Mieczysław Klimek (profesor)

Mieczysław Klimek
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

28 październik 1913
Pabianice

Data i miejsce śmierci

1995
Warszawa

Profesor nauk technicznych
Specjalność: automaty i urządzenia przemysłowe zakładów włókienniczych
Alma Mater

Politechnika Warszawska

Profesura

1963

1945-1984

Politechnika Łódzka

Okres zatrudn.

1948 - 1984

Rektor
Uczelnia

Politechnika Łódzka

Okres spraw.

1953–1962

Poprzednik

Bolesław Konorski

Następca

Jerzy Werner

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Mieczysław Klimek (ur. 28 października 1913 w Pabianicach, zm. 1995 w Warszawie) – polski specjalista w dziedzinie urządzeń elektrycznych i cieplnych w zastosowaniach włókienniczych, były rektor Politechniki Łódzkiej.

Życiorys

W 1939 ukończył studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej. W latach 1939-1941 był więźniem obozu koncentracyjnego. Po wyzwoleniu w 1945 związał się z przemysłem włókienniczym i został naczelnym inżynierem w upaństwowionych zakładach „Krusche i Ender” w Pabianicach, a od 1947 dyrektorem Naukowo-Badawczego Instytutu Włókiennictwa w Łodzi. Wówczas to wszedł w skład zespołu organizującego w Politechnice Łódzkiej pierwszy w Polsce Wydział Włókienniczy. W 1948 nadano mu tytuł zastępczy profesora i powierzono utworzenie i kierowanie Katedrą Urządzeń Przemysłowych Zakładów Włókienniczych Politechniki Łódzkiej, gdzie pracował aż do przejścia na emeryturę w 1984 roku. Od 1949 roku był dyrektorem Instytutu Włókiennictwa. W 1954 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1963 nominację profesora zwyczajnego[1][2]. W styczniu 1960 otrzymał Odznakę Honorową Miasta Łodzi[3].

Jego zainteresowania badawcze obejmowały zagadnienia związane z zastosowaniami przemysłowymi. Wypromował sześciu doktorów. Był honorowym członkiem Stowarzyszenia Włókienników Polskich[1].

Od 1956 był członkiem Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego. W 1952 roku został wybrany rektorem Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej w Łodzi, a w latach 1953-1962 rektorem Politechniki Łódzkiej przez trzy kadencje. W tym czasie sprowadził pierwszą maszynę cyfrową na uczelnię[1][2].

Należał do Polskiej Partii Robotniczej, a następnie do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[4]. Od 1955 do 1969 pełnił funkcję członka Komitetu Miejskiego PZPR w Łodzi[4]. Wchodził również w skład egzekutywy tego komitetu[4]. Był delegatem na III zjazd PZPR[4].

Ojciec profesora Andrzeja Klimka.

Bibliografia

  • Ewa Chojnacka, Zbigniew Piotrowski, Ryszard Przybylski (red.): Profesorowie Politechniki Łódzkiej 1945-2005. Łódź: Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2006, s. 107-108.
  • Ewa Chojnacka. Wydział uhonorował Mieczysława Klimka. „Życie uczelni: biuletyn informacyjny Politechniki Łódzkiej”. 126, s. 15, grudzień 2013. Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej. ISSN 1425-4344. 

Przypisy

  1. ↑ a b c Professor Mieczysław Klimek. p.lodz.pl. [dostęp 2022-08-21].
  2. ↑ a b Roman Kubiak - My Pabianiczanie. Agencja Dziennikarzy, 2019, s. 143-144, język polski, ISBN 978-83-945659-1-6
  3. ↑ Pierwsze Odznaki Honorowe Miasta Łodzi
  4. ↑ a b c d Informacje w BIP IPN. [dostęp 2022-04-02].

Linki zewnętrzne

Rektorzy Politechniki Łódzkiej

Rektorat Politechnika L.jpg

Media użyte na tej stronie