Mieczysław Małek
Data urodzenia | 8 lipca 1885 |
---|---|
Data śmierci | 25 maja 1950 |
Burmistrz Leska | |
Okres | od 1934 do 1938 |
Poprzednik | Hieronim Köller |
Następca | Aleksander Zakliczyński |
major saperów | |
Data urodzenia | 8 lipca 1885 |
---|---|
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie |
Jednostki | 3 Pułk Wojsk Kolejowych Wojskowy Wydział Kolejowy 1 Pułk Kolejowy Saperów PKU Gródek Jagielloński |
Stanowiska | komendant PKU |
Odznaczenia | |
Mieczysław Małek (ur. 8 lipca 1885, zm. 25 maja 1950) – major saperów Wojska Polskiego, burmistrz Leska w II Rzeczypospolitej.
Życiorys
Urodził się 8 lipca 1885. W 1905 ukończył VIII klasę i zdał egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum Arcyksiężniczki Elżbiety w Samborze (w jego klasie byli m.in. Roman Pollak, Stanisław Porembalski, Bronisław Wiktor)[1][2]. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach Pułku Piechoty Nr 77. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 maja 1915 w korpusie oficerów rezerwowych piechoty[3].
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Zweryfikowany w stopniu kapitana piechoty. Został awansowany do stopnia majora w korpusie oficerów kolejowych ze starszeństwem z 1 czerwca 1919[4][5][6]. W 1923 był szefem Wojskowego Wydziału Kolejowego w Gdańsku i wówczas był przydzielony jako oficer nadetatowy 3 Pułku Wojsk Kolejowych[7]. W 1924 był oficerem 1 Pułku Kolejowego Saperów[8]. W lutym 1926 został przydzielony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Gródek Jagielloński na stanowisko pełniącego obowiązki komendanta[9]. W listopadzie tego roku został zatwierdzony na stanowisku komendanta[10][11]. W czerwcu 1930 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i pozostawiony bez przynależności służbowej z równoczesnym oddaniem do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr X[12].
W 1934 jako oficer rezerwy był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr VI jako oficer w dyspozycji dowódcy OK VI i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Lwów Miasto[13].
Od 1934 do 1938 pełnił urząd burmistrza Leska[14]. Został przewodniczącym założonego w lutym 1934 Towarzystwa Gimnazjum Prywatnego w Lesku[15]. Sprawując urząd i kierując zarządem miasta był pomysłodawcą ustanowienia Głazu Legionowego na rynku miejskim, tablicy upamiętniającej Marszałka Józefa Piłsudskiego oraz zainicjował wykorzystanie źródeł leczniczych siarkowych i promowanie Lesko jako uzdrowisko[16][17]. Po utworzeniu infrastruktury zdrojowej jedno ze źródeł otrzymało imię „Mieczysław” na cześć burmistrza Małka[18][19][20].
Zmarł 25 maja 1950 i został pochowany na Centralnym Cmentarzu Komunalnym w Gliwicach[21].
Odznaczenie
- Krzyż Walecznych
- Signum Laudis Brązowy Medal Zasługi Wojskowej na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej[22]
- Złoty Krzyż Zasługi z Koroną na biało-czerwonej wstążce[22]
Przypisy
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcji C. K. Gimnazyum Arcyksiężniczki Elżbiety w Samborze za rok szkolny 1905. Sambor: 1905, s. XL VIII, L.
- ↑ Kronika. „Gazeta Lwowska”. Nr 165, s. 4, 22 lipca 1905.
- ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 191, 715.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 993.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 905.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 639.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 987, 1548.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 896.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926 roku, s. 4, 20.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 50 z 24 listopada 1926 roku, s. 411.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 635.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 18 czerwca 1930 roku, s. 201.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 350, 974.
- ↑ Budziak. Dzieje Leska 1918–1939 ↓, s. 39-41.
- ↑ Budziak. Dzieje Leska 1918–1939 ↓, s. 120.
- ↑ Parada w Lesku. „Wschód”, s. 2, Nr 6 z 20 marca 1936.
- ↑ Lesko jako uzdrowisko. „Wschód”, s. 10, Nr 8 z 10 kwietnia 1936.
- ↑ Budziak. Dzieje Leska 1918–1939 ↓, s. 56.
- ↑ Źródła siarczane w Lesku. Zaczątek przyszłego zdrojowiska. „Wschód”, s. 1, Nr 16 z 30 czerwca 1936.
- ↑ Jacek Łeszega: Źródełka Mineralne. e-lesko.pl. [dostęp 2015-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-30)].
- ↑ Mieczysław Małek. gliwice.artlookgallery.com. [dostęp 2018-03-26].
- ↑ a b Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 715.
Bibliografia
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.
- Józef Budziak: Dzieje Leska 1918–1939. Lesko: BOSZ, 2001. ISBN 83-87730-31-9.
Media użyte na tej stronie
Naramiennik majora Wojska Polskiego (1919-39).
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.Baretka: Wstążka Wojenna (Kriegsbande) dla odznaczeń austro-węgierskich (m.in.: Militär-Verdienstkreuz; Militär-Verdienstmedaille (Signum Laudis); Franz-Joseph-Orden; Tapferkeitsmedaille).
Baretka Signum laudis
Mieczysław Małek
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).