Mieczysław Krauze
Mieczysław Franciszek Krauze (ur. 2 grudnia 1924 w Dąbrowie Górniczej[1]) – polski lekarz, profesor nauk medycznych, profesor Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach, w latach 1969–1972 był dziekanem Wydziału Lekarskiego Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach, specjalista w zakresie pediatrii i neurologii dziecięcej.
Życiorys
W 1953 ukończył studia w Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach. Od 1956 pracował w macierzystej uczelni. W 1960 uzyskał stopień naukowy doktora, w 1966 stopień naukowy doktora habilitowanego[1]. Od 1969 kierował II Katedrą i Kliniką Pediatrii ŚAM[1]. W 1972 uzyskał tytuł naukowy profesora nauk medycznych[1]. Był inicjatorem programu budowy Instytutu Pediatrii w Katowicach Ligocie, dyrektorem Instytutu Pediatrii w Budowie (1989–1996), który został przekształcony w Śląskie Centrum Zdrowia Dziecka i Matki – Szpital Kliniczny nr 6[2].
W latach 1969–1972 był dziekanem Wydziału Lekarskiego Śląskiej Akademii Medycznej[2].
Opublikował ponad 150 prac naukowych. W badaniach skupiał się na zagadnieniach „schorzeń ośrodkowego układu nerwowego u dzieci, chorób zapalnych i zwyrodnieniowych mózgu, wczesnej diagnostyce nadciśnienia śródczaszkowego u niemowląt, wczesnej diagnostyce i rehabilitacji mózgowego porażenia dziecięcego, wpływie skażeń przemysłowych na zdrowie dzieci w Górnośląskim Okręgu Przemysłowym”[2].
Był konsultantem wojewódzkim ds. pediatrii (od 1976)[1][2].
Należał do Komitetu Nauk Neurologicznych PAN[2]. W latach 1974-1978 był wiceprzewodniczącym Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Pediatrycznego[1].
W PRL został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej[1].