Mieczysław Kaczor

Mieczysław Kaczor
Data i miejsce urodzenia

27 czerwca 1909
Obojna

Data śmierci

19 lipca 1994

Poseł na Sejm PRL V i VI kadencji
Okres

od 1969
do 1976

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej Krzyż Partyzancki

Mieczysław Kaczor (ur. 27 czerwca 1909 w Obojni, zm. 19 lipca 1994[1]) – polski technik ekonomista i działacz komunistyczny, poseł na Sejm PRL V i VI kadencji.

Życiorys

Syn Michała. Od 1933 do 1938 był członkiem Komunistycznej Partii Polski. Ukończywszy w 1937 kurs techniczny spawania metali, podjął pracę jako spawacz. Podczas niemieckiej okupacji pracował fizycznie w cukrowni w Przeworsku. W 1942 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej, gdzie pełnił funkcję sekretarza podokręgu przeworskiego, a potem był członkiem okręgu rzeszowskiego. Na terenie rzeszowskim był działaczem Armii Ludowej. W latach 1944–1946 pełnił funkcję I sekretarza Komitetu Powiatowego PPR w Przeworsku. W 1948, w wyniku połączenia PPR z Polską Partią Sochalistyczną, znalazł się w szeregach Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Ukończywszy kurs dla funkcjonariuszy administracji lokalnej, objął stanowisko starosty powiatu sanockiego. W latach 1950–1969 był zastępcą przewodniczącego prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie.

Podczas kariery zawodowej ukończył technikum ekonomiczne. Był działaczem licznych organizacji społecznych. Zasiadał w prezydium Wojewódzkiego Komitetu Frontu Jedności Narodu. W 1969 i 1972 uzyskiwał mandat posła na Sejm PRL w okręgu Jarosław. Przez dwie kadencje zasiadał w Komisji Kultury i Sztuki. Ponadto w trakcie V kadencji zasiadał w Komisji Oświaty i Nauki, a w trakcie VI kadencji zasiadał w Komisji Pracy i Spraw Socjalnych oraz w Komisji Zdrowia i Kultury Fizycznej.

3 marca 1974 został wybrany prezesem zarządu okręgu w Rzeszowie Związku Bojowników o Wolność i Demokrację[2].

Pochowany wraz z żoną Marią (1917–1974) na cmentarzu Wilkowyja w Rzeszowie[1].

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ a b Informacje w serwisie Grobonet
  2. ↑ Arnold Andrunik: Rozwój i działalność Związku Bojowników o Wolność i Demokrację na Ziemi Sanockiej w latach 1949-1984. Sanok: 1986, s. 186.
  3. ↑ M.P. z 1954 r. nr 108, poz. 1434.
  4. ↑ M.P. z 1954 r. nr 108, poz. 1475.
  5. ↑ Spotkanie Egzekutywy KW PZPR w wpisanymi do „Księgi ludzi zasłużonych dla województwa”. „Nowiny”. Nr 199, s. 5, 23 lipca 1974. 

Bibliografia

Media użyte na tej stronie