Mieczysław Opałek

Mieczysław Opałek

Data i miejsce urodzenia	9 września 1881 Lwów
Data i miejsce śmierci	6 maja 1964 Nowy Sącz
Zawód, zajęcie	nauczyciel
Miejsce zamieszkania	Lwów
Narodowość	polska
Rodzice	Józef Opałek Amelia Opałek
Małżeństwo	Waleria Opałek
Dzieci	Zbigniew Opałek, Zofia Opałek, Ryszard Opałek, Alina Opałek, Wiesław Opałek, Bolesław Opałek
Odznaczenia

Mieczysław Władysław Opałek (ur. 9 września 1881 we Lwowie, zm. 6 maja 1964 w Nowym Sączu^[1]) – historyk Lwowa, poeta, bibliofil, badacz kultury, publicysta, pedagog.

Życiorys

Urodził się 9 września 1881 we Lwowie, w rodzinie Józefa i Pauliny z Malców^[2]. W latach 90. XIX w. uczeń Gimnazjum Franciszka Józefa we Lwowie. Ukończył kursy nauczycielskie. W 1902 współzałożyciel Czytelni Towarzystwa Szkoły Ludowej, a od 1905 nauczyciel m.in. we Lwowie i Rytrze. Członek Związku Strzeleckiego. Po wybuchu I wojny światowej, 26 października 1914, wstąpił do Legionów Polskich. Służył w stopniu szeregowego. Później był żołnierzem Polskiego Korpusu Posiłkowego, w 1917 internowany w Witkowicach. W latach 1918–1920 służył jako ochotnik w Wojsku Polskim^[2].

Po wojnie pracował w zawodzie pedagoga. W 1925 roku współzałożył Towarzystwo Miłośników Książki. Był członkiem zarządu okręgu Związku Legionistów Polskich we Lwowie^[3]. W latach 1933–1940 dyrektor Szkoły Męskiej im. św. Marii Magdaleny we Lwowie. Równocześnie redagował „Kronikę Powiatu Rohatyńskiego”, a w latach 1934–1938 „Przegląd Nauczycielski”. Okres do 1939 roku był „złotym” okresem największego rozwoju i świetności szkoły. Szukając nowych form nauczania i kierowania zainteresowań młodzieży powołał do życia organizacje wystaw szkolnych, które jako nowość odbiegały od stereotypów stosowanych. Wystawy „Stulecie Pana Tadeusza” (1934), „Piękno naszych gór” (1936), „Szermierze postępu i wolności” (1937) i inne niosły trwałe wartości poznawcze. Był znanym bibliofilem, miał bogaty zbiór druków bibliofilskich, drzeworytów i litografii z XIX w.

Po II wojnie światowej, przeniósł się ze Lwowa do Przeworska, a następnie Dzikowa. W latach 1945–1948 zabezpieczał księgozbiory podworskie w Przeworsku, Dzikowie i Łańcucie. W latach 1946–1947 był wizytatorem Kuratorium Okręgu Szkolnego w Rzeszowie. Od 1955 mieszkał we Frysztaku.

Jego synem był Bolesław Opałek – żołnierz AK Okręgu Lwów, wieloletni prezes Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich.

Publikacje

• Gorlice Kraków (1915)^[4],
• Z dziejów szkolnictwa galicyjskiego (1913),
• Pamiątkowe odznaki i medale polskie z r. 1914/15, Kraków (1915)^[5],
• Pamiątki polskie 1914–1915. Zeszyt drugi. Odznaki, medale, plakiety, pierścionki, Kraków (1916),
• Pamiątki polskie 1914–1917. Odznaki, medale, plakiety. Zeszyt trzeci, Kraków (1917),
• Tarcze Legionów 1914–1917 (1917),
• W dworku na Litwie. Z lat dziecinnych Józefa Piłsudskiego, Kraków (1917)^[6],
• Odznaki Obrońców Lwowa i Kresów Wschodnich 1918–1919 (1920),
• Bohaterski Lwów (1921),
• Białe Orły. Rzecz o godle i barwach państwa polskiego (1921),
• Stotrzydzieści lat wśród książek. Lwowscy anktykwarze Iglowie 1795–1928 Lwów (1928),
• Obrazki z przeszłości Lwowa (1931),
• Ze wspomnienia bibliofila (1960).

Ordery i odznaczenia

• Złoty Krzyż Zasługi (9 listopada 1931)^[7][8]
• Srebrny Wawrzyn Akademicki (5 listopada 1935)^[9]
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921^[2]

Przypisy

Bibliografia

• Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Mieczysław Opałek. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2016-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-24)].
• Polski Słownik Biograficzny, wyd. PAN i PAU Kraków 1979 t. 24.
• „Jubileusz Szkoły 1816–1996” Ryszard Czekajowski i Teresa Kulikowicz-Dutkiewicz.