Mieczysław Lisiewicz

Mieczysław Lisiewicz
Ilustracja
podpułkownik dyplomowany obserwator podpułkownik dyplomowany obserwator
Data i miejsce urodzenia

28 stycznia 1897
Lwów

Data i miejsce śmierci

2 września 1975
Londyn

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png Armia Austro-Węgier,
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie,
Poland badge.jpg Polskie Siły Zbrojne

Formacja

Roundel of Poland (1921–1993).svg Lotnictwo Wojska Polskiego,
RAF roundel.svg RAF

Jednostki

2 pułk szwoleżerów
6 pułk lotniczy
3 Grupa Lotnicza
61 eskadra liniowa

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska
obrona Lwowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920-1941, czterokrotnie) Medal Lotniczy (czterokrotnie) Oficer Orderu Korony Włoch Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler Orderu Gwiazdy Czarnej Kawaler Orderu Korony (Belgia)

Mieczysław Jan Lisiewicz (ur. 28 stycznia 1897 we Lwowie, zm. 2 września 1975 w Londynie) – podpułkownik dyplomowany obserwator Wojska Polskiego, literat.

Życiorys

Urodził się 28 stycznia 1897 we Lwowie[1][2], w rodzinie Zygmunta (adwokata) i Eugenii z domu Kubickiej. Był bratem Teodozji[3][4][5].

Po zakończeniu I wojny światowej, jako były oficer c. i k. armii został przyjęty do Wojska Polskiego i zatwierdzony w stopniu porucznika[6]. U kresu wojny brał udział w obronie Lwowa podczas wojny polsko-ukraińskiej[1]. Następnie brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej[1][7].

Został awansowany na stopień rotmistrza jazdy ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[8]. W 1923 był adiutantem sztabowym 2 pułku szwoleżerów[9]. Z dniem 1 listopada 1924 został przydzielony z Gabinetu Ministra Spraw Wojskowych do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza Kursu normalnego 1924–1926[10]. 11 października 1926, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do XIII Brygady Kawalerii.

Następnie został przeniesiony do korpusu oficerów lotnictwa i zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[11][7]. W 1928 był oficerem 6 pułku lotniczym we Lwowie[12]. W kwietniu 1929 został przeniesiony do kadry oficerów lotnictwa z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Dowództwa 3 Grupy Lotniczej w Krakowie na stanowisko szefa sztabu[13]. W marcu 1932 wrócił 6 pułku lotniczego[14][15], na stanowisko dowódcy 61 eskadry liniowej. W marcu 1934 został zwolniony z zajmowanego stanowiska w 6 plot. i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI[16]. Z dniem 31 lipca 1934 został przeniesiony w stan spoczynku[17].

Był także poetą i dramatopisarzem[1][5]. Pisał wiersze o tematyce marynistycznej i lotniczej[7]. W 1938 opublikował powieść pt. Trop nad jeziorem. Opowieść naroczańska, opiewającą Narocz[18]. Przed 1939 pełnił funkcję sekretarza literackiego Teatrów Miejskich we Lwowie[5].

Podczas II wojny światowej przedostał się na Zachód. Był adiutantem sztabowym gen. Władysława Sikorskiego[19]. Później służył w Polskich Siłach Powietrznych w Wielkiej Brytanii w stopniu majora jako oficer obserwator (stopień RAF: S/Ldr)[2][7]. Posiadał numer służbowy RAF P-2035[20]. Po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii[1][7]. Do końca życia pozostawał w stopniu podpułkownika[1]. Na emigracji kontynuował pisarstwo, w prozie odwoływał się do wspomnień z Kresów[4]. W Londynie należał do oddziału ZASP, Koła Lwowian[1]. Laureat Nagrody Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie w 1964 roku[21].

Zmarł 2 września 1975 w Londynie[1][2]. Został pochowany na tamtejszym cmentarzu Kensington Cemetery[22].

Ordery i odznaczenia

Publikacje

  • Suita lotnicza (1932)
  • Legendy i ballady (1933)
  • Trop nad jeziorem. Opowieść naroczańska (1938, 1946)
  • Alarm na wybrzeżu. Taka sobie historia (1939)
  • Kroniki Narorczańskie (1943), Chronicles of Lake Narocz (1945)
  • Z pamiętnych dni. Wspomnienia adjutanta (1944)
  • Destiny can wait. The Polish Air Force in the Second World War (1949)
  • Gdzie goręcej biją serca (1954)
  • Awantura na całego. Niezwykłe przygody dwu chłopców (1954, współautorka: Danuta Laskowska)
  • Duchy na strychu. Prawdziwe zdarzenia na wakacjach (19614, współautorka: Janina Chrzanowska)

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i Z żałobnej karty. Mieczysław Lisiewicz. „Biuletyn”. Nr 29, s. 100, Grudzień 1975. Koło Lwowian w Londynie. 
  2. ↑ a b c d Mieczysław Lisiewicz. listakrzystka.pl. [dostęp 2018-11-06].
  3. ↑ Z żałobnej karty. Teodozja Lisiewicz. „Biuletyn”. Nr 28, s. 95, Czerwiec 1975. Koło Lwowian w Londynie. 
  4. ↑ a b Zbigniew A. Grabowski. Polska literatura emigracyjna. „Archiwum Emigracji”. Z. 10, s. 19, 20093. 
  5. ↑ a b c Teodozja Lisiewicz, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy). [online] [dostęp 2018-11-06].
  6. ↑ Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922, s. 66.
  7. ↑ a b c d e Jerzy Feliks Szymański: Losy skoczka. Warszawa: Dom Wydawniczy PWN, 2017, s. 211. ISBN 978-83-7705-931-9.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 681.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 597.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 539, 603, 1365.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 549.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 536.
  13. ↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych Nr 9 z 27 kwietnia 1929 r., s. 117, 123.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 238.
  15. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 230, 744.
  16. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 30 marca 1934 roku, s. 135.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 282.
  18. ↑ Mieczysław Lisiewicz: Trop nad jeziorem. Opowieść naroczańska. T. I. Kraków: Księgarnia Powszechna, 1938, s. 347, seria: Podróże i Przygody.
  19. ↑ Mieczysław Lisiewicz. polskieradio.pl. [dostęp 2018-11-06].
  20. ↑ Krzystek 2012 ↓, s. 348.
  21. ↑ Lista laureatów – 1951-2011
  22. ↑ Mieczysław Jan Lisiewicz. sejm-wielki.pl. [dostęp 2018-11-06].
  23. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. Nr 19 z 12 grudnia 1929 r., s. 368.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.

It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.

After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
Roundel of Poland (1921–1993).svg
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
RAF roundel.svg
Royal Air Force Roundel
Naramiennik Podpulkownik lotnicze.png
Naramiennik podpułkownika lotnictwa
Ordre de l'Etoile Noire Chevalier ribbon.svg
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: l'Ordre de l'Étoile Noire, Chevalier. France.
Poland badge.jpg
Poland badge. Second World War period Polish Army (post-1939 Free Polish Army) shoulder title.
Mieczysław Lisiewicz NAC 1-W-278.jpg
Mieczysław Lisiewicz kpt. pilot. Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny - Archiwum Ilustracji. Sygnatura: 1-W-278
Ufficiale OCI Kingdom BAR.svg
ribbon of the medal of officier of the Order of the Crown of Italy, during the Kingdom of Italy.
Roundel of Poland (1921-1993).svg
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
POL Medal Lotniczy 4r BAR.svg
Baretka Medalu Lotniczego (za Wojnę 1939-45) nadanego czterokrotnie.
BEL Kroonorde Ridder BAR.svg
Baretka: Order Korony – Kawaler (Belgia).
(Ordre de la Couronne – Chevalier).
(De Kroonorde – Ridder).