Mieczysław Hoffmann

Mieczysław Hoffmann (ur. 14 sierpnia 1913 w Warszawie, zm. 29 grudnia 1992 tamże) – polski chemik i polityk, minister przemysłu rolnego i spożywczego (1952–1956) i minister przemysłu spożywczego (1956–1957), poseł na Sejm PRL I kadencji.

Życiorys

Syn Karola. Uzyskał wykształcenie wyższe chemiczne. Od 1939 robotnik, następnie od 1941 kierownik techniczny w Fabryce Chemicznej w Warszawie, a od 1942 do 1944 kierownik laboratorium w Zakładzie Wytwórczym „Społem”. W 1944 został naczelnikiem wydziału w Ministerstwie Przemysłu i Handlu, w 1945 przeniósł się na stanowisko dyrektora fabryki Zakładów Wytwórczych „Społem” w Kielcach. W 1948 wicedyrektor wydziału produkcji w Centralnej Spółdzielni Ogrodniczej w Warszawie, a od 1948 do 1950 sekretarz Centralnego Związku Spółdzielczego.

W latach 1941–1943 należał do Polskich Socjalistów, następnie do Robotniczej Partii Polskich Socjalistów, od 1944 do Polskiej Partii Socjalistycznej, a od 1948 do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od 1948 do 1959 członek Komitetu Centralnego PZPR, w okresie 1948–1950 II sekretarz Komitetu Warszawskiego, a w latach 1959–1968 członek Centralnej Komisji Rewizyjnej.

Pełnił stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Przemysłu Rolnego i Spożywczego od 1950 do 1952, będąc od 1951 kierownikiem ministerstwa, ponownie podsekretarz stanu w Ministerstwie Przemysłu Drobnego i Rzemiosła w latach 1957–1958 (w 1958 kierownik ministerstwa). Od 5 lutego 1952 do 16 lipca 1956 minister przemysłu rolnego i spożywczego, a następnie do 27 lutego 1957 minister przemysłu spożywczego. W latach 1952–1956 pełnił także mandat posła na Sejm PRL I kadencji. W okresie 1958–1970 był zastępcą przewodniczącego Komitetu Drobnej Wytwórczości.

Pochowany w rodzinnym grobie na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (aleja 42, grób 22)^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Informacje w BIP IPN
• Profil na stronie Biblioteki Sejmowej
• Tadeusz Mołdawa: Ludzie władzy 1944–1991. Warszawa: PWN, 1991, s. 360. ISBN 83-01-10386-8. OCLC 69290887.

Rząd Bolesława Bieruta/Józefa Cyrankiewicza (1952–1957)

W dniu zaprzysiężenia

Bolesław Bierut (PZPR) Józef Cyrankiewicz (PZPR) Władysław Dworakowski (PZPR) Tadeusz Gede (PZPR) Piotr Jaroszewicz (PZPR) Stefan Jędrychowski (PZPR) Hilary Minc (PZPR) Zenon Nowak (PZPR) Konstanty Rokossowski (PZPR) Feliks Baranowski (PZPR) Czesław Bąbiński (PZPR) Hilary Chełchowski (PZPR) Konstanty Dąbrowski (PZPR) Jan Dąb-Kocioł (ZSL) Tadeusz Dietrich (PZPR) Mieczysław Hoffmann (PZPR) Witold Jarosiński (PZPR) Bolesław Jaszczuk (PZPR) Kazimierz Mijal (PZPR) Marian Minor (PZPR) Ryszard Nieszporek (PZPR) Roman Piotrowski (PZPR) Bolesław Podedworny (ZSL) Mieczysław Popiel (PZPR) Stanisław Radkiewicz (PZPR) Adam Rapacki (PZPR) Bolesław Rumiński (PZPR) Jan Rustecki (PZPR) Stanisław Skrzeszewski (PZPR) Włodzimierz Sokorski (PZPR) Eugeniusz Stawiński (PZPR) Ryszard Strzelecki (PZPR) Jerzy Sztachelski (PZPR) Wacław Szymanowski (ZSL) Henryk Świątkowski (PZPR) Julian Tokarski (PZPR) Adam Żebrowski (PZPR) Kiejstut Żemaitis (PZPR)

Późniejsi członkowie rządu

Antoni Mierzwiński (PZPR) Jakub Berman (PZPR) Edmund Pszczółkowski (PZPR) Eugeniusz Szyr (PZPR) Franciszek Jóźwiak (PZPR) Stanisław Łapot (PZPR) Władysław Wicha (PZPR) Stefan Pietrusiewicz (PZPR) Roman Fidelski (PZPR) Roman Zambrowski (PZPR) Franciszek Waniołka (PZPR) Stanisław Zawadzki (PZPR) Antoni Kuligowski (PZPR) Karol Kuryluk (PZPR) Mieczysław Moczar (PZPR) Zofia Wasilkowska (PZPR) Stefan Żółkiewski (PZPR) Jan Rabanowski (SD) Zygmunt Moskwa (SD) Stefan Ignar (ZSL) Rajmund Barański Władysław Bieńkowski (PZPR) Stanisław Darski Marian Spychalski (PZPR) Witold Trąmpczyński (PZPR) Edward Ochab (PZPR)

• kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu

Pierwszy rząd Józefa Cyrankiewicza (1947–1952)

W dniu zaprzysiężenia

Józef Cyrankiewicz (PPS) Władysław Gomułka (PPR) Antoni Korzycki (SL) Wincenty Baranowski (SL) Jan Dąb-Kocioł (SL) Konstanty Dąbrowski (PPS) Stefan Dybowski (SL) Michał Kaczorowski (PPS) Włodzimierz Lechowicz (SD) Tadeusz Michejda (SP) Hilary Minc (PPR) Zygmunt Modzelewski (PPR) Edward Osóbka-Morawski (PPS) Bolesław Podedworny (SL) Józef Putek (SL) Jan Rabanowski (SD) Stanisław Radkiewicz (PPR) Kazimierz Rusinek (PPS) Wincenty Rzymowski (SD) Stanisław Skrzeszewski (PPR) Henryk Świątkowski (PPS) Michał Żymierski (PPR)

Późniejsi członkowie rządu

Adam Rapacki (PPS) Wacław Szymanowski (SL) Aleksander Zawadzki (PZPR) Władysław Wolski (PZPR) Tadeusz Dietrich (PZPR) Tadeusz Gede (PZPR) Bolesław Rumiński (PZPR) Marian Spychalski (PZPR) Eugeniusz Stawiński (PZPR) Ryszard Nieszporek (PZPR) Konstanty Rokossowski (PZPR) Kazimierz Mijal (PZPR) Hilary Chełchowski (PZPR) Witold Jarosiński (PZPR) Mieczysław Popiel (PZPR) Julian Tokarski (PZPR) Jerzy Sztachelski (PZPR) Roman Piotrowski (PZPR) Jan Rustecki (PZPR) Adam Żebrowski (PZPR) Ryszard Strzelecki (PZPR) Stefan Jędrychowski (PZPR) Czesław Bąbiński (PZPR) Mieczysław Hoffmann (PZPR) Bolesław Jaszczuk (PZPR) Marian Minor (PZPR)

• kursywa – ministrowie, odwołani przed końcem istnienia rządu