Mieczysław Józef Biernacki

Mieczysław Józef Franciszek Biernacki
Data i miejsce urodzenia8 listopada 1862
Giżyce
Data i miejsce śmierci30 sierpnia 1948
Lublin
Miejsce spoczynkucmentarze przy ul. Lipowej w Lublinie
Zawód, zajęcielekarz

Mieczysław Józef Franciszek Biernacki (ur. 8 listopada 1862 w Giżycach, zm. 30 sierpnia 1948 w Lublinie) – lekarz, działacz społeczny i polityczny, publicysta, długoletni dyrektor Szpitala Miejskiego w Lublinie.

Życiorys

Był synem Kwiryna, właściciela majątku ziemskiego w wielkopolskich Giżycach, oraz Melanii z Bojanowskich. Po ukończeniu gimnazjum w Ostrowie Wielkopolskim, w 1882 roku wyjechał na studia medyczne na Uniwersytecie Berlińskim. Ukończył je trzy lata później, uzyskując dyplom doktora medycyny i chirurgii, który nostryfikował na Uniwersytecie Dorpackim w 1888 roku.

W 1889 roku zamieszkał na stałe w Lublinie. Od 1892 roku pracował w Szpitalu św. Jana (w 1927 roku przemianowanym na Szpital Miejski). Zaangażował się w działania na rzecz polepszenia stanu higieny w Lublinie i budowy wodociągów miejskich. W 1903 roku objął stanowisko naczelnego lekarza szpitala. Był członkiem szeregu organizacji zawodowych, społecznych i gospodarczych, w tym: Lubelskiego Towarzystwa Lekarskiego (od 1935 roku prezesem), Towarzystwa Walki z Gruźlicą (od 1926 roku prezesem), Towarzystwa Pożyczkowo-Oszczędnościowego (prezesem zarządu w latach 1901–1905), Towarzystwa Kredytowego Miejskiego, Macierzy Szkolnej, Towarzystwa Szerzenia Oświaty „Światło” (prezesem w latach 1907–1911 i 1914), Rady Szkolnej Ziemi Lubelskiej, Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości, Towarzystwa Przyjaciół Teatru Polskiego w Lublinie, Towarzystwa Literacko-Naukowego, Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego (prezesem w latach 1902–1905), klubu sportowego KS Lublinianka. W okresie I wojny światowej i w latach międzywojennych wchodził w skład Rady Miasta i Magistratu.

W połowie pierwszej dekady XX wieku zaangażował się w działalność polityczną. Bezskutecznie kandydował do II Dumy z listy pedecji. W tym samym okresie rozpoczął działalność publicystyczną i redaktorską. Od 1906 roku był wydawcą i redaktorem „Kuriera”, po jego likwidacji w 1913 roku „Codziennego Kuriera Lubelskiego”. W latach międzywojennych publikował w miejscowej prasie artykuły dotyczące medycyny, gospodarki, literatury, muzyki i teatru oraz polityki. Był działaczem Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem i Obozu Zjednoczenia Narodowego. W 1928 roku objął stanowisko dyrektora Szpitala Miejskiego i pozostał nim aż do usunięcia przez Niemców w 1942 roku. Po wyzwoleniu miasta przywrócono go jako dyrektora, lecz zły stan zdrowia spowodował jego odejście w marcu 1945 roku.

Od 1890 roku był żonaty z Zofią Anną Wejsflog, mieli dwóch synów: Mieczysława i Andrzeja oraz córkę Jadwigę. Zmarł w 1948 roku i został pochowany na cmentarzu przy ulicy Lipowej. Jego imieniem została nazwana dawna ulica Bonifraterska, przy której mieścił się Szpital Miejski.

Bibliografia

  • Stanisław Wiśniewski: Biernacki Mieczysław Józef Franciszek [w:] Słownik biograficzny miasta Lublina. Tom pierwszy. Lublin: 1993. ​ISBN 83-227-0564-6​.

Linki zewnętrzne