Mieczysław Lisiewicz
![]() | |
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 28 stycznia 1897 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 2 września 1975 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki | 2 pułk szwoleżerów |
Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Mieczysław Jan Lisiewicz (ur. 28 stycznia 1897 we Lwowie, zm. 2 września 1975 w Londynie) – podpułkownik dyplomowany obserwator Wojska Polskiego, literat.
Życiorys
Urodził się 28 stycznia 1897 we Lwowie[1][2], w rodzinie Zygmunta (adwokata) i Eugenii z domu Kubickiej. Był bratem Teodozji[3][4][5].
Po zakończeniu I wojny światowej, jako były oficer c. i k. armii został przyjęty do Wojska Polskiego i zatwierdzony w stopniu porucznika[6]. U kresu wojny brał udział w obronie Lwowa podczas wojny polsko-ukraińskiej[1]. Następnie brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej[1][7].
Został awansowany na stopień rotmistrza jazdy ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[8]. W 1923 był adiutantem sztabowym 2 pułku szwoleżerów[9]. Z dniem 1 listopada 1924 został przydzielony z Gabinetu Ministra Spraw Wojskowych do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza Kursu normalnego 1924–1926[10]. 11 października 1926, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do XIII Brygady Kawalerii.
Następnie został przeniesiony do korpusu oficerów lotnictwa i zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[11][7]. W 1928 był oficerem 6 pułku lotniczym we Lwowie[12]. W kwietniu 1929 został przeniesiony do kadry oficerów lotnictwa z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Dowództwa 3 Grupy Lotniczej w Krakowie na stanowisko szefa sztabu[13]. W marcu 1932 wrócił 6 pułku lotniczego[14][15], na stanowisko dowódcy 61 eskadry liniowej. W marcu 1934 został zwolniony z zajmowanego stanowiska w 6 plot. i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI[16]. Z dniem 31 lipca 1934 został przeniesiony w stan spoczynku[17].
Był także poetą i dramatopisarzem[1][5]. Pisał wiersze o tematyce marynistycznej i lotniczej[7]. W 1938 opublikował powieść pt. Trop nad jeziorem. Opowieść naroczańska, opiewającą Narocz[18]. Przed 1939 pełnił funkcję sekretarza literackiego Teatrów Miejskich we Lwowie[5].
Podczas II wojny światowej przedostał się na Zachód. Był adiutantem sztabowym gen. Władysława Sikorskiego[19]. Później służył w Polskich Siłach Powietrznych w Wielkiej Brytanii w stopniu majora jako oficer obserwator (stopień RAF: S/Ldr)[2][7]. Posiadał numer służbowy RAF P-2035[20]. Po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii[1][7]. Do końca życia pozostawał w stopniu podpułkownika[1]. Na emigracji kontynuował pisarstwo, w prozie odwoływał się do wspomnień z Kresów[4]. W Londynie należał do oddziału ZASP, Koła Lwowian[1]. Laureat Nagrody Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie w 1964 roku[21].
Zmarł 2 września 1975 w Londynie[1][2]. Został pochowany na tamtejszym cmentarzu Kensington Cemetery[22].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Walecznych (czterokrotnie, przed 1923)
- Medal Lotniczy (czterokrotnie)[2]
- Krzyż Oficerski Orderu Korony Włoch (Włochy, przed 1924)
- Krzyż Kawalerski Orderu Legii Honorowej (Francja, przed 1928)
- Krzyż Kawalerski Orderu Gwiazdy Czarnej (Francja, przed 1924)
- Krzyż Kawalerski Orderu Korony (Belgia, przed 1928)
- Złota Honorowa Odznaka Koła Lwowian w Londynie[1]
- rumuńska Odznaka Obserwatora (1929)[23]
Publikacje
- Suita lotnicza (1932)
- Legendy i ballady (1933)
- Trop nad jeziorem. Opowieść naroczańska (1938, 1946)
- Alarm na wybrzeżu. Taka sobie historia (1939)
- Kroniki Narorczańskie (1943), Chronicles of Lake Narocz (1945)
- Z pamiętnych dni. Wspomnienia adjutanta (1944)
- Destiny can wait. The Polish Air Force in the Second World War (1949)
- Gdzie goręcej biją serca (1954)
- Awantura na całego. Niezwykłe przygody dwu chłopców (1954, współautorka: Danuta Laskowska)
- Duchy na strychu. Prawdziwe zdarzenia na wakacjach (19614, współautorka: Janina Chrzanowska)
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i Z żałobnej karty. Mieczysław Lisiewicz. „Biuletyn”. Nr 29, s. 100, Grudzień 1975. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ a b c d Mieczysław Lisiewicz. listakrzystka.pl. [dostęp 2018-11-06].
- ↑ Z żałobnej karty. Teodozja Lisiewicz. „Biuletyn”. Nr 28, s. 95, Czerwiec 1975. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ a b Zbigniew A. Grabowski. Polska literatura emigracyjna. „Archiwum Emigracji”. Z. 10, s. 19, 20093.
- ↑ a b c Teodozja Lisiewicz, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy). [online] [dostęp 2018-11-06] .
- ↑ Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922, s. 66.
- ↑ a b c d e Jerzy Feliks Szymański: Losy skoczka. Warszawa: Dom Wydawniczy PWN, 2017, s. 211. ISBN 978-83-7705-931-9.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 681.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 597.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 539, 603, 1365.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 549.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 536.
- ↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych Nr 9 z 27 kwietnia 1929 r., s. 117, 123.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 238.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 230, 744.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 30 marca 1934 roku, s. 135.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 282.
- ↑ Mieczysław Lisiewicz: Trop nad jeziorem. Opowieść naroczańska. T. I. Kraków: Księgarnia Powszechna, 1938, s. 347, seria: Podróże i Przygody.
- ↑ Mieczysław Lisiewicz. polskieradio.pl. [dostęp 2018-11-06].
- ↑ Krzystek 2012 ↓, s. 348.
- ↑ Lista laureatów – 1951-2011
- ↑ Mieczysław Jan Lisiewicz. sejm-wielki.pl. [dostęp 2018-11-06].
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. Nr 19 z 12 grudnia 1929 r., s. 368.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Tadeusz Jerzy Krzystek, [Anna Krzystek]: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940–1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK-WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012. ISBN 978-83-61421-59-7. OCLC 276981965.
- Mieczysław Lisiewicz. worldcat.org. [dostęp 2018-11-06].
Media użyte na tej stronie
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.Poland badge. Second World War period Polish Army (post-1939 Free Polish Army) shoulder title.
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Naramiennik podpułkownika lotnictwa
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: l'Ordre de l'Étoile Noire, Chevalier. France.
Mieczysław Lisiewicz kpt. pilot. Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny - Archiwum Ilustracji. Sygnatura: 1-W-278
ribbon of the medal of officier of the Order of the Crown of Italy, during the Kingdom of Italy.
Royal Air Force Roundel
Baretka Medalu Lotniczego (za Wojnę 1939-45) nadanego czterokrotnie.
Baretka: Order Korony – Kawaler (Belgia).
(Ordre de la Couronne – Chevalier).
(De Kroonorde – Ridder).