Mieczysław Gocuł
Mieczysław Gocuł (2013) | |
generał w st. spocz. | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Przebieg służby | |
Lata służby | 1983–2017 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska | Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego[1] |
Odznaczenia | |
Mieczysław Gocuł (ur. 21 maja 1963 w Choszcznie) – generał Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w stanie spoczynku, doktor nauk społecznych, w latach 2010–2013 I zastępca szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, w latach 2013–2017 szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego.
Życiorys
W latach 1983–1987 był podchorążym Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Pancernych im. Stefana Czarnieckiego w Poznaniu, a w latach 1994–1996 słuchaczem Akademii Obrony Narodowej w Warszawie. W 2016 po ukończeniu studiów III stopnia na Wydziale Zarządzania i Dowodzenia obronił rozprawę doktorską pt. Wpływ zarządzania zdolnościami operacyjnymi na rozwój Sił Zbrojnych RP. Promotorem dysertacji był płk prof. dr hab. inż. Jarosław Wołejszo[2]. Żołnierz Ludowego Wojska Polskiego, a później oficer Sił Zbrojnych RP.
Po ukończeniu w 1987 Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Pancernych został wyznaczony na pierwsze stanowisko służbowe dowódcy plutonu czołgów w 9 Pułku Zmechanizowanym 12 Dywizji Zmechanizowanej, a następnie na stanowisko dowódcy szkolnego plutonu czołgów i dowódcy szkolnej kompanii czołgów. W 1994, w drodze wyróżnienia, został skierowany na studia w Akademii Obrony Narodowej. Po ukończeniu studiów w AON został w 1996 wyznaczony na stanowisko dowódcy batalionu czołgów w 12 Brygadzie Zmechanizowanej 12 DZ, a następnie na stanowisko dowódcy batalionu czołgów 6 Brygady Kawalerii Pancernej 12 DZ.
W 1999, po ukończeniu Land Force Command and Staff College w Kanadzie, został w tej jednostce wyznaczony na stanowisko szefa Pionu Szkolenia. W latach 2001–2003 pełnił służbę na stanowisku szefa Wydziału Operacyjnego oraz szefa Oddziału Operacyjnego – G3 Dowództwa 1 Korpusu Zmechanizowanego.
W 2003 pełnił służbę na stanowisku szefa Oddziału Operacyjnego Sztabu Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe. W 2005 został skierowany na Podyplomowe Studia Operacyjno-Strategiczne w Królewskiej Akademii Studiów Obronnych w Wielkiej Brytanii. Po ukończeniu studiów do końca 2006 roku pozostawał w rezerwie kadrowej Ministra Obrony Narodowej[3].
W styczniu 2007 wyznaczony został na stanowisko zastępcy szefa Zarządu Planowania Operacyjnego P-3 Sztabu Generalnego WP, a następnie 27 czerwca na szefa Zarządu Analiz Wywiadowczych i Rozpoznawczych P-2 SG WP. Od 15 lipca 2008 pełnił obowiązki szefa Zarządu Planowania Strategicznego P-5 SG WP. 1 października 2010 został I zastępcą szefa Sztabu Generalnego WP.
23 kwietnia 2013 prezydent RP Bronisław Komorowski mianował go z dniem 7 maja 2013 na stanowisko szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego[4]. 30 lipca 2014 Prezydent RP Bronisław Komorowski awansował go na stopień generała. Akt mianowania otrzymał 15 sierpnia 2014[5]. 29 kwietnia 2016 prezydent RP Andrzej Duda mianował gen. Mieczysława Gocuła z dniem 7 maja 2016 na drugą kadencję[6]. 31 stycznia 2017 zakończył zawodową służbę wojskową, przechodząc w stan spoczynku.
Awanse
- podporucznik – 1987
- generał brygady – 2007[7]
- generał dywizji – 2009[8]
- generał broni – 2011[9]
- generał – 2014[10]
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 2012[11]
- Srebrny Krzyż Zasługi – 2003[12]
- Gwiazda Iraku
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” – 2014[13]
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Odznaka pamiątkowa SG WP
- Odznaka absolwenta AON
- Miniaturka odznaki tytułu honorowego „Znak Honorowy Sił Zbrojnych RP”
- Medal Pamiątkowy Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe w Iraku
- Order Krzyża Orła I klasy – Estonia, 2014[14]
- Commander Legii Zasługi – Stany Zjednoczone, 2015[15]
- Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej – Francja, 2016[16]
Uwagi
Przypisy
- ↑ Gen. broni Mieczysław Gocuł nowym szefem Sztabu Generalnego WP. sgwp.wp.mil.pl, 2013-05-07. [dostęp 2015-12-08].
- ↑ Wpływ zarządzania zdolnościami operacyjnymi na rozwój Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej : rozprawa doktorska, sowa.aon.edu.pl [dostęp 2016-04-17] .
- ↑ Ministerstwo Obrony Narodowej , mon.gov.pl - Szef Sztabu Generalnego WP, mon.gov.pl [dostęp 2016-04-17] .
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 23 kwietnia 2013 r. nr 112-7-2013 o mianowaniu Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego (M.P. z 2013 r. poz. 570).
- ↑ Awanse generalskie i admiralskie z okazji Święta Wojska Polskiego. prezydent.pl, 2014-07-30. [dostęp 2015-12-08].
- ↑ M.P. z 2016 r. poz. 508
- ↑ M.P. z 2007 r. nr 59, poz. 667
- ↑ M.P. z 2009 r. nr 30, poz. 423
- ↑ M.P. z 2011 r. nr 84, poz. 862
- ↑ M.P. z 2014 r. poz. 821
- ↑ M.P. z 2012 r. poz. 977 – pkt 2.
- ↑ M.P. z 2004 r. nr 11, poz. 173 – pkt 93.
- ↑ Święto Wojska Polskiego w Sztabie Generalnym WP. sgwp.wp.mil.pl, 2014-08-14. [dostęp 2014-09-09].
- ↑ Eesti Vabariigi teenetemärgid. president.ee. [dostęp 2014-11-12]. (est.).
- ↑ Szef SG WP z wizytą w USA. sgwp.wp.mil.pl, 2015-04-29. [dostęp 2015-06-10].
- ↑ Legia Honorowa dla generała Gocuła. sgwp.wp.mil.pl, 2016-02-02. [dostęp 2016-02-02].
Linki zewnętrzne
- Gen. broni Mieczysław Gocuł (życiorys I Zastępcy Szefa Sztabu Generalnego WP). sgwp.wp.mil.pl. [dostęp 2015-12-08].
- Gen. broni Mieczysław Gocuł (życiorys Szefa Sztabu Generalnego WP). sgwp.wp.mil.pl. [dostęp 2015-12-08].
Media użyte na tej stronie
Baretka: Złoty Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
Orzeł Wojsk Lądowych RP
Baretka: Złoty Medal za Zasługi dla Obronności Kraju.
Baretka:Gwiazda Iraku
Medal Pamiątkowy Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe w Iraku (baretka).