Mieczysław Jus

Mieczysław Jus
major major
Data i miejsce urodzenia

8 czerwca 1893
Końskie

Data i miejsce śmierci

18 lipca 1945
Włochy

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png C. K. Armia,
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie,
Poland badge.jpg Polskie Siły Zbrojne

Jednostki

10 Pułk Piechoty,
37 Pułk Piechoty,
77 Pułk Piechoty

Stanowiska

dowódca batalionu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna polsko-ukraińska,
wojna polsko-bolszewicka,
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Srebrny Krzyż Zasługi Krzyż Wojskowy Karola

Mieczysław Jus (ur. 8 czerwca 1893 w Końskiem, zm. 18 lipca 1945 we Włoszech) – kapitan piechoty Wojska Polskiego II RP, major Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.

Życiorys

Mieczysław Jus[1] urodził się 8 czerwca 1893 w Końskiem[2][3][4]. Był synem Karola Jusa (przed 1901 ekonom, około 1906 rządca w Dydni[5], przed 1914 prywatny oficjalista[2], zm. 1 stycznia 1918 w wieku 75 lat[6]) i Magdaleny z domu Długosz (zm. 14 czerwca 1921 w wieku 65 lat)[7][8]. Miał siostrę Karolinę (tuż przed 1939 owdowiała, matka siedmiorga dzieci – pięciu synów i dwóch córek[9]) oraz braci[10]: Ludwika (ur. 1884), Augusta (ur. 1886)[11], Józefa (ur. 1888)[12], Konstantego (ur. 1889[13]), Bolesława (1900-1944), którzy także byli uczniami sanockiego gimnazjum. August był oficerem c. i k. armii[14], a Ludwik i Bolesław również zostali oficerami Wojska Polskiego[15][2].

W 1914 jako prywatysta ukończył VIII klasę Gimnazjum Męskiego w Sanoku bez zdania egzaminu dojrzałości (w jego klasie byli Wiktor Boczar, Aleksander Kolasiński, Stanisław Kosina, Stanisław Kurek, Franciszek Löwy, Tadeusz Piech, Edmund Słuszkiewicz)[16].

Podczas I wojny światowej w C. K. Armii został mianowany na stopień podporucznika rezerwy piechoty z dniem 1 listopada 1917[17]. W 1918 był przydzielony do 10 pułku piechoty[18].

Dekretem Naczelnego Wodza Wojsk Polskich z 7 maja 1919 jako były żołnierz armii austro-węgierskiej został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia podporucznika ze starszeństwem od 1 listopada 1917 i z zaliczeniem do I Rezerwy Armii, z jednoczesnym powołaniem do służby czynnej na czas wojny aż do demobilizacji[19]. Następczym rozkazem Ministra Spraw Wewnętrznych otrzymał przydział do 10 pułku piechoty z dniem 28 lutego 1919[20]. Jako były oficer armii austriackiej został zweryfikowany w stopniu porucznika[21]. Został awansowany na stopień kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[22]. W szeregach 37 pułku piechoty uczestniczył w wojnie polsko-ukraińskiej, a następnie wojnie polsko-bolszewickiej. W czerwcu 1920 w stopniu porucznika dowodził III batalionem w zwycięskich walkach nad Berezyną, wykazując się męstwem[23]. Za swoje czyny wojenne otrzymał Order Virtuti Militari[24]. W 1923 był p.o. dowódcy III batalionu 77 pułku piechoty w Lidzie[25]. W 1934 jako oficer przeniesiony w stan spoczynku był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr X jako oficer przewidziany do użycia w czasie wojny i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Sanok[26].

W latach 30. był związany z Leskiem[27].

Podczas II wojny światowej był oficerem Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w stopniu majora[3]. Zmarł 18 lipca 1945[3]. Został pochowany na cmentarzu polskim w Casamassima (miejsce 1-D-1; ekshumowany)[3][28][29].

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ W ewidencji wojskowych c. k. armii był określany w języku niemieckim jako „Miecislaus Jus”.
  2. ↑ a b c CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok 1913/14 (zespół 7, sygn. 61). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 255, 644.
  3. ↑ a b c d Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939-1945. Londyn: Instytut Historyczny im. Gen. Sikorskiego, 1952, s. 196.
  4. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 328, 1042. Tutaj podano 22 stycznia 1893..
  5. ↑ CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1906/1907 (zespół 7, sygn. 42). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 65.
  6. ↑ Księga Zmarłych 1904–1934 Sanok. T. J. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 216 (poz. 3).
  7. ↑ Księga Zmarłych 1904–1934 Sanok. T. J. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 260 (poz. 78).
  8. ↑ Magdalena Jus. cmentarzsanok.zetohosting.pl. [dostęp 2019-06-16].
  9. ↑ Our Journey 1991 ↓, s. 116, 123.
  10. ↑ Our Journey 1991 ↓, s. 7. Tu podano, że braci było pięciu.
  11. ↑ CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1900/1901 (zespół 7, sygn. 27). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 269.
  12. ↑ CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1900/1901 (zespół 7, sygn. 27). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 24.
  13. ↑ CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1906/1907 (zespół 7, sygn. 42). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 681.
  14. ↑ Ranglisten des Kaiserlichen und Königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918, s. 261, 597.
  15. ↑ CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1901/1902 (zespół 7, sygn. 29). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 636.
  16. ↑ XXXIII. Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1913/14. Sanok: Fundusz Naukowy, 1914, s. 70.
  17. ↑ Ranglisten des Kaiserlichen und Königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918, s. 360.
  18. ↑ a b Ranglisten des Kaiserlichen und Königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918, s. 475.
  19. ↑ Dekret 1673. „Dziennik Rozkazów Wojskowych”. Nr 54, s. 1229, 17 maja 1919. 
  20. ↑ Rozkaz 1682. „Dziennik Rozkazów Wojskowych”. Nr 54, s. 1233, 17 maja 1919. 
  21. ↑ Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922, s. 45.
  22. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 408.
  23. ↑ Kozubal 1929 ↓, s. 14.
  24. ↑ a b Kozubal 1929 ↓, s. 26.
  25. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 346.
  26. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 328, 1042.
  27. ↑ a b Odznaczenia. „Gazeta Lwowska”. Nr 260, s. 2, 16 listopada 1938. 
  28. ↑ Jerzy Ferdynand Adamski. W dolinie Sanu (cz. V). „Nasza Gmina Dydnia”. Nr 2 (23), s. 9, 2010. 
  29. ↑ Mieczysław Jus. polskiecmentarzewewloszech.eu. [dostęp 2018-08-29].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.

It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.

After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
Poland badge.jpg
Poland badge. Second World War period Polish Army (post-1939 Free Polish Army) shoulder title.
AUT Karl-Truppenkreuz BAR.svg
Baretka Krzyża Wojskowego Karola – Austro-Węgry. (Karl-Truppenkreuz)
PL Epolet mjr.svg
Naramiennik majora Wojska Polskiego (1919-39).