Mieczysław Krzemiński

Mieczysław Krzemiński
Mojżesz Flamenbaum
Władek
major (w 1971 zdegradowany) major
(w 1971 zdegradowany)
Data i miejsce urodzenia

1 maja 1915
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Gwardia Ludowa
Armia Ludowa
Ludowe Wojsko Polskie
MBP
KdsBP

Stanowiska

naczelnik departamentu

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa (powstanie w getcie warszawskim, walki partyzanckie)

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Order Krzyża Grunwaldu III klasy

Mieczysław Krzemiński, właśc. Mojżesz Flamenbaum, ps. „Władek” (ur. 1 maja 1915 w Warszawie) – polski Żyd, funkcjonariusz służb bezpieczeństwa PRL.

Życiorys

Urodził się jako Mojżesz Flamenbaum, syn Josefa i Hineli (później Józef i Alicja). Po nastaniu okupacji niemieckiej przebywał w getcie warszawskim, w którym od 19 kwietnia do połowy maja 1943 uczestniczył w tamtejszym powstaniu. Po aresztowaniu trafił do obozu zagłady w Treblince. Uciekł z obozu i od połowy 1943 walczył w szeregach partyzantki dowodzonej przez komendanta Obwodu nr 2 Kazimierza Sidora w składzie Gwardii Ludowej. Od 1944 działał w Armii Ludowej.

U kresu wojny w maju 1945 Główny Zarząd Polityczno-Wychowawczy Wojska Polskiego przydzielił go do służby w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego w Warszawie. Tam od 30 maja 1945 pełnił funkcję młodszego referenta, a od 17 czerwca 1945 referenta w Wydziale do Walki z Bandytyzmem. Następnie pracował w Departamencie II, gdzie sprawował funkcję: od 1 października 1945 starszego referenta w Sekcji Radiowej Wydziału Łączności, od 1 grudnia 1946 zastępcy kierownika i p.o. kierownika w Sekcji I Wydziału Zaopatrzenia Technicznego, od 1 maja 1947 p.o. naczelnika Wydziału Zaopatrzenia Technicznego, od 1 kwietnia 1948 zastępcy naczelnika i p.o. naczelnika Wydziału VI, od 1 czerwca 1949 naczelnika Wydziału VI. W 1947 był w stopniu porucznika. Od 1 czerwca 1950 był naczelnikiem Wydziału V w Departamencie Łączności, a od 1 kwietnia 1955 do 31 marca 1957 w stopniu majora naczelnikiem Wydziału V w Departamencie Łączności Komitetu do spraw Bezpieczeństwa Publicznego. Podczas służby kilkakrotnie odbywał delegacje w NRD (1950, 1953, 1955).

Był członkiem Związku Żydów byłych Uczestników Walki Zbrojnej z Faszyzmem[1].

20 stycznia 1969 wyjechał na stałe do Izraela. W ramach czystki antysemickiej w Wojsku Polskim 26 marca 1971 decyzją podpisaną przez gen. broni Wojciecha Jaruzelskiego został zdegradowany „z powodu braku wartości moralnych”.

Jego nazwisko znalazło się na liście Wildsteina, upublicznionej na początku 2005[2][3][4].

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Aleksandra Bańkowska: Inwentarz Archiwum Związku Żydów Byłych Uczestników Walki Zbrojnej z Faszyzmem 1944-1949 (1950). s. 33, 44. [dostęp 2015-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-15)].
  2. ↑ Lista Wildsteina. [dostęp 2015-04-28].
  3. ↑ Lista Wildsteina. [dostęp 2015-04-28].
  4. ↑ Lista Wildsteina. [dostęp 2015-04-28].
  5. ↑ M.P. z 1947 r. nr 77, poz. 513.
  6. ↑ M.P. z 1947 r. nr 121, poz. 766.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie