Mieczysław Młotek
.jpg) | |
 pułkownik | |
| Data i miejsce urodzenia | 30 grudnia 1893 Dublany |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 9 grudnia 1986 Londyn |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne |  C. K. Obrona Krajowa Wojsko Polskie, Polskie Siły Zbrojne |
| Jednostki | 35 Pułk Strzelców, DOG „Lwów”, Biuro Prezydialne MSWojsk., Gabinet Ministra Spraw Wojskowych, 52 Pułk Piechoty, 77 Pułk Piechoty, DOK VI, PKU Lwów, PKU Drohobycz, KRU Drohobycz, Samodzielna Brygada Strzelców Karpackich, 3 Dywizja Strzelców Karpackich |
| Stanowiska | referent, komendant PKU, komendant RU, szef wydziału oświaty i kultury brygady i dywizji |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa (kampania wrześniowa) |
| Odznaczenia | |
   _BAR.svg){kind=small} _BAR.svg){kind=small}     | |
Mieczysław Ryszard Młotek[1] (ur. 30 grudnia 1893 w Dublanach, zm. 9 grudnia 1986 w Londynie) – polski historyk wojskowości, działacz emigracyjny. W 1957 został awansowany przez władze RP na uchodźstwie na stopień podpułkownika w korpusie oficerów administracji, później pułkownik.
Życiorys
Urodził się 30 grudnia 1893 w Dublanach[2][3][4]. Od lat szkolnych należał do Strzelca”[3]. Był wieloletnim sekretarzem Stowarzyszenia Młodzieży i Ministrantów przy kościele Dominikanów we Lwowie[3].
Podczas I wojny światowej służył w wojsku austriackim[3]. W C. K. Obronie Krajowej został mianowany podporucznikiem w rezerwie piechoty 1 stycznia 1917[5]. Według stanu z 1918 był oficerem 35 pułku strzelców[6]. Podczas I wojny udzielał się w działalności niepodległościowej[7]. Był członkiem Polskiej Organizacji Wojskowej i „Strzelca”[2][3].
Od 1918 służył w Wojsku Polskim. Organizował młodzież przy kościele oo. Dominikanów we Lwowie[2]. Był adiutantem biskupa polowego Władysława Bandurskiego[2][3]. W połowie 1919 roku został przydzielony do Biura Prezydialnego Ministerstwa Spraw Wojskowych. W 1920 był podporucznikiem w Dowództwie Okręgu Generalnego „Lwów”[3]. Do stycznia 1922 pełnił służbę w Gabinecie Ministra Spraw Wojskowych na stanowisku referenta[8]. Służył w Dowództwie Okręgu Generalnego[2]. Został awansowany na stopień kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[9][10]. W 1923, 1924 był oficerem 52 pułku piechoty w Złoczowie[11][12]. W tym czasie był odkomenderowany na studia, które prowadził na Wydziałach Filozoficznym i Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, naukę kontynuował w Wiedniu. W 1924 obronił doktorat z zakresu prawa na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie.
Od 15 lutego do 1 sierpnia 1924 był odkomenderowany do Wojskowego Sądu Okręgowego Nr VI we Lwowie[13]. W latach 1928–1932 był oficerem 77 pułku piechoty w Lidzie[14][15]. Pełnił służbę w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr VI we Lwowie[7][3]. Służył w Powiatowej Komendzie Uzupełnień Lwów[3]. W grudniu 1932 ogłoszono jego przeniesienie do Powiatowej Komendy Uzupełnień Drohobycz[16]. W sierpniu 1935 został wyznaczony na stanowisko komendanta PKU Drohobycz[17]. W 1938 dowodzona przez niego jednostka została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Drohobycz[2], a zajmowane przez niego stanowisko otrzymało nazwę „komendant rejonu uzupełnień”. Stanowisko komendanta Rejonu Uzupełnień Drohobycz pełnił do wybuchu II wojny światowej we wrześniu 1939[7]. Przed 1939 był prezesem klubu piłkarskiego Junak Drohobycz i jego organizatorem[2][3].
Po wybuchu II wojny światowej 19399 uczestniczył w kampanii wrześniowej. We wrześniu 1939 ewakuował drużynę Junaka z Polski[7]. Był kierownikiem ewakuacji żołnierzy WP internowanych na Węgrzech[2]. Organizował obozy dla polskich uchodźców idących na Zachód[3]. Następnie służył w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie. Był szefem wydziału oświaty i kultury w Samodzielnej Brygadzie Strzelców Karpackich i w 3 Dywizji Strzelców Karpackich[2]. Sam nie dotarł na Zachód, przebywając w Syrii, gdzie prowadził swoją działalność[3]. Do końca wojny był tam kierownikiem referatu propagandy i oświaty[3]. Wydawał w tym miejscu swoje publikacje o charakterze dziennikarskim i historycznym[3].
Po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii. W 1957 został awansowany przez władze RP na uchodźstwie na stopień podpułkownika w korpusie oficerów administracji[18]. Był członkiem-założycielem Koła Lwowian w Londynie[19][3] i działał w redakcji organu prasowego tegoż – „Biuletynie” oraz publikował na jego łamach[20][2][3]. Autor wielu prac z zakresu historii wojskowości. Poza tym na emigracji publikował np. na tematy Lwowa i kościołów[3]. W 1979 został członkiem zwyczajnym Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie[21][22][2]. Z ramienia Ligi Niepodległości Polski był członkiem Rady Stanu Rzeczypospolitej Polskiej w 1972[23]. Był członkiem V Rady Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej (1973–1978), delegowany przez Niezależny Ruch Społeczny[2].
Do końca życia pozostawał w stopniu pułkownika[2]. Zmarł 9 grudnia 1986 w Londynie[2][3]. Prochy płk. Młotka – zgodnie z jego wolą zmieszane uprzednio z ziemią pochodzącą z Cmentarza Obrońców Lwowa – zostały pochowane w kolumbarium przy kościele św. Andrzeja Boboli w Londynie 18 grudnia 1986[2][3].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (3 maja 1977)[24]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[2]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (3 maja 1968, za zasługi położone w długoletniej pracy publicystycznej o osiągnięciach oręża polskiego zagranicą)[25]
- Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami[2]
- Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami[2]
- Medal Niepodległości (25 lipca 1933, za pracę w dziele odzyskania niepodległości)[26][27]
- Srebrny Krzyż Zasługi (przed 1928)[28]
- Srebrny Medal Zasługi Wojskowej na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej z mieczami – Austro-Węgry (przed 1918)[6]
- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej z mieczami – Austro-Węgry (przed 1918)[6]
- Srebrny Medal Waleczności 2 klasy – Austro-Węgry (przed 1918)[6]
- inne odznaczenia polskie i zagraniczne[2]
Wybrane publikacje
- Trzecia Dywizja Strzelców Karpackich 1942-1947, t. 1, red. Mieczysław Młotek, Londyn: Zarząd Główny Związku Karpatczyków, 1978.
- Historia Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich[3]
Przypisy
- ↑ W ewidencji wojskowych C. K. Obrony Krajowej był określany w języku niemieckim jako „Miecislaus Mlotek” lub „Miezislaus Mlotek”.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Marian Brzezicki. Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 52, s. 54, styczeń 1987. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t Marian Brzezicki. Z żałobnej karty. Ś. p. płk dr Mieczysław Ryszard Młotek. „Biuletyn”. Nr 53, s. 86–88, czerwiec 1987. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ Roczniki Oficerskie 1928, 1932.
- ↑ Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1918. Wiedeń: 1918, s. 130.
- ↑ a b c d Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1918. Wiedeń: 1918, s. 358.
- ↑ a b c d O lwowianach, Lwowie i Małopolsce Wschodniej. Komandoria Orderu Polonia Restituta dla Lwowianina. „Biuletyn”. Nr 33, s. 72, grudzień 1977. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ Rozkazy Ministra Spr. Wojskowych. Pochwała. „Polska Zbrojna”. 20, s. 3, 1922-01-21. Warszawa.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 417.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 361.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 272.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 249.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 42 z 29 kwietnia 1924 roku, s. 246.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 91, 194.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 44, 605.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 417.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 sierpnia 1935 roku, s. 95.
- ↑ Lista oficerów Polskich Sił Zbrojnych według awansów dokonanych na uchodźstwie. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 4, s. 13, 30 czerwca 1969.
- ↑ Mieczysław Młotek. 10 lat – i co dalej?. „Biuletyn”. Nr 19-20, s. 62, lipiec 1971. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ Mieczysław R. Młotek. Śp. Adam Treszka. Prezes Koła Lwowian / Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 48, s. 0–6, 87, grudzień 1984. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ O Lwowianach, Lwowie i Małopolsce Wschodniej. „Biuletyn”. Nr 37, s. 37, grudzień 1979. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ Wybór członków Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie, Polskie Towarzystwo Naukowe na Ojczyźnie s. 118. docplayer.pl. [dostęp 2016-11-04].
- ↑ zarządzenie prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 marca 1972r. o powołaniu członków Rady Stanu Rzeczypospolitej Polskiej. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 1, s. 1, 24 marca 1972.
- ↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 4, s. 27, 31 grudnia 1977.
- ↑ Komunikat o nadaniu Orderu „Odrodzenia Polski”. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 3, s. 8, 24 kwietnia 1969.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 171, poz. 208.
- ↑ Zarządzenia Prezesa Rady Ministrów. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 13, s. 285, 11 listopada 1933.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 91.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Zbigniew Wawer, Młotek Mieczysław, [w:] Słownik historyków polskich, red. M. Prosińska-Jackl, Warszawa 1994, s. 356.
Media użyte na tej stronie
Naramiennik pułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
.png)
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Poland badge. Second World War period Polish Army (post-1939 Free Polish Army) shoulder title.
Baretka: Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami – II RP (1942).
Baretka: Wstążka Wojenna (Kriegsbande) z okuciem złotych mieczy dla odznaczeń austro-węgierskich (m.in.: Militär-Verdienstkreuz; Militär-Verdienstmedaille (Signum Laudis); Franz-Joseph-Orden; Tapferkeitsmedaille).
Baretka: Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami – II RP (1942).
Baretka: Wstążka Wojenna (Kriegsbande) dla odznaczeń austro-węgierskich (m.in.: Militär-Verdienstkreuz; Militär-Verdienstmedaille (Signum Laudis); Franz-Joseph-Orden; Tapferkeitsmedaille).
mjr Mieczysław Młotek