza[2]. Po kapitulacji powstania więzień oflagów w Bergen-Belsen i Lubece. W styczniu 1946 powrót do kraju przez „zieloną granicę”, kontynuacja pracy w konspiracji w komórce mikro-foto przy prezydium SN.

Aresztowanie, śmierć

Aresztowany w kwietniu 1946 i skazany na 6 lat więzienia, zwolniony w 1949 na mocy amnestii. W 1951 wznowił działalność konspiracyjną w tzw. Punkcie Informacyjnym podlegającym Radzie Politycznej SN na emigracji. Aresztowany ponownie 28.11.1951 i skazany na karę śmierci. Rozprawa odbyła się 25 kwietnia przed WSR w Warszawie. Na ławie oskarżonych zasiedli także Adam Mirecki, Władysław Lisiecki, Aniela Gliniak i Sylwester Szok. Sąd w składzie: przewodniczący – ppłk Mieczysław Widaj, sędziowie – kpt. Jerzy Drohomirecki, por. Jan Paramonow, prokurator wojskowy – mjr Mieczysław Bogucki.

Sentencja wyroku: „...skorzystawszy w 1949 r. z dobrodziejstwa amnestii, po wyjściu z więzienia powraca na drogę zbrodniczej działalności przeciw Polsce Ludowej. Wykazał, że żadne środki natury represyjno-wychowawczej nie są w możności odwieść go od drogi walki z ustrojem Państwa Polskiego i dlatego jedyną karą dla skazanego jest kara śmierci”.

9 lipca 1952 NSW utrzymał wyrok w mocy, a decyzją z 17 października prezydent Bierut nie skorzystał z prawa łaski[3]. Wyrok wykonano 24 października 1952 w Więzieniu Mokotowskim przez rozstrzelanie wraz z W. Lisieckim i A. Mireckim. Grób symboliczny znajduje się w Kwaterze na Łączce Cmentarza Wojskowego.

Przypisy

  1. ↑ I-sze Miejskie Gimnazjum i Liceum Męskie im. Gen. Józefa Sowińskiego w Warszawie, Sygnatura: 72/2093/0/29. [dostęp 2009-01-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  2. ↑ Lista żołnierzy Zgrupowania AK mjr. Bartkiewicza, na podstawie: Maciej Kledzik, „Zgrupowanie AK mjr Bartkiewicza”, wyd. 2002 r. [dostęp 2009-01-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-12)].
  3. ↑ Krzysztof Kaczmarski, Saga Rodu Mireckich, Biuletyn IPN, nr 8-9/2007, s. 137-153, IPN Rzeszów. na podstawie: AIPN BU, 1021/99 (Sr 722/47), Akta w sprawie przeciwko Adamowi Mireckiemu; ibidem, 944/139 (Sr 291/52), Akta w sprawie przeciwko Adamowi Mireckiemu, Władysławowi Lisieckiemu, Mieczysławowi Gągorowskiemu, Anieli Gliniak i Sylwestrowi Szokowi; ibidem, 01236/1337, Akta operacyjne dotyczące Adama Mireckiego i innych (mf 2093/3); ibidem, 0330/30, Akta operacyjne dotyczące Adama Mireckiego i innych, t. 1–3; AIPN Rz, 061/67, Akta operacyjne dotyczące Adama Mireckiego.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

PL Epolet ppor.svg
Naramiennik podporucznika Wojska Polskiego (1919-39).